Postępowanie mandatowe za wykroczenia skarbowe

Postępowanie mandatowe

Mandat mogą nałożyć na podatnika upoważnieni pracownicy urzędów skarbowych (a ponadto pracownicy urzędów celnych, funkcjonariusze celni oraz inspektorzy kontroli skarbowej). Postępowanie może nastąpić również mimo wszczęcia postępowania przygotowawczego.

W postępowaniu mandatowym, jeżeli Kodeks karny skarbowy nie stanowi inaczej, karę grzywny w drodze mandatu karnego nałożyć można jedynie, gdy osoba sprawcy i okoliczności popełnienia wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości, a nie zachodzi potrzeba wymierzenia kary surowszej niż podwójna wysokość minimalnego wynagrodzenia (w 2016 r. będzie to kwota 2960 zł). Natomiast dolną granicą jest minimalna kara grzywny, którą można wymierzyć za wykroczenie skarbowe (w 2016 r. będzie to kwota 148 zł).

Warunkiem nałożenia kary grzywny w drodze mandatu karnego jest wyrażenie przez sprawcę wykroczenia skarbowego zgody na przyjęcie mandatu.

Nowelizacja Kodeksu karnego skarbowego od 1 stycznia 2017 r.

Upoważniony organ postępowania przygotowawczego lub jego przedstawiciel, nakładając karę grzywny w drodze mandatu karnego, obowiązany jest określić wykroczenie skarbowe zarzucane sprawcy oraz pouczyć go o warunkach dopuszczalności postępowania mandatowego, a zwłaszcza o skutkach prawnych braku zgody.

Mandat karny

W postępowaniu mandatowym można nałożyć karę grzywny w drodze mandatu karnego:

1) wydanego ukaranemu po uiszczeniu kary grzywny bezpośrednio upoważnionemu podmiotowi, który ją nałożył tj. nałożenie kary grzywny na osobę czasowo tylko przebywającą na terytorium RP lub niemającą stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca pobytu (mandat staje się prawomocny z chwilą uiszczenia kary grzywny upoważnionemu podmiotowi, który ją nałożył);

2) kredytowanego, wydawanego za potwierdzeniem odbioru ukaranemu osobom stale przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które czasowo opuszczają to terytorium (staje się prawomocny z chwilą pokwitowania jego odbioru przez ukaranego).

Zobacz: Sprawy karne

Tymczasowe zajęcie mienia ruchomego sprawcy w postępowaniu mandatowym

Jeżeli sprawca nie wyrazi zgody sprawa podlegać będzie rozpoznaniu w postępowaniu karnym skarbowym na zasadach ogólnych. Natomiast w sytuacji, gdy sprawca wykroczenia skarbowego przebywa stale za granicą albo gdy nie można ustalić jego miejsca zamieszkania lub pobytu w kraju, organ postępowania przygotowawczego lub jego przedstawiciel może dokonać tymczasowego zajęcia mienia ruchomego sprawcy, w szczególności przedmiotów zagrożonych przepadkiem.

Kiedy nie można dać mandatu?

Katalog przesłanek wyłączających możliwość rozpoczęcia postępowania mandatowego rozpoczyna się sytuacją, gdy w związku z wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie należności publicznoprawnej, chyba że do chwili przyjęcia mandatu karnego wymagalna należność została w całości uiszczona. Drugą przesłanką jest zbieg przepisów, tj. sytuacja, gdy czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach kodeksu. Ostatnią okolicznością wyłączającą możliwość wszczęcia postępowania mandatowego jest obowiązek orzeczenia przepadku przedmiotów za to wykroczenie.

Polecamy: Klauzula przeciw unikaniu opodatkowania – praktyczny poradnik