Jak zapłacić brakujący podatek wynikający z rozliczenia PIT?

Kiedy powstaje niedopłata podatku?

Niedopłata w przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych następuje w sytuacji, gdy między naliczonym podatkiem a pobranymi czy też wpłaconymi na jego poczet zaliczkami następuje różnica – niezależnie od jej wartości. Nawet zaległość w wysokości jednej złotówki traktowana jest jako niedopłata, którą należy niezwłocznie uregulować.

Ma to najczęściej miejsce w sytuacjach, gdy podatnik nie dokona rozliczenia wszystkich koniecznych zaliczek miesięcznych, gdy były one pobierane według zbyt niskiej stawki, gdy doszło do podwójnego uwzględnienia kwoty wolnej od podatku w wyniku uzyskiwania przez podatnika przychodów z kilku różnych źródeł. 

Termin na wpłacenie podatku

Autopromocja

Szkolenie: Jak przygotować się do KSeF?

Sprawdź

Podatnik, u którego w ubiegłym roku podatkowym powstała niedopłata, niezależnie od jej wysokości musi dokonać jej zapłaty. Termin, w którym należy uiścić kwotę niedopłaty pokrywa się z terminem ostatecznym na złożenie deklaracji podatkowej. Zgodnie z przepisami jest to 30 kwietnia, z wyjątkiem sytuacji, w których dzień ten przypada na sobotę, niedzielę bądź święta – wówczas termin złożenia deklaracji i zapłacenia podatku przesuwa się na kolejny dzień powszedni następujący po tym dni lub dniach. W związku z powyższym w roku 2017 termin zapłaty podatku upływa z dniem 2 maja.

Przepisy nie wymagają, by złożenie deklaracji oraz zapłata należnego podatku odbywały się w tym samym terminie. Podatnik może dokonać tego w dowolnej kolejności w dowolnie wybranych przez siebie datach pod oczywistym warunkiem, iż obydwu czynności dopełni przed końcem terminu.

W jaki sposób należy uregulować podatek?

Polskie przepisy podatkowe przewidują kilka różnych możliwości, którymi podatnik może się posłużyć pokrywając wynikającą ze swojej deklaracji niedopłatę. Istotne jest to, aby niezależnie od wybranego sposobu płatność dokonać na właściwy dla naszego miejsca zamieszkania urząd skarbowy.

Podstawowym i nadal cieszącym się dużą popularnością sposobem uiszczenia nieopłaconej części podatku jest skorzystanie z kasy urzędu skarbowego, właściwego dla miejsca zamieszkania podatnika. Opłaty takiej dokonuje się gotówkowo. Terminem zapłaty jest wtedy dzień wpłacenia.

Polecamy: Podatki 2017 - PIT, CIT, ryczałt 2017 (książka)

Oprócz kasy urzędu skarbowego opłaty gotówkowej można dokonać także w placówce pocztowej, w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, w instytucji płatniczej lub w biurze usług płatniczych.

Uważaną za najwygodniejszą opcją jest możliwość zapłaty podatku przelewem z rachunku bankowego, rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub z rachunku płatniczego w instytucji płatniczej podatnika. Numery, na które można dokonywać w ten sposób płatności określone są w obwieszczeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 29 grudnia 2016 r. w sprawie wykazu numerów rachunków bankowych urzędów skarbowych obowiązującego od dnia 1 stycznia 2017 r. (Dz. Urz. MRiF z 2017 r. poz. 2). Każdy z urzędów skarbowych posiada własne, indywidualnie oznaczone numery rachunku, które odnaleźć można w powyższym rozporządzeniu lub na stronie internetowej właściwego urzędu, a na które można dokonywać wpłaty należności z tytułu różnych podatków.

Wiele banków usprawniło możliwość dokonywania przelewów podatkowych w taki sposób, że odbywa się to wpół automatycznie – bez konieczności ręcznego wpisywania numeru konta urzędu skarbowego dzięki liście, w której podatnik ma możliwość wybrania właściwego numeru urzędu. Dokonując przelewu należy także wybrać identyfikator podatkowy – NIP lub PESEL, wybrać symbol formularza lub płatności, opcjonalnie wskazać identyfikator zobowiązania, okres, za który uiszcza się opłatę oraz podać kwotę, której płatności się dokonuje. Usprawnia to proces dokonywania płatności, gdyż dane nie muszą być ręcznie wpisywane.

Wpłata w cudzym imieniu

Co do zasady podatnik, z którego zeznania wynika, iż ma on niedopłatę na poczet swojego podatku, ma obowiązek ją uregulować. Przepisy Ordynacji podatkowej przewidują jednak wyjątek od tej reguły. Spłaty należnego podatku z tytułu niedopłaty za podatnika może dokonać jego małżonek, a także wstępni, zstępni, pasierbowie i pasierbice, rodzeństwo, ojczym oraz macocha. Jednakże możliwość ta podlega pewnym ograniczeniom – otóż kwota wpłacona przez osobę trzecią nie powinna przekraczać kwoty 1000 zł – do tej kwoty niektóre urzędy tolerują wpłaty także przez podmioty inne niż wyżej wymienione, np. w przypadku wpłaty dokonanej przez partnera podatnika.

Konsekwencje niedopełnienia obowiązku zapłacenia podatku

Jeśli podatnik nie przekaże wynikającej z niedopłaty kwoty do urzędu skarbowego w odpowiednim terminie, kwota, którą będzie musiał uiścić później będzie większa. Dzieje się tak z powodu konieczności opłacenia odsetek za zwłokę od zaległości. Odsetki za zwłokę podatnik będzie musiał obliczyć samodzielnie.

O występującej niedopłacie często zawiadamia urząd skarbowy. Warto zauważyć, iż w sytuacji gdy suma zaległości podatkowej i kwoty naliczonych odsetek za zwłokę przekracza dziesięciokrotność kosztów upomnienia lub jeśli okres do upływu terminu przedawnienia należności jest krótszy niż 6 miesięcy, może zostać wszczęte postępowanie egzekucyjne.

Kiedy obowiązek opłacenia podatku nie występuje?

Obowiązek przekazania kwoty wynikającej z niedopłaty podatku występuje zawsze. Nie ma znaczenia wielkość tej kwoty ani okoliczności, w których ona powstała. Jednak może złożyć się tak, iż kwota do opłacenia przewyższa w sposób znaczący możliwości finansowe podatnika i zwyczajnie nie ma on możliwości opłacenia swojej zaległości. W tej sytuacji należy zwrócić się do naczelnika urzędu skarbowego, w którym opłatę należy uiścić z prośbą o udzielenie ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych. Ulga taka ma charakter wyjątkowy, występuje tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Kierując się ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym naczelnik może wydać decyzję, dzięki której niedopłata lub niedopłata wraz z odsetkami podatnika zostanie rozłożona na raty, bądź termin spłaty zostanie odroczony. Naczelnik urzędu skarbowego ma także możliwość umorzenia w całości lub w pewnej części zaległości podatkowej, odsetek z niej wynikających oraz opłaty prolongacyjnej.

Decydując się na takie rozwiązanie naczelnik urzędu skarbowego rozważa sytuację podatnika w sposób indywidualny, a fakt wydania odpowiedniej decyzji zależny jest od jego uznania.