Kiedy dochodzi do naruszenia tajemnicy przedsiębiorstwa
REKLAMA
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (tekst jednolity: Dz. U. 2003 r. Nr 153 poz. 1503 ze zm., dalej „uznk”) przekazanie, ujawnienie lub wykorzystanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa albo ich nabycie od osoby nieuprawnionej, stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, jeżeli zagraża lub narusza interes przedsiębiorcy. Naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa może rodzić odpowiedzialność cywilną (np. odszkodowawczą) względem przedsiębiorcy, którego tajemnicę naruszono, a nawet odpowiedzialność karną.
REKLAMA
Dla oceny, czy w danym przypadku doszło do tego rodzaju naruszenia, kluczowe znaczenie ma każdorazowo rozstrzygnięcie, czy dana informacja może być zakwalifikowana jako tajemnica przedsiębiorstwa. Definicję tajemnicy przedsiębiorstwa sformułowano w art. 11 ust. 4 uznk, zgodnie z którym, przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności. Należy przy tym zwrócić uwagę, że powyższa definicja ma znaczenie nie tylko na gruncie przepisów o czynach nieuczciwej konkurencji, odwołują się bowiem do niej także inne regulacje, np. przepisy o zamówieniach publicznych. Warto zatem wyjaśnić poszczególne elementy powyższej definicji.
Kupując „na firmę” pamiętaj, że nie jesteś konsumentem
Opłaty półkowe - kiedy można dochodzić ich zwrotu?
Zapraszamy na forum Prawo gospodarcze
Po pierwsze zatem, informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa to informacje nieujawnione do wiadomości publicznej. Ponieważ przedsiębiorstwo to zwykle organizacja, w strukturze której działa wiele osób, również tajemnice przedsiębiorstwa są często znane pewnemu szerszemu kręgowi osób uczestniczących w działalności przedsiębiorstwa. Dla zakwalifikowania informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa istotne jest jednak, aby informacje takie nie były powszechnie dostępne. Przykładowo, nie jest tajemnicą przedsiębiorstwa nawet specjalistyczna wiedza branżowa, jeśli jest ona dostępna np. w publikacjach naukowych.
Ponadto, tajemnica przedsiębiorstwa musi posiadać wartość gospodarczą. O tym, czy dane informacje rzeczywiście posiadają wartość gospodarczą, decydują przy tym kryteria obiektywne, a nie subiektywne przekonanie przedsiębiorcy. Tajemnicą przedsiębiorstwa będą więc takie informacje, które mogą przedstawiać realną wartość, zwłaszcza dla konkurencji.
Ustawa przykładowo wymienia rodzaje informacji, jakie mogą być objęte tajemnicą przedsiębiorstwa, wymieniając informacje techniczne, technologiczne i organizacyjne. Tajemnicę przedsiębiorstwa mogą także stanowić inne informacje, np. koncepcje (ekonomiczne, marketingowe), informacje o kontrahentach itp.
Niezależnie od tego, z jakim rodzajem informacji mamy do czynienia, dla uznania ich za tajemnicę przedsiębiorstwa konieczne jest także aby przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności. Nie stanowią zatem tajemnicy przedsiębiorstwa takie informacje, które stanowią wartość gospodarczą i nawet nie są publicznie dostępne, ale przedsiębiorca nie podejmuje żadnych działań zmierzających do zachowania ich w tajemnicy (przykładowo, przekazuje informacje na spotkaniach z kontrahentami, nie zastrzegając ich poufności). Działania zmierzające do zachowania poufności mogą być jednak zarówno sformalizowane (umowy o zachowaniu poufności, wewnętrzne regulaminy), jak i niekiedy wręcz dorozumiane (np. zwyczajowo przyjęta we współpracy z kontrahentami poufność negocjacji).
Metoda kasowa rozliczeń w 2013 r.
Podsumowując, ponieważ naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa może rodzić odpowiedzialność cywilną lub karną, kluczowe znaczenie ma ocena, czy określone dane mogą stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa. Za tajemnicę przedsiębiorstwa uznaje się takie informacje, które nie są publicznie dostępne, stanowią wartość gospodarczą, a przedsiębiorca podjął działania celem zachowania ich w poufności.
Krzysztof Niepytalski, aplikant radcowski
M. Szulikowski i Partnerzy Kancelaria Prawna
REKLAMA
REKLAMA