Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z Holandią - zmiany od 2021 roku
Klauzula PPT oraz klauzula nieruchomościowa
Protokół wprowadza środki mające na celu zapobieganie niewłaściwemu wykorzystaniu polsko-holenderskiej UPO. Stanowią one tzw. minimalny standard MLI. Zarówno klauzula PPT, jak i klauzula nieruchomościowa będą miały zasadniczy wpływ na struktury biznesowe i inwestycyjne do których stosuje się postanowienia polsko-holenderskiej UPO.
Zgodnie z informacjami opublikowanymi przez Ministerstwo Finansów protokół wprowadza:
- ogólną klauzulę umowną przeciwko unikaniu opodatkowania tzw. klauzulę głównego celu (PPT)1
- klauzulę nieruchomościową,
- przepisy dotyczące stałego zakładu (Permanent Establishment),
- klauzulę transparentnego podmiotu,
- rozbudowanie zasad ustalania rezydencji podatkowej osób innych niż osoby fizyczne posiadające podwójną rezydencję podatkową.
Klauzula PPT nakłada na organy podatkowe obowiązek zbadania, przy uwzględnieniu wszystkich istotnych faktów i okoliczności, czy uzyskanie korzyści podatkowej było jednym z głównych celów utworzenia danej struktury lub zawarcia transakcji, które spowodowały bezpośrednio lub pośrednio powstanie danej korzyści podatkowej. Największa wątpliwość dotyczy pierwszego elementu badania, czy badania potencjalnego nadużycia zapisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Bowiem jednym z głównych celów każdej struktury lub transakcji jest uzyskanie korzyści wynikającej bezpośrednio lub pośrednio z danej UPO. Gdy organy podatkowe ustaliły, że jednym z głównych celów danej struktury lub transakcji było uzyskanie korzyści podatkowej, podatnik w określonych przypadkach może nadal uzyskiwać korzyści podatkowej. Konieczne jest przy tym ustalenie, że z postanowień danej UPO wynika, że w tych właśnie okolicznościach przyznanie korzyści jest zgodne z jej celem i przeznaczeniem.
Druga część PPT może być postrzegana jako linia podziału pomiędzy strukturami lub transakcjami, których głównym celem jest uzyskanie korzyści podatkowej, a tymi, które jej nie przewidują. W praktyce, spory z organami podatkowymi mogą dotyczyć holenderskich struktur holdingowych będących w posiadaniu polskich spółek nieruchomościowych.
Z uwagi na to, że treść protokołu nie została jeszcze opublikowana nie jest znany nadal zakres stosowania klauzuli nieruchomościowej. W ramach Konwencji MLI klauzula nieruchomościową ma zastosowanie, jeżeli w dowolnym momencie w okresie 365 dni poprzedzających zbycie udziałów zostanie osiągnięty odpowiedni próg wartościowy transakcji. Natomiast zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami krajowymi, zasadą jest testowanie statusu spółki nieruchomościowej na ostatni dzień miesiąca poprzedzający daną transakcję. Niezależnie od tego, w którym momencie próg wartościowy spółki nieruchomościowej będzie sprawdzany, wprowadzenie klauzuli nieruchomościowej wpłynie zapewne na bezpośrednich i pośrednich właścicieli nieruchomości.
Kiedy nowy protokół zacznie obowiązywać ?
Kolejnym etapem procesu będzie ratyfikacja protokołu przez oba państwa. Z uwagi jednak na sytuację związaną z COVID-19 mogą pojawić się trudności w zakończeniu procesu ratyfikacji przed 1 grudnia 2020 r., tak aby protokół zaczął obowiązywać od 1 stycznia 2021 r. Być może protokół będzie zawierał okres przejściowy, ale na tym etapie nie ma oficjalnego potwierdzenia.
Skutki zmian. O co trzeba zadbać?
Podpisany protokół z pewnością będzie miał znaczący wpływ na istniejące polsko-holenderskie struktury inwestycyjne. W szczególności inwestorzy działający w ramach holenderskich struktur holdingowych będących w posiadaniu polskich spółek nieruchomościowych, będą musieli zweryfikować, czy zbycie udziałów spowoduje opodatkowanie zysków kapitałowych w Polsce. Należy również obserwować zmiany w zakresie polskiej klauzuli nieruchomościowej oraz definicji spółki nieruchomościowej przewidziane w ramach nowelizacji ustawy o CIT.
Dodatkowo, wszelkie zmiany własnościowe w holenderskich spółkach holdingowych, będących w posiadaniu polskich spółek nieruchomościowych mogą spowodować zainteresowanie polskich organów podatkowych, jeśli nie mają one charakteru inwestycyjnego oraz nie posiadają odpowiedniego stopnia istotności ekonomicznej. Chociaż ustalenia kanadyjskiego Federalnego Sądu Apelacyjnego w niedawno rozstrzygniętej sprawie Alta Energy (12 lutego 2020 r.) sugerują, że treść ekonomiczna transakcji nie może być rozumiana jako dodatkowy wymóg, który należy spełnić, aby uzyskać dostęp do korzyści podatkowej. Konieczne jest jednak przeanalizowanie, czy polskie organy podatkowe i sądy będą podążać tą drogą w ramach przyjętej klauzuli PPT.
1Art. 7 Konwencji MLI: Bez względu na postanowienia umowy, korzyść w niej przewidziana nie zostanie przyznana w odniesieniu do części dochodu lub majątku, jeżeli można racjonalnie przyjąć, mając na względzie wszelkie mające znaczenie fakty i okoliczności, że uzyskanie tej korzyści było jednym z głównych celów utworzenia jakiekolwiek struktury lub zawarcia jakiekolwiek transakcji, które spowodowały bezpośrednio lub pośrednio powstanie tej korzyści, chyba że ustalono, że przyznanie tej korzyści w danych okolicznościach byłoby zgodne z przedmiotem oraz celem odpowiednich postanowień umowy.
Agata Oktawiec, Partner w PwC Polska
Michał Małkiewicz, Senior Manager
Marta Pabiańska, Director
Błażej Kuźniacki, Deputy Director
PwC Polska
Rzeczywisty właściciel (beneficial owner): kluczowe aspekty w postępowaniach dot. podatku u źródła (WHT)
zapraszamy na webinarium 24 listopada 2020 r., godz. 12:00
NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!
Polecamy: INFORLEX Biznes
Polecamy: Nowy JPK_VAT z kodami GTU
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
Komentarze(0)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarsze