Tematy - Remanent, Sukcesja przedsiębiorstwa - INFOR.PL

Przedsiębiorcy nadal mają wybór, jak ustalać zaliczkę na podatek dochodowy (PIT) za ostatni miesiąc: czy uwzględniać wynik spisu z natury, czy zrobić to dopiero w zeznaniu rocznym – wynika z odpowiedzi Ministerstwa Finansów na pytanie DGP.

Trybunał Sprawiedliwości UE uznał polskie przepisy nakazujące podatnikowi opodatkować towary, które pozostały na dzień likwidacji działalności, nawet gdy minął okres korekty, za zgodne z dyrektywą (wyrok z 16 czerwca 2016 r. w sprawie C-612/13). Zdaniem Trybunału obowiązek opodatkowania według przepisów dyrektywy zależy tylko od tego, czy przy nabyciu lub wytworzeniu towaru przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Taki warunek wynika również z art. 14 ustawy o VAT.

W rocznym zeznaniu podatkowym PIT przedsiębiorca nie znajdzie oddzielnej rubryki przeznaczonej na wykazanie różnicy w stanie majątku jego firmy z przełomu roku. Tym niemniej obliczając podatek za 2015 r. musi rozliczyć wartość remanentu. Trzeba go ująć w kosztach działalności.

Remanent, nazywany także spisem z natury lub inwentaryzacją, to niezbędny element zamknięcia roku podatkowego. Przedsiębiorcy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów (PKPiR) powinni przygotować go na koniec roku oraz na pierwszy dzień stycznia. Dla wielu podatników jest to jednak twardy orzech do zgryzienia, nie wiedzą bowiem które składniki powinni objąć spisem z natury oraz jak je wycenić. Odpowiedzi na te pytania udzielimy poniżej.

Podatnik obowiązany jest ująć w remanencie końcowym towary otrzymane w drodze darowizny, a nie sprzedane na koniec roku podatkowego i wartość tych remanentów wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Towary takie są zatem objęte spisem z natury i powinny być wycenione według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia.

Ryczałtowcy tracący prawo do rozliczania się w tej formie nie wiedzą czy mają obowiązek sporządzać spis z natury na dzień utraty prawa do ryczałtu ewidencjonowanego. Jeżeli taki obowiązek istnieje, to czy powinni zawiadomić o tym naczelnika urzędu skarbowego oraz uwzględniać wartość remanentu w kosztach podatkowych przy ustalaniu dochodu opodatkowanego według skali podatkowej PIT? Ministerstwo Finansów wyjaśnia.

Obowiązek przeprowadzania inwentaryzacji wynika z art. 26–27 ustawy o rachunkowości. Inwentaryzacja, tj. okresowe ustalanie lub sprawdzanie rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, jest elementem rachunkowości jednostki, za którą odpowiedzialność ponosi kierownik jednostki. Odpowiedzialność za spis z natury ponosi osoba, której ta czynność została powierzona, ale tylko w tym zakresie.

Podatnikowi na dzień likwidacji sklepiku spożywczego pozostały towary, których nie sprzedał i już nie będzie próbował ich odsprzedać. Zrobił remanent. Czy ma obliczyć VAT od tego remanentu, tj. odszukać stawki na każdy asortyment i wyliczyć VAT? Gdzie powinien ująć obliczony VAT od remanentu w ostatniej deklaracji?

Na koniec każdego roku podatkowego podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do książki przychodów i rozchodów spisu z natury (remanentu końcowego) towarów handlowych, materiałów podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów. W remanencie na koniec roku nie ujmujemy środków trwałych i wyposażenia. W firmie, która nie ma na stanie towarów handlowych – a tak się często zdarza w branżach związanych z usługami – wartość remanentu wynosi 0 zł i też powinna być wpisana do księgi.

W przypadku, jeżeli w spisie z natury sporządzonym na dzień zaprowadzenia ewidencji, jak i w spisach z natury sporządzonych na koniec poprzednich lat podatkowych zakupione przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej towary handlowe były ujmowane w jednostce miary (kilogramach), to również w sporządzonym na koniec kolejnego roku podatkowego spisie z natury towary te należy ująć w tej samej jednostce miary.

Przedsiębiorca, który likwiduje działalność gospodarczą, zobligowany jest do zakończenia prowadzonej dokumentacji oraz rozliczenia się z urzędem skarbowym. W przypadku podatku dochodowego - rozliczenia dokonuje się w ramach zeznania rocznego, natomiast rozliczenia podatku VAT - w ostatniej składanej deklaracji VAT-7 (VAT-7K).

Podatnicy prowadzący podatkowe księgi przychodów i rozchodów muszą na koniec każdego roku i w kilku innych sytuacjach sporządzić spis z natury zwany potocznie remanentem. Remanent jest ważny m.in. dlatego, że bierze się go pod uwagę obliczając dochód z działalności gospodarczej. Nieprawidłowy remanent oznacza nieprawidłowo ustalony dochód a więc również błędny PIT. Warto wiedzieć zatem jak i kiedy sporządzić taki spis oraz co powinien zawierać.

Spis z natury zwany potocznie „remanentem” jest sporządzany w celu prawidłowego ustalenia dochodu podatnika z prowadzonej działalności gospodarczej.

Remanent, Sukcesja przedsiębiorstwa

Zaliczka PIT za grudzień z remanentem lub bez

Remanent likwidacyjny - opodatkowanie VAT

Remanent w zeznaniu rocznym PIT

Remanent (spis z natury) w PKPiR na koniec roku podatkowego

Czy spis z natury powinien zawierać towary handlowe otrzymane w drodze darowizny

Utrata prawa do ryczałtu ewidencjonowanego – remanent

IFK poleca: Przygotuj się do inwentaryzacji za 2015 r.

Niesprzedane towary handlowe w remanencie likwidacyjnym - rozliczenie VAT

Remanent (spis z natury) na koniec 2014 roku

Spis z natury przy zastosowaniu jednostki miary

Remanent w firmie po likwidacji działalności gospodarczej

Remanent nie jest trudny - czyli jak przygotować spis z natury

Różnice remanentowe a koszty uzyskania przychodów