Ochrona wierzycieli

Przeciwdziałanie opóźnieniom w transakcjach handlowych. W wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów pojawił się projekt ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. Projekt ten ma udoskonalić w szczególności przepisy dotyczące obowiązku składania sprawozdań o praktykach płatniczych. Proponowane zmiany mają uprościć proces składania sprawozdań oraz wyeliminować wątpliwości interpretacyjne. Ponadto wprowadzone mają być zmiany zwiększające efektywność prowadzonych przez Prezesa UOKiK postępowań w sprawie nadmiernego opóźniania ze spełnianiem świadczeń pieniężnych.

Gdy stopień ryzyka związany z niewykonaniem zobowiązania przez kontrahentów jest wysoki, a panująca obecnie dynamika stosunków gospodarczych związana jest ze wzmożonym wzrostem wymiany towarów i usług, wierzyciel powinien wykorzystywać wszelkie możliwe sposoby prawnego zabezpieczenia należytego wykonania zobowiązania przez swoich dłużników. Z kolei dłużnik, w przypadku braku możliwości terminowego wykonania świadczenia, w celu uniknięcia powstania długu, którego nie będzie w stanie spłacić przy wykorzystaniu swoich aktywów, powinien podjąć wszelkie działania, które pozwolą mu na poprawę jego sytuacji.

W Sejmie dobiegają końca prace nad Prawem restrukturyzacyjnym, które ma zapewnić przedsiębiorstwom, znajdującym się w trudnej sytuacji finansowej, skuteczną restrukturyzację przy zachowaniu ochrony praw wierzycieli. Sprawozdanie z prac nad projektem przyjęła komisja sprawiedliwości. Nowe regulacje mają wejść w życie 1 stycznia 2016 r.

Często dochodzi do sytuacji gdy - ze względów biznesowych, rozliczeniowych - przedsiębiorcy wnoszą przysługujące im wierzytelności wobec podmiotów trzecich np. spółki kapitałowej, w zamian otrzymując udziały/akcje w podwyższonym kapitale zakładowym tego podmiotu. Jak przedstawiają się kwestie podatkowe aportu wierzytelności?

Nowe przepisy dotyczące e-sądów wprowadzą możliwość ukarania nierzetelnego wierzyciela karą grzywny. Finansowa odpowiedzialność za wprowadzanie sądu w błąd wyniesie nawet 5 tys. złotych.

Sąd Najwyższy podjął uchwałę, zgodnie z którą podstawą ustalenia wysokości opłaty należnej komornikowi za wykonanie postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia jest wartość roszczenia pieniężnego określonego we wniosku przez wierzyciela.