Odpisy aktualizujące wartość należności
REKLAMA
REKLAMA
Wycena bilansowa jest przede wszystkim podyktowana zasadą ostrożności. Chodzi o to, aby w wyniku finansowym uwzględnić poszczególne składniki aktywów i pasywów, zmniejszyć wartość użytkową lub handlową składników aktywów, w tym również dokonywanych w postaci odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych.
REKLAMA
Wycena a odpisy aktualizujące
Odpisy aktualizujące pełnią istotną rolę w uaktualnianiu wartości aktywów przedsiębiorstwa. Dokonuje się ich nie później niż na koniec okresu sprawozdawczego. Skutki wzrostu lub obniżenia wartości inwestycji krótkoterminowych wycenionych według cen rynkowych ujmowane są odpowiednio w przychodach lub kosztach finansowych, natomiast w przypadku użycia innych zasad wyceny krótkoterminowych inwestycji, skutki obniżenia lub wzrostu ich wartości zalicza się odpowiednio do kosztów finansowych w pełnej wysokości lub do przychodów finansowych w wysokości nie wyższej niż kwota różnic uprzednio odpisanych w koszty finansowe.
W przypadku gdy wartość zbytej inwestycji zaliczonej do aktywów trwałych była uprzednio przeszacowana albo wyceniana w cenie rynkowej lub nabycia, w zależności od tego, która z nich była niższa, a skutki takiej wyceny ujęto w odpowiedni sposób, to nadwyżkę z tytułu przeszacowania ustala się i rozlicza z kapitałem (funduszem) z aktualizacji wyceny.
Dokonywanie odpisów aktualizujących
Obowiązki kierownika jednostki w zakresie rachunkowości
W związku ze zmianą wartości składników majątku w czasie, należy dokonywać odpisów aktualizujących. Art. 35b ustawy o rachunkowości wymienia sposoby dokonywania odpisów aktualizujących należności.
W przypadku należności ich wartość aktualizuje się uwzględniając stopień prawdopodobieństwa ich zapłaty poprzez dokonanie odpisu aktualizującego. Odpis ten powinien odnosić się do:
1) należności od dłużników postawionych w stan likwidacji lub w stan upadłości – do wysokości należności nieobjętej gwarancją lub innym zabezpieczeniem należności, zgłoszonej likwidatorowi lub sędziemu komisarzowi w postępowaniu upadłościowym;
2) należności od dłużników w przypadku oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego – w pełnej wysokości należności;
3) należności kwestionowanych przez dłużników oraz z których zapłatą dłużnik zalega, a według oceny sytuacji majątkowej i finansowej dłużnika spłata należności w umownej kwocie nie jest prawdopodobna – do wysokości niepokrytej gwarancją lub innym zabezpieczeniem należności;
4) należności stanowiących równowartość kwot podwyższających należności, w stosunku do których uprzednio dokonano odpisu aktualizującego – w wysokości tych kwot, do czasu ich otrzymania lub odpisania;
5) należności przeterminowanych lub nieprzeterminowanych o znacznym stopniu prawdopodobieństwa nieściągalności, w przypadkach uzasadnionych rodzajem prowadzonej działalności lub strukturą odbiorców – w wysokości wiarygodnie oszacowanej kwoty odpisu, w tym także ogólnego, na nieściągalne należności.
Rozliczanie odpisów
Jak dokumentować wydatki zaliczane do kosztów uzyskania przychodów
W zależności od rodzaju działalności, której dotyczy odpis aktualizacji, możemy je zaliczyć odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych lub do kosztów finansowych. W przypadku należności umorzonych, przedawnionych, bądź nieściągalnych odpisy aktualizujące zostaną zmniejszone o ich wartość. Gdyby jednak od tych należności nie dokonano odpisów aktualizujących wartość lub dokonano ich w niepełnej wysokości - zostaną zaliczone odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych lub kosztów finansowych.
Odwrócenie odpisów aktualizujących
W momencie gdy ustaje przyczyna, dla której dokonano odpisu aktualizującego wartość aktywów, w tym również odpisu z tytułu trwałej utraty wartości, należy zwiększyć wartość danego składnika aktywów w wysokości będącej równowartością całości lub odpowiedniej części uprzednio dokonanego odpisu aktualizującego. Wzrost wartości zalicza się w tym przypadku odpowiednio do pozostałych przychodów operacyjnych lub przychodów finansowych.
Podyskutuj o tym na naszym FORUM
Podstawa prawna
Art.35-35c ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).
Autor: Marta Przyborowska
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
REKLAMA