Strona główna » Księgowość » Podatki » VAT » Transakcje zagraniczne » Nabycie towarów z użyciem karty podarunkowej w ramach WDT

Nabycie towarów z użyciem karty podarunkowej w ramach WDT

21 stycznia 2020, 15:56

Dołącz do grona ekspertów

Grupa ECDP

Jedna z wiodących grup konsultingowych w Polsce

Nabycie towarów z użyciem karty podarunkowej w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT)

Fotolia

Z dniem 1 stycznia 2019 roku do polskiego porządku prawnego wprowadzono przepisy regulujące kwestię właściwej klasyfikacji powszechnie stosowanych kart podarunkowych. Znowelizowane brzmienie ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawy o VAT) wprowadza rozróżnienie na bony jednego oraz różnego przeznaczenia.

W przypadku bonów jednego przeznaczenia, miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bony dotyczą oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji takich bonów (art. 2 pkt 43 ustawy o VAT).

Przykładem może być sytuacja, w której właściciel salonu kosmetycznego wydaje bon o określonej wartości na konkretne zabiegi kosmetyczne (wszystkie opodatkowane 23% stawką VAT), które mogą zostać wykonane jedynie w jego salonach znajdujących się w Polsce. Znane jest wówczas miejsce świadczenia usług oraz stawka VAT. W kwestii podatku od towarów i usług już sama emisja (a także każdy kolejny transfer) bonu jednego przeznaczenia będzie wiązał się z koniecznością naliczenia i zapłaty należnego podatku VAT, zgodnie z art. 8a ust. 1 ustawy o VAT.

Natomiast w odniesieniu do bonów różnego przeznaczenia, miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bony dotyczą oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług nie są znane w chwili emisji takich bonów (art. 2 pkt 44 ustawy o VAT).

Do katalogu takich bonów należą z całą pewnością karty podarunkowe oraz kupony o określonej wartości, umożliwiające zakup różnych produktów w sklepach znajdujących się w Polsce, które oferują towary opodatkowane odmiennymi stawkami VAT (np. dyskont oferujący produkty spożywcze opodatkowane 5% albo 8% stawką VAT oraz drobny sprzęt AGD opodatkowany 23% stawką VAT). W konsekwencji opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlegać będzie faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia, przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia w rozumieniu art. 8b ust. 1 ustawy o VAT. Z przepisu wynika też jednoznacznie, że wcześniejsza emisja czy transfer bonu różnego przeznaczenia nie będzie podlegać VAT.

Polecamy: INFORLEX Biuro Rachunkowe - Wszystko o zmianach w prawie i podatkach. Teraz 14 dni ZA DARMO!

Polecamy: Instrukcje VAT

Polecamy: Biuletyn VAT

Czy istnieje zatem możliwość, aby karta podarunkowa spełniająca wszystkie przesłanki bonu jednego przeznaczenia mogła zostać sklasyfikowana jako bon różnego przeznaczenia z uwagi na okoliczność, że nabycia towaru z wykorzystaniem ww. karty dokonałby podatnik podatku od wartości dodanej legitymujący się aktywnym numerem VAT UE z innego państwa członkowskiego UE oraz deklarujący wywóz nabytego towaru z Polski do innego państwa UE?

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 16 kwietnia 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.35.2019.1.ISK uznał, że taka sytuacja może mieć miejsce, gdy w ramach jednej karty (bonu) istniałaby możliwość dokonania zakupu zarówno towarów opodatkowanych na terytorium kraju, jak również zakupu w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (przy spełnieniu warunków wynikających z art. 42 ustawy o VAT) opodatkowanej 0% stawką VAT. Karta taka, mimo spełnienia przesłanek z art. 2 pkt 43 ustawy o VAT nie stanowi bonu jednego przeznaczenia, lecz jest bonem różnego przeznaczenia z powodu braku możliwości ustalenia kwoty należnego podatku.

Transakcja podlegająca VAT, w przypadku stosowania bonów różnego przeznaczenia, ma miejsce w momencie faktycznego dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi, a wcześniejsza sprzedaż bonu nie podlega opodatkowaniu. Dla poszczególnych transakcji należy wówczas stosować właściwe dla nich przepisy o powstawaniu obowiązku podatkowego. W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zastosowanie znajdzie art. 20 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy.

Aleksander Przeździecki, Młodszy Konsultant Podatkowy w ECDP Tax Mazur i wspólnicy sp. k.

Dowiedz się więcej z naszej publikacji