Środki trwałe i wartości niematerialne i prawne są najczęściej najbardziej wartościowymi składnikami majątku firmy. Oznacza to, że dokonywane przez jednostkę odpisy amortyzacyjne bardzo istotnie wpływają zarówno na wynik finansowy, jak i na podstawę opodatkowania. Jednocześnie należy być świadomym różnic między amortyzacją dokonywaną dla celów bilansowych a amortyzacją podatkową. Ta pierwsza powinna w możliwie wierny sposób odzwierciedlać zużycie składników majątku i ich aktualną wartość. Amortyzacja podatkowa nie musi spełniać tego celu - ważne jest jedynie, aby była dokonywana zgodnie z zasadami ustalonymi w ustawie o PIT i ustawie o CIT. A ponieważ przepisy podatkowe pozostawiają podatnikom znaczną swobodę w wyborze metod i stawek amortyzacyjnych, podatnicy mogą za ich pomocą kształtować - w pewnych granicach - wysokość podstawy opodatkowania. Zwykle przedsiębiorcy starają się jak najbardziej skrócić okres amortyzacji podatkowej. Jest to działanie racjonalne - ale pod warunkiem, że firma osiąga dochód. Jeżeli firma ponosi stratę, to warto pomyśleć o wydłużeniu okresu amortyzacji. W ten sposób koszty mogą zostać "przesunięte" na następne lata. Dlatego warto dokładnie przemyśleć i zaplanować koszty amortyzacji w podatkowym budżecie przedsiębiorstwa. Stanowią one bowiem jeden z najistotniejszych elementów polityki podatkowej firmy.
W jaki sposób należy ewidencjonować nabycie i rozchód materiałów? Jak wyceniać materiały w bilansie? Kiedy należy przeprowadzać inwentaryzację materiałów?Materiały są jednym ze składników zapasów. Natomiast zapasy zaliczamy do rzeczowych składników aktywów obrotowych. W myśl art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości przez rzeczowe aktywa trwałe rozumie się między innymi: "materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby". Do rzeczowych aktywów trwałych, poza materiałami, zaliczamy również produkty gotowe, produkcję w toku, półprodukty oraz towary.Najczęściej do materiałów zalicza się artykuły nabyte od kontrahentów lub wytworzone we własnym zakresie, przeznaczone do wytworzenia wyrobów gotowych oraz robót i usług. Materiałami są również paliwa, nośniki energii, części zapasowe i materiały pomocnicze przeznaczone na przykład do remontów środków trwałych. Ze względu na cel zużycia materiały można podzielić na podstawowe oraz pomocnicze.
Każda firma, i mała, i duża, w toku prowadzenia działalności gospodarczej ma do czynienia z zaliczkami. Realizacja zamówień między kontrahentami odbywa się z udziałem tej wygodnej ze względów zarówno finansowych, jak i bezpieczeństwa obrotu gospodarczego formy. Skutki podatkowe zaliczek uległy zmianie na gruncie nowych przepisów o podatku od towarów i usług. Mimo że prawie każda zaliczka powoduje obowiązek wystawienia faktury i rodzi skutki podatkowe, nadal wiele przypadków budzi wątpliwości podatników.
Jednostki nieprowadzące działalności gospodarczej, niebędące spółkami handlowymi, stosują tylko niektóre przepisy ustawy o rachunkowości jedynie w tym zakresie, jaki nie został uregulowany w przepisach specjalnego rozporządzenia. Jednostki te nie mają obowiązku sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych ani też poddawania badaniu i ogłaszania swoich sprawozdań finansowych. Co więcej, warto pamiętać, że jednostki te prowadzą rachunkowość i sporządzają sprawozdania finansowe w formie uproszczonej.
