Przepadek przedmiotów w prawie karnym skarbowym cz. 1

Przepisy dotyczące przepadku przedmiotów znajdują się w ustawie z dnia 10 września 1999 roku Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 83 poz. 930), zwanej dalej kodeksem, art.29-33.

Przepadek przedmiotów powoduje, że stają się one z chwilą uprawomocnienia z mocy prawa własnością Skarbu Państwa. Przepadek może być orzeczony:

- wyrokiem, również zezwalającym na poddanie się odpowiedzialności,

- postanowieniem o umorzeniu lub warunkowym umorzeniu jako środek zabezpieczający.

Przepadek przedmiotów dotyczy:

1. Przedmiotów pochodzących bezpośrednio (zatem nie bierze się pod uwagę pochodzenia pośredniego) z czynu zabronionego, np. przedmiot przemytu celnego.

2. Narzędzi lub innych przedmiotów będących mieniem ruchomym, które służyło lub było przeznaczone do popełnienia przestępstwa skarbowego (np. samochód).

 3. Opakowania (np. walizka, kontener) oraz przedmiotu połączonego z przedmiotem przestępstwa skarbowego w taki sposób, że nie można ich rozłączyć bez uszkodzenia któregokolwiek z tych przedmiotów.

4.  Przedmiotów, których wytwarzanie, posiadanie, obrót, przechowywanie, przewóz,   przenoszenie lub przesyłanie jest zabronione; dotyczy to zakazania przez prawo karne skarbowe jak i przez prawo powszechne (np.

materiały radioaktywne).

Przepadek przedmiotów w prawie karnym skarbowym cz. 2

Orzeczenie przepadku przedmiotów należy do kompetencji sądu i jest możliwe tylko wtedy, kiedy przewiduje to kodeks karny skarbowy. Jeśli natomiast przepis kodeksu tak stanowi, to orzeczenie przepadku przedmiotów jest obowiązkowe.

Przestępstwa przeciwko obowiązkom podatkowym

Przepis art. 30 § 2 kks dotyczy przepadku przedmiotów związanych z przestępstwami przeciwko obowiązkom podatkowym. Są to m.in.:

- niezgłoszenie przedmiotu podatku do opodatkowania i narażenia podatku na uszczuplenie (przepadek obejmuje tu przedmiot, co do którego nie nastąpiło zgłoszenie np. towar),

- firmanctwo, czyli prowadzenie działalności gospodarczej w całości lub w części pod cudzą nazwą,

- oszustwa w postępowaniu podatkowym ( przepadek może dotyczyć np. dokumentów),

- sprowadzanie do Polski lub wydawanie wbrew przepisom wyrobów akcyzowych bez znaku akcyzy, umyślne paserstwo wyrobami akcyzowymi i inne związane z akcyzą.

Przy tego rodzaju przestępstwach sąd zawsze ma obowiązek orzec przepadek związanych z nimi przedmiotów, jeśli ich wytwarzanie, posiadanie, obrót, przechowywanie, przewóz, przenoszenie lub przesyłanie jest zabronione.

W sytuacjach opisanych w punktach 1-3 sąd może (ale nie musi) wydawać takiego orzeczenia - jest to pozostawione uznaniu sędziego.

Przestępstwa  przeciwko obowiązkom celnym oraz zasadom obrotu z zagranicą towarami i usługami

Przy przestępstwach  przeciwko obowiązkom celnym oraz zasadom obrotu z zagranicą towarami i usługami (wymienione w art. 86 § 1-3, art. 87 § 1-3, art. 88 § 1 i 2, art. 89 § 1 i 2, art. 90 § 1 oraz art. 91 § 1 i 3) sąd ma obowiązek orzeczenia przepadku wobec przedmiotu przestępstwa i środków służących do jego popełnienia (czyli powyższy punkt 1 i 2), natomiast ma swobodę uznania, co do opakowania i rzeczy połączonej z przedmiotem czynu (punkt 3).

Do tego rodzaju przestępstw zalicza się, m.in.: przemyt celny, oszustwo celne, niedopełnienie warunków odprawy czasowej, naruszenia warunków zwolnień od ceł lub reglamentacji pozataryfowej, usuwanie towaru lub środka przewozowego spod dozoru celnego, umyślne paserstwo celne.

Przestępstwo nielegalnej lub nieprawidłowej działalności kantorowej

Przepadek przedmiotów pochodzących z takiego przestępstwa jest obowiązkowy w zakresie wartości dewizowych i krajowych środków płatniczych, dobrowolny zaś wobec innych przedmiotów pochodzących z tego przestępstwa oraz ich opakowania lub narzędzi służących do ich popełnienia.

Polecamy: Kontrola podatkowa

Polecamy: Podatek od spadków i darowizn

Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko organizacji gier losowych i zakładów wzajemnych

Orzeczenie przepadku jest obowiązkowe, jeśli:

- nastąpiło nielegalne urządzanie i prowadzenie gier i zakładów (również zagranicznych) i udział w nielegalnych grach zagranicznych,

- miało miejsce urządzanie lub prowadzenie gier podlegających szczególnemu nadzorowi podatkowemu bez urzędowych zabezpieczeń,

- uczestniczyło się w nielegalnych grach i zakładach krajowych,

- nastąpiło nielegalne trudnienie się sprzedażą losów loteryjnych.

Przy tych przestępstwach przepadek może obejmować, m.in.: urządzenia gry lub zakładu i ich dokumenty (np. karty, automaty), wygrane pieniężne i rzeczowe.