Po co księgowym Kodeks Zawodowej Etyki

Praktyka życia gospodarczego pokazuje, że zachowania nieetyczne nie służą profesjonalizmowi zawodu, a przede wszystkim są działaniami o krótkiej perspektywie. Postępowanie niezgodne z etyką zawodową w rachunkowości może przynieść doraźne korzyści, wynikające z egoistycznych potrzeb pojedynczych osób lub krótkowzroczności menedżerów przedsiębiorstwa. Odniesione w ten sposób korzyści nie służą jednak długofalowemu kształtowaniu wizerunku podmiotu na rynku ani budowaniu dobrych relacji z interesariuszami przedsiębiorstwa. Zachowania nieetyczne stwarzają także zagrożenia finansowe dla działania przedsiębiorstwa oraz obniżają morale pracowników. Nieetyczne postępowanie księgowego godzi również w prestiż zawodu zaufania publicznego.

Etyka zawodowa w rachunkowości

Od księgowych zatrudnianych w przedsiębiorstwach wymaga się, aby wykonywali swoją pracę profesjonalnie. Często profesjonalizm utożsamiany jest z biegłą znajomością przepisów prawnych regulujących prowadzenie rachunkowości oraz lojalnością wobec przedsiębiorstwa, w którym pracownik jest zatrudniony. Stosowanie prawa jest zadaniem skomplikowanym, ponieważ obejmuje zagadnienia m.in. z zakresu rachunkowości, podatków czy procedur administracyjno-prawnych. Ze względu na zmienność regulacji prawnych wymaga też ciągle aktualizowanej wiedzy.

Znajomość prawa jest konieczna, jednak niewystarczająca dla wykonywania usług z zakresu rachunkowości. Nieodzownym elementem tego zawodu jest też dokonywanie wyborów, w których rozumienie konsekwencji własnych działań w szerszym niż tylko prawny aspekcie jest miarą odpowiedzialności i profesjonalizmu księgowego. Odpowiedzialność księgowego za wiarygodność sporządzanych zbiorów informacji nie tylko wynika z podległości służbowej, ale przede wszystkim stanowi gwarancję rzetelności księgowego, ponieważ poprzez produkty swojej pracy wpływa na decyzje podejmowane przez inne osoby z własnej organizacji i z otoczenia przedsiębiorstwa. Często brak świadomości, jak ważne są dane dostarczane przez księgowego, powoduje, że osoby prowadzące rachunkowość podejmują decyzje nieetyczne. Sytuację może pogarszać presja prowadzenia agresywnej polityki, jakiej doświadczają księgowi ze strony swoich przełożonych. Z badań przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych wynika, że presja kierownictwa na zachowania nieetyczne jest podstawową przesłanką dylematów etycznych w rachunkowości¹.

Dokonywanie wyborów w rachunkowości wymaga uargumentowania własnego stanowiska. Obrona własnego zdania jest elementem krytycznym profesjonalizmu zawodowego, bez którego nie jest możliwe utrzymanie wysokich standardów zawodu. Dyskusja o alternatywnych rozwiązaniach danego problemu, z uwzględnieniem przekonań moralnych i etyki, jest zadaniem trudnym, ponieważ granica między działaniami etycznymi i nieetycznymi oraz legalnymi i nielegalnymi nie zawsze jest jasno określona. Istnieją też obszary, w których działania zgodne z prawem uważane są za nieetyczne, a zachowania nielegalne odbierane są jako etyczne. Agresywna polityka podatkowa służąca obniżeniu zobowiązań podatkowych, często dokonywana z przekroczeniem prawa, ale przy małym prawdopodobieństwie wykrycia i poniesienia kary, często bywa moralnie sankcjonowana, ponieważ podatnicy odbierają system podatkowy jako niesprawiedliwy². Z kolei przeniesienie rezydencji podatkowej do raju podatkowego tylko w celu obniżenia obciążeń podatkowych, choć zgodne z prawem, może być negatywnie ocenione z punktu widzenia etyki oraz odpowiedzialności wobec społeczeństwa, w którym się faktycznie prowadzi działalność zawodową i w którym korzysta się z ochrony policji, systemu oświaty czy opieki zdrowotnej.