Instytucja indywidualnej interpretacji podatkowej – dlaczego warto z niej korzystać?

Pytanie do fiskusa

W związku z wprowadzeniem reformy Krajowej Administracji Skarbowej od 1 marca 2017 r. każdy podmiot stosunków prawnych, w tym przedsiębiorca, może wystąpić do dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Składający wniosek obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego będących przedmiotem wniosku, jak również do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionych okoliczności sprawy. Oznacza to, że przedsiębiorca, który zwróci się z pytaniem do organu interpretacyjnego, jest zobowiązany do zaprezentowania własnego poglądu co do sposobu interpretacji przepisów podatkowych. Może przy tym – a wręcz powinien – wspomagać się dotychczasową linią orzeczniczą sądów administracyjnych i organów podatkowych. Dyrektor KIS dokonuje oceny prawnej stanowiska wnioskodawcy na podstawie ściśle zakreślonego opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz w granicach zadanego pytania, dlatego też wnioskodawca powinien możliwie szczegółowo określić zakres powziętych wątpliwości i wskazać organowi sedno problemu.

Wymogi formalne wniosku

Tryb postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej określają art. 14b i następne Ordynacji podatkowej. Minister Finansów ustalił w drodze rozporządzenia wzór wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek podlega opłacie w wysokości 40 zł od każdego odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przepisy nie przewidują ograniczeń co do ilości stanów faktycznych bądź zdarzeń przyszłych będących przedmiotem wniosku. Szczególnie ważne jest natomiast, aby wnioskodawca uiścił stosowną opłatę w wysokości odpowiadającej wszystkim przedstawionym stanom faktycznym (zdarzeniom przyszłym).

W dalszej kolejności organ zweryfikuje, czy przedłożony wniosek spełnia pozostałe wymogi formalne, tj. czy wniosek jest podpisany, czy złożono oświadczenie pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, że okoliczności przedstawione w treści wniosku nie są przedmiotem toczącego się już postępowania przed urzędem skarbowym lub celno-skarbowym, oraz czy dołączono odpowiednie pełnomocnictwa (w przypadku podmiotów reprezentowanych przez pełnomocników). Jeżeli nie została uiszczona od wniosku opłata w odpowiedniej wysokości lub stwierdzono inne braki formalne wniosku, organ interpretacyjny wystosuje wezwanie do wnioskodawcy w celu niezwłocznego usunięcia braków formalnych w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Rozstrzygnięcia interpretacyjne

Po upewnieniu się przez organ, iż wniosek spełnia wszelkie wymogi formalne, interpretację indywidualną wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednakże nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Z punktu widzenia przedsiębiorcy trzymiesięczny termin oczekiwania na wiążącą odpowiedź fiskusa jest co najmniej uciążliwy. Na szczęście, pomimo tak długiego okresu na załatwienie sprawy, urzędnicy coraz częściej wydają interpretacje indywidualne przed końcem wskazanego terminu. Dla przykładu, w 2016 r., w którym organy podatkowe wydały ponad 34 tys. aktów interpretacyjnych, średnio 45% wszystkich opracowanych rozstrzygnięć dotyczących interpretacji indywidualnych zostało wydanych w terminie nieprzekraczającym dwóch miesięcy. Wysoce prawdopodobne jest, że odsetek ten będzie wzrastał w kolejnych latach.

Polecamy: Pakiet żółtych książek - Podatki 2018

Rozstrzygnięcie organu w trybie interpretacji sprowadza się do dokonania oceny, czy stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę jest prawidłowe czy też nie. Jeżeli organ stwierdzi, że jest ono nieprawidłowe, interpretacja zawierać musi wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym.