Ulga na złe długi a sprzedaż wierzytelności

Przypomnijmy, iż przepis art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawą o VAT) umożliwia podatnikom skorzystanie z prawa do korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności. Stosownie do przywołane regulacji, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów i usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Kiedy można skorzystać z ulgi za złe długi, gdy nie wiadomo, czy kontrahent jest czynnym podatnikiem VAT

Przy czym na mocy z art. 89a ust. 1a ustawy o VAT, podatnik może uznać wierzytelność za uprawdopodobnioną wyłącznie w sytuacji gdy nie została ona uregulowana w ciągu 150 dni (do końca 2012 roku termin wynosił 180 dni) od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Zatem zasadniczą przesłanką, która umożliwia dokonanie korekty jest nieuregulowanie wierzytelności przez kontrahenta w ciągu 150 dni od dnia wymagalnej zapłaty określonej w umowie bądź w fakturze.

Co powinien zrobić dłużnik, gdy wierzyciel skorzysta z ulgi na „złe długi”?

W art. 89a ust. 2 ustawy o VAT ustawodawca określił warunki, jakie podatnik winien spełnić w celu dokonania przedmiotowej korekty. Z analizy niniejszego przepisu wynika, iż skorzystanie z uprawnienia do korekty podatku należnego może dotyczyć sytuacji, gdy:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;

3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;

4. wierzytelności nie zostały zbyte;

5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Z kolei jak wynika z treści art. 89a ust. 4 ustawy o VAT, jeśli po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.