Co grozi za ukrywanie dochodów przed urzędem skarbowym

Ukryte źródła dochodów oraz zgromadzone we wcześniejszych latach oszczędności mogą być przedmiotem zainteresowania urzędników skarbowych. Instytucją, którą wykorzystują organy podatkowe w dyscyplinowaniu podatników jest tzw. podatek od nieujawnionych źródeł przychodów.

Do grupy podwyższonego ryzyka, czyli narażonej na kontrolę organów podatkowych należą przedsiębiorcy wykazujący stratę w deklaracjach podatkowych, inwestorzy dokonujący transakcji giełdowych, osoby dokonujące zakupu ruchomości lub nieruchomości o znacznej wartości, a także ci podatnicy, którzy ponoszą znaczne wydatki nie wykazując jednocześnie żadnych dochodów.

Jak działa organ podatkowy

Dokonując ustalenia wysokości przychodów organ kieruje się zasadą wyrażoną w treści art. 20 ust. 3 ustawy o PIT który stanowi, że wysokość przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych ustala się na podstawie poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia, jeżeli wydatki te i wartości nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym przed poniesieniem tych wydatków lub zgromadzeniem mienia, pochodzącym z przychodów uprzednio opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania.

Organ podatkowy w toku postępowania kontrolnego, ustala wysokość nieujawnionych dochodów na podstawie poniesionych w roku podatkowym wydatków w relacji do zgromadzonego mienia, czyli zadeklarowanego dochodu (art. 20 ust. 3 ustawy o PIT).

W przypadku, gdy wystąpią znaczne dysproporcje pomiędzy tym co podatnik wydał a tym co zarobił organ podatkowy wyda postanowienie o wszczęciu postępowania. Od tego momentu ma on miesiąc na jego przeprowadzenie (art. 139 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ordynacja podatkowa), a w celu całościowego ustalenia stanu faktycznego może korzystać z szerokiej palety możliwości dowodowych.

Do najważniejszych dowodów, po jakie sięga organ podatkowy zaliczyć należy księgi podatkowe, deklaracje, opinie biegłych, materiały zebrane w wyniku oględzin, a także informacje uzyskane z banków, zeznania świadków czy nawet samego zainteresowanego.

Kto musi co udowodnić

Istotne z punktu widzenia podatnika jest rozłożenie ciężaru dowodu, który w toku postępowania może zamiennie spoczywać na nim bądź na organie podatkowym. Przy wszczęciu postępowania to na organie spoczywa obowiązek wykazania, że podatnik uzyskał dochód z nieujawnionego źródła i w tym zakresie jest on zobowiązany do możliwie najdokładniejszego udowodnienia swoich racji.