Kiedy powstaje przychód w PIT z zaliczki wpłaconej na poczet realizowanej usługi?

To teza interpretacji indywidualnej z 19 marca 2014 r. (nr IPTPB1/415-1/14-4/KC) , wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną według skali podatkowej. W ramach działalności wykonuje m.in. usługi z zakresu prawa jazdy. W 2013 r., rezygnując z dotychczasowego zwolnienia, stał się czynnym podatnikiem podatku VAT.

Kursanci mają kilka możliwości uregulowania należności za kurs, tj. w całości przed wykonaniem usługi, zaliczkowo przed wykonaniem usługi, częściowo w trakcie trwania kursu, jak również dodatkowo mogą dokonywać płatności związane z jazdami uzupełniającymi. Wnioskodawca nie posiada regulaminu dotyczącego sposobu wnoszenia opłat - te kwestie są ustalane indywidualnie z kursantem.

 Czy zaliczką może być każdy rodzaj wpłaty

Zdaniem podatnika słowo ,,zaliczka” obejmuje wpłaty na poczet jeszcze niewykonanej usługi, które kursanci wpłacają przed rozpoczęciem kursu. Wpłaty takie obejmują określoną część całej płatności za kurs, a przedmiotowa zaliczka ma charakter bezzwrotny.

W związku z powyższym Wnioskodawca miał wątpliwości czy każda wpłata kursanta, w oparciu o art. 14 ust. 1c ustawy o PIT powinna być traktowana jako przychód z działalności gospodarczej w momencie wpłaty.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, że stanowisko podatnika jest prawidłowe - przychód powstaje w momencie otrzymania wpłaty na poczet realizowanej usługi.

Organ podatkowy przypomniał, że zgodnie z ogólną regułą z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z tzw. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem VAT za przychód ze sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Moment powstania przychodu

Przepisy ustawy o PIT precyzyjnie określają moment powstania przychodu z ww. źródła przychodów. Zgodnie z art. 14 ust. 1c (z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i) ustawy jest to dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Jeśli nie nastąpiło jeszcze wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego, wykonanie  (także częściowe) usługi, ale miało miejsce wystawienie faktury, względnie uregulowanie należności - to z tym dniem podatnik obowiązany jest wykazać przychód.

Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu, ma dzień dokonania czynności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznie terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu.

Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata

Przychód powstaje w dniu zaistnienia wskazanych w przepisie zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, to te dni - a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia, decydują o momencie powstania przychodu. Jeżeli jednak strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, to za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze  jednak nie rzadziej niż raz w roku.