Jak amortyzować budynek mieszkalny

Zobacz wskaźnik: Roczne stawki amortyzacyjne

Amortyzacja budynku stawką 10%

Tak, budynek, o którym mowa w pytaniu, może być amortyzowany według indywidualnie ustalonej stawki amortyzacyjnej w wysokości 10%. Budynek ten ma bowiem status używanego środka trwałego. Szczegóły - w uzasadnieniu.

Polecamy: INFORFK Platforma Księgowych i Kadrowych

Środki trwałe powinny być, co do zasady, wprowadzane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w miesiącu przekazania ich do używania. Nie jest to jednak zasada bezwzględnie obowiązująca. Ustawodawca dopuszcza również późniejsze wprowadzanie środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznając takie działanie za ujawnienie środka trwałego (art. 22d ust. 2 updof).

Ujawnione środki trwałe mogą być amortyzowane m.in. metodą indywidualnie ustalanych stawek amortyzacyjnych, jeżeli mogą być uznane za używane lub ulepszone w myśl art. 22j updof. Nie ma przepisu wyłączającego możliwość korzystania z amortyzacji metodą stawek amortyzacyjnych indywidualnie ustalanych z powodu opóźnionego wprowadzenia środka trwałego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, czyli jego ujawnienia.

Jak amortyzować samochód nabyty przez współmałżonka przedsiębiorcy

Budynki mieszkalne uważa się za:

• używane środki trwałe - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy (art. 22j ust. 3 pkt 1 updof),

• ulepszone środki trwałe - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (art. 22j ust. 3 pkt 2 updof).

Kiedy można amortyzować budynek postawiony na cudzym gruncie

Indywidualna stawka amortyzacji

Budynek mieszkalny, o którym mowa w pytaniu, jest budynkiem przedwojennym, nabytym 20 lat temu. Nie ulega wątpliwości, że podatnik jest w stanie wykazać, iż przed jego nabyciem budynek ten był wykorzystywany (zamieszkany) przez co najmniej 60 miesięcy. A zatem nabyty przez Czytelnika budynek jest używanym środkiem trwałym w myśl przepisów art. 22j updof (nie jest również wykluczone, że jest także ulepszonym środkiem trwałym w rozumieniu tych przepisów). Oznacza to, że budynek ten może być przez Czytelnika amortyzowany metodą indywidualnie ustalanych stawek amortyzacyjnych, czyli maksymalnie według rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 10%. W przypadku budynków mieszkalnych amortyzowanych tą metodą okres amortyzacji nie może być bowiem, co do zasady, krótszy niż 10 lat, co odpowiada rocznej stawce amortyzacyjnej w wysokości 10% (art. 22j ust. 1 pkt 3 updof).

Zapraszamy na forum Księgowość

Możliwość amortyzowania ujawnionych środków trwałych według indywidualnie ustalonych stawek amortyzacyjnych potwierdzają organy podatkowe w udzielanych wyjaśnieniach. W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 grudnia 2013 r., sygn. ITPB1/415-939/13/PSZ, czytamy, że:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w drodze darowizny Wnioskodawczyni nabyła budynek niemieszkalny. Budynek wykorzystywany jest przez Wnioskodawczynię w prowadzonej działalności gospodarczej od 2010 r. Wcześniej, od roku 1995, budynek był również wykorzystywany w działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że budynek jest obecnie rozbudowywany.

Od czego zależy wysokość raty amortyzacji

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że skoro przedmiotowy budynek przed jego nabyciem był używany, to spełnia definicję „używanego środka trwałego”. Ponadto, skoro po raz pierwszy wprowadzony zostanie przez Wnioskodawczynię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej, to tym samym spełniona została druga z przesłanek pozwalających na ustalenie indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla tego budynku, na podstawie art. 22j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji Wnioskodawczyni może ustalić indywidualnie stawkę amortyzacyjną dla przedmiotowego budynku niemieszkalnego, obliczając okres amortyzacji jako nie krótszy niż 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia oddania go po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Amortyzacja samochodu w firmie

Również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 stycznia 2010 r., sygn. BPBII/2/415-1034/09/AK, czytamy, że:

W związku z powyższym, jeśli wnioskodawca wykaże, że przedmiotowe mieszkanie spełnia wymagania określone w art. 22j ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przed jego nabyciem było wykorzystywane (eksploatowane) co najmniej przez okres 60 miesięcy, to może zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną, przy czym okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat. Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione wymogi określone w art. 22j ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to stawkę amortyzacyjną należy ustalić zgodnie z art. 22i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

PODSTAWA PRAWNA:

• art. 22d ust. 2, art. 22h ust. 1 pkt 4 oraz art. 22j ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - j.t. Dz.U. z 2012 r., poz. 361; ost.zm. Dz.U. z 2013 r., poz. 1717

Tomasz Krywan

prawnik, doradca podatkowy, właściciel kancelarii podatkowej, autor licznych publikacji z zakresu prawa podatkowego

„Czy można przyjąć niższą indywidualną stawkę amortyzacji” - Mk nr 1/2014.