Odwołanie od decyzji w postępowaniu podatkowym

Odwołanie powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Wymóg postawienia zarzutów przeciw decyzji oznacz, że nie wystarczy sam fakt niezadowolenia podatnika z rozstrzygnięcia, należy wykazać konkretne nieprawidłowości decyzji organu pierwszej instancji, naruszenie prawa materialnego (czyli złe zastosowanie albo interpretacja przepisu) lub zasad postępowania.

Co strona postępowania podatkowego wiedzieć powinna

Zakres żądania musi być zgodny z uprawnieniami organu odwoławczego. Może to więc być:

1. uchylenie decyzji organu pierwszej instancji i rozstrzygnięcie w tym zakresie co do istoty sprawy
2. uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania
3. uchylenie decyzji organu pierwszej instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania
4. uchylenie zaskarżonej decyzji organu pierwszej instancji i przekazanie sprawy do rozpatrzenia właściwemu organowi pierwszej instancji, jeżeli decyzja została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości.

Dowody, które należy wskazać w uzasadnieniu odwołania nie muszą być jakimiś zupełnie nowymi dowodami, które nie pojawiły się wcześniej w sprawie, a więc naczelnik urzędu skarbowego nie miał szansy uwzględnienia ich w decyzji. Jak najbardziej prawidłowe jest powołanie się na dowody, które już zostały przeprowadzone i znajdują się w aktach sprawy, ale uzasadniają wniesione żądanie.

Jeżeli strona powoła się na nowe dowody, nie muszą być one przedłożone przy odwołaniu. Czasami jest to zresztą niewykonalne (np. przesłuchanie nowego świadka). Wystarczy dowody wskazać w uzasadnieniu, a przedstawić dopiero na żądanie organu.

Odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał decyzję. Tak więc, odwołując się od decyzji naczelnika urzędu skarbowego należy wnieść odwołanie za jego pośrednictwem, czyli złożyć pismo w kancelarii urzędu skarbowego (lub wysłać na adres urzędu skarbowego), a nie bezpośrednio do izby skarbowej.

Odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie, a jeśli strona ustanowiła pełnomocnika, temu pełnomocnikowi.

Naczelnik urzędu skarbowego może dokonać samokontroli i uznać, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie w całości. W takim przypadku wyda nową decyzję, uchylającą lub zmieniającą zaskarżoną decyzję. Od tej nowej decyzji, stronie ponownie przysługuje odwołanie.

Przeważnie jednak organ podatkowy nie uwzględnia odwołania w ramach samokontroli. Odwołanie wraz z aktami sprawy zostaje przekazane dyrektorowi izby skarbowej bez zbędnej zwłoki, które to określenie, w tym przypadku oznacza maksymalnie 14 dni.

Polecamy: Klauzula przeciw unikaniu opodatkowania – praktyczny poradnik