Nabycie licencji do korzystania z programu komputerowego od zagranicznego kontrahenta - obowiązki w CIT

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od przychodów uzyskanych na terytorium RP, przez nierezydentów z tytułu odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) wynosi 20% przychodu.

Autopromocja

Licencja typu end-user uprawnia użytkowania programu do wykorzystywania go wyłącznie na cele prywatne, bez prawa do modyfikacji kodu informatycznego, odsprzedaży, sublicencjonowania czy publicznego udostępniania. Zakup takiej licencji nie umożliwia zatem korzystania z praw autorskich do programu komputerowego. Uznaje się w tym zakresie, że w przypadku nabycia programu komputerowego na własne potrzeby, nie dochodzi do wypłaty należności licencyjnych, w związku z czym licencjobiorca nie jest zobowiązany do poboru podatku u źródła z tego tytułu (por. interpretację indywidualną DIS w Poznaniu z 19.11.2015 r., znak ILPB4/4510-1-419/15-2/ŁM).

NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!

Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata

Autopromocja

Webinar:
KSeF – na co warto przygotować firmę?

Sprawdź

Część organów powyższy wniosek wywodzi jednak, nie z treści art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, lecz z definicji należności licencyjnych obowiązujących na gruncie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. I tak, przykładowo definicja należności licencyjnych, obowiązująca na gruncie UPO z Niemcami, stanowi, iż pojęcie takie oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Przy czym, w ocenie organów podatkowych, prawa autorskie do programu komputerowego mieszczą się w zakresie pojęcia wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego. Jednakże w przypadku licencji end-user chodzi tu o prawa umożliwiające jedynie faktyczne korzystanie z programu (tj. bez możliwości powielania, udostępniania). Zatem w ślad za Komentarzem do Konwencji Modelowej, faktyczne korzystanie z programu jako produktu, bez możliwości powielania, sublicencjonowania nie wypełnia definicji należności licencyjnych na gruncie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Biorąc pod uwagę, iż zaniechanie poboru podatku wynika z treści UPO, na polskim podmiocie ciąży obowiązek uzyskania ważnego certyfikatu rezydencji zagranicznego podatnika (por. interpretację indywidualną DIS w Warszawie z 4.06.2016 r., znak: IPPB5/4510-191/16-4/MK).

 Wskazać należy także na odmienne stanowisko sądownictwa administracyjnego, zgodnie z którym, jeżeli we właściwej umowie międzynarodowej nie wymieniono w sposób jednoznaczny należności licencyjnych od programów komputerowych bądź nie zdefiniowano należności licencyjnych, jako należności z tytułu każdego prawa autorskiego, wówczas opłaty za korzystanie z oprogramowania komputerowego (jakiegokolwiek, nie tylko licencji end-user) nie podlegają opodatkowaniu u źródła, gdyż nie można uznać ich za należności licencyjne (por. wyrok NSA z 20.01.2016 r., sygn. akt: II FSK 2881/13).

W świetle powyższego, zdaniem autorów, polski podatnik, w celu wyeliminowania ryzyka sporu z organem podatkowym, w związku z odstąpieniem od poboru podatku u źródła, winien uzyskać certyfikat rezydencji zagranicznego kontrahenta oraz dopełnić obowiązki informacyjne związane z zastosowaniem zwolnienia przewidzianego postanowieniami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Tomasz Musialski, Kierownik Zespołu Podatków Bezpośrednich w ECDDP Sp. z o. o.

Kamil Stefaniak, Konsultant podatkowy w ECDDP Sp. z o. o.