Wezwania

Zasadniczo organ podatkowy może wezwać stronę lub inne osoby do złożenia wyjaśnień, zeznań lub dokonania określonej czynności osobiście, przez pełnomocnika lub na piśmie, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy.

Wezwany jest jednak obowiązany do osobistego stawienia się tylko na obszarze województwa, w którym zamieszkuje lub przebywa.

Jeżeli właściwym miejscowo do rozpatrzenia sprawy jest organ podatkowy mający siedzibę na obszarze innego województwa, osoba obowiązana do osobistego stawienia się może zastrzec, że chce stawić się przed organem właściwym do rozpatrzenia sprawy.

W przypadku wszczęcia postępowania podatkowego z urzędu zastrzeżenie takie może być złożone w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o wszczęciu postępowania, przy czym organ podatkowy jest zobowiązany do pouczenia o tym strony.

Jeżeli postępowanie podatkowe prowadzone jest przez organ podatkowy, którego siedziba nie znajduje się na obszarze województwa, w którym zamieszkuje lub przebywa osoba obowiązana do osobistego stawiennictwa, oraz jeżeli osoba ta nie złożyła stosownego zastrzeżenia, organ ten może zwrócić się do organu podatkowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu tej osoby o wezwanie jej w celu złożenia wyjaśnień lub zeznań albo dokonania innych czynności, związanych z prowadzonym postępowaniem. 

Zwracając się do innego organu podatkowego, organ prowadzący postępowanie określa okoliczności, które mają być przedmiotem wyjaśnień lub zeznań, albo czynności, jakie mają być dokonane.

Niekiedy strona będzie musiała mimo wszystko stawić się w przed organem podatkowym położonym w innym województwie. Tak stanie się w przypadkach, w których wymaga tego charakter sprawy lub czynności. 

W pewnych okolicznościach organ podatkowy może przyjąć wyjaśnienie lub zeznanie albo dokonać czynności w miejscu pobytu danej osoby, bez konieczności jej osobistego stawiennictwa w siedzibie tegoż organu. Dzieje się tak jeżeli osoba wezwana nie może stawić się z powodu choroby, kalectwa lub innej ważnej przyczyny, np. gdy jest jedynym opiekunem osoby niepełnosprawnej.

Trzeba mieć na uwadze, iż nie zawsze w miejscu pobytu możliwe jest stworzenie warunków do właściwego przeprowadzenia wymaganej czynności.

W wezwaniu organ podatkowy powinien wskazać:
1) nazwę i adres organu podatkowego;
2) imię i nazwisko osoby wzywanej;
3) w jakiej sprawie i w jakim charakterze oraz w jakim celu osoba ta zostaje wezwana;
4) czy osoba wezwana powinna stawić się osobiście lub przez pełnomocnika, czy też może złożyć wyjaśnienie lub zeznanie na piśmie;
5) termin, do którego żądanie powinno być spełnione, albo dzień, godzinę i miejsce zgłoszenia się osoby wzywanej lub jej pełnomocnika;
6) skutki prawne niezastosowania się do wezwania.

W przypadku wzywania strony na przesłuchanie w wezwaniu należy również poinformować o prawie odmowy wyrażenia zgody na przesłuchanie i o związanej z tym możliwości niestawienia się na wezwanie.

W sprawach uzasadnionych ważnym interesem adresata lub gdy stan sprawy tego wymaga, wezwania można dokonać telegraficznie lub telefonicznie albo przy użyciu innych środków łączności, takich jak chociażby poczta elektroniczna. 

Takie wezwanie powinno zawierać wszystkie elementy wymienione wcześniej.

Ponadto powoduje ono skutki prawne tylko wtedy, gdy nie ma wątpliwości, że dotarło do adresata we właściwej treści i w odpowiednim terminie.

Wezwanie na piśmie powinno być podpisane przez pracownika organu podatkowego, z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego osoby podpisującej. Z oczywistych względów wymóg en nie znajduje zastosowania do wezwania w formie telefonicznej itp.