REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Święto w niedzielę (np. Wielkanoc 31 marca, Zielone Świątki 19 maja 2024 r.) a święto w sobotę. Komu pracodawca powinien dać dodatkowy dzień wolny od pracy?

Święto w niedzielę (np. 31 marca, 19 maja 2024 r.) a święto w sobotę. Komu pracodawca powinien dać dodatkowy dzień wolny od pracy?
Święto w niedzielę (np. 31 marca, 19 maja 2024 r.) a święto w sobotę. Komu pracodawca powinien dać dodatkowy dzień wolny od pracy?
Shutterstock

REKLAMA

REKLAMA

Najczęstszy wariant czasu pracy, to pięciodniowy tydzień pracy z wolną sobotą i niedzielą. W takim wariancie pracownikom należy się dodatkowy dzień wolny od pracy tylko za święta wypadające w soboty. Z tego powodu (co do zasady) pracodawca nie ma obowiązku dawać pracownikom dodatkowego dnia wolnego od pracy za święta wypadające w niedziele – np. w niedzielę 31 marca (Wielkanoc), czy 19 maja (Zielone Świątki) 2024 roku. Ale nie dotyczy to tych wyjątkowych przypadków, w których praca jest świadczona w niedziele i święta zgodnie z art. 151(10) Kodeksu pracy. Bo w takich przypadkach pracodawca ma obowiązek zapewnić (wyznaczyć) pracownikom inny dzień wolny od pracy.

Jakie święta są w Polsce dniami wolnymi od pracy?

Na podstawie art. 1 ustawy z 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy, dniami wolnymi od pracy są niedziele oraz:
1 stycznia – Nowy Rok,
6 stycznia – Święto Trzech Króli,
pierwszy dzień Wielkiej Nocy,
drugi dzień Wielkiej Nocy,
1 maja – Święto Państwowe,
3 maja – Święto Narodowe Trzeciego Maja,
pierwszy dzień Zielonych Świątek,
dzień Bożego Ciała,
15 sierpnia – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny,
1 listopada – Wszystkich Świętych,
11 listopada – Narodowe Święto Niepodległości,
25 grudnia – pierwszy dzień Bożego Narodzenia,
26 grudnia – drugi dzień Bożego Narodzenia.

Autopromocja

Święto w niedzielę, święto w sobotę a dodatkowy dzień wolny od pracy

Na podstawie art. 130 § 2 Kodeksu pracy, każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin. Chodzi tu o ww. święta wymienione w ustawie z 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy.

Zasadą jest też w polskim prawie pracy pięciodniowy tydzień pracy – wynika to z art. 129 Kodeksu pracy.

Zatem (przy założeniu najczęstszego wariantu czasu pracy tj. pięciodniowy tydzień pracy z wolną sobotą i niedzielą):
- jeżeli święto wypada od poniedziałku do piątku, to pracownik ma po prostu w ten dzień wolne;
- jeżeli święto wypada w sobotę, to pracodawca powinien pracownikowi udzielić w takim przypadku dodatkowego dnia wolnego (z tytułu pięciodniowego tygodnia pracy) w dzień „roboczy”, tj. w poniedziałek, wtorek, środę, czwartek lub piątek – niekoniecznie w tym samym tygodniu, w którym wypadła owa świąteczna sobota.

Potwierdzają to zarówno Państwowa Inspekcja Pracy, jak i minister rodziny i polityki społecznej, który w odpowiedzi z 25 stycznia 2022 r. na interpelację poselską nr 30597 stwierdził m.in.:

"(...) Jeżeli święto, wymienione w ustawie z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1920), przypada w dniu będącym dla pracownika dniem pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, to obniżenie wymiaru czasu pracy pracownika następuje niejako automatycznie (pracownik ma w tym dniu wolne z tytułu święta).
Natomiast udzielanie („oddawanie”) pracownikom innego dnia wolnego od pracy w ramach okresu rozliczeniowego jest konieczne w przypadku, gdy święto przypada w dniu wyznaczonym/ustalonym w danym zakładzie pracy jako dzień wolny od pracy z tytułu przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy (takim dniem może być każdy dzień tygodnia, z wyjątkiem niedzieli, która nie jest dniem roboczym lecz dniem ustawowo wolnym od pracy). W takim bowiem przypadku nieudzielenie pracownikowi dnia wolnego naruszałoby zasadę przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy w okresie rozliczeniowym i skutkowałoby planowaną pracą w godzinach nadliczbowych.
Taka sytuacja/konieczność nie zachodzi natomiast w przypadku, gdy święto przypada niedzielę (która jest dniem ustawowo wolnym od pracy). Nie ma wówczas potrzeby korygowania (zmniejszania) wymiaru czasu pracy pracownika poprzez udzielanie mu innego dnia wolnego od pracy w okresie rozliczeniowym – chyba że w taką niedzielę pracownik świadczył pracę; wówczas w zamian za tę pracę powinien otrzymać inny dzień wolny od pracy, zgodnie z art. 15111 § 1 pkt 1, § 2 i § 4 k.p.(...)".

Na takim samym stanowisku stoi również Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu wyroku z 2 października 2012 r. (sygn. akt K 27/11):
„(…) Ustawa o dniach wolnych od pracy w art. 1 wymienia jako dni wolne od pracy - 13 świąt oraz wszystkie niedziele. Natomiast zgodnie z przyjętą w kodeksie pracy zasadą przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy, wyrażoną w art. 129 § 1, pracownikowi przysługuje dodatkowo określona liczba dni wolnych od pracy równa liczbie tygodni w danym roku kalendarzowym. Przy czym tym dniem może być wyznaczony przez pracodawcę dowolny, oprócz niedzieli, dzień tygodnia. Tak więc pracownikowi przysługuje określona ustawowo liczba dni wolnych od pracy równa sumie 13 świąt, wszystkich niedziel oraz dodatkowych dni wolnych wynikających z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy.

W przypadku niedziel liczba ustawowo określonych dni wolnych od pracy zostaje obniżona wszystkim pracownikom w tym samym stopniu, ponieważ w danym okresie rozliczeniowym występuje określona liczba niedziel, które są dla wszystkich dniami wolnymi, i określona liczba świąt przypadających w niedziele. W ten sposób wszystkim pracownikom zostaje obniżona liczba dni wolnych od pracy o taką samą liczbę równą ilości świąt przypadających w niedziele.

Natomiast w oparciu o ustawową zasadę przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy, obniżenie to może być różne u różnych pracodawców. Przyjęcie analogicznej, do wyrażonej w art. 130 § 2 kodeksu pracy, zasady w stosunku do dni wolnych wynikających z zasady przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy, nie budziłoby zastrzeżeń pod względem konstytucyjnej zasady równości, gdyby ten dzień wolny wyznaczony był powszechnie jako stały dzień tygodnia, np. środa. W takim przypadku, analogicznie do zasady dotyczącej niedziel, gdyby w danym okresie rozliczeniowym wystąpiły trzy święta we środy, to ogólna liczba przysługujących pracownikom dni wolnych od pracy obniżyłaby się wszystkim o trzy dni. Podobnie gdyby na każdy dzień tygodnia przypadała równa liczba świąt. W takim przypadku, niezależnie od tego, jaki dzień tygodnia, oprócz niedziel, pracodawca wyznaczy jako dzień wolny wynikający z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy, każdemu pracownikowi obniży się ogólna liczba dni wolnych od pracy o taką samą liczbę dni. Należy przy tym pamiętać, że najdłuższy okres rozliczeniowy obejmuje 12 miesięcy i w tym okresie każdy pracownik ma otrzymać taką samą liczbę dni wolnych od pracy. (…)
Jednak w przypadku gdy dniem wolnym wynikającym z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy może być wybrany dowolny dzień tygodnia, a liczba świąt występujących w poszczególne dni tygodnia jest różna, to ogólna liczba dni wolnych w danym okresie rozliczeniowym będzie zależała od tego, ile świąt wystąpi w konkretnym dniu tygodnia i jaki dzień tygodnia został przez danego pracodawcę wybrany jako dzień wolny. (…) ”.

Ważne

Zatem jeżeli święto wypada w niedzielę (przy założeniu najczęstszego wariantu czasu pracy tj. pięciodniowy tydzień pracy z wolną sobotą i niedzielą), to pracodawca nie ma obowiązku dawać pracownikom dodatkowego dnia wolnego w tygodniu za to święto.

 

Czasem pracodawca musi oddać dzień wolny za pracę w niedzielę. Wyjątki od zasady, że niedziela jest dniem wolnym od pracy

Przepis art. 15110 Kodeksu pracy określa wyjątki od zasady, że niedziela jest dniem wolnym od pracy. Zgodnie z tym przepisem praca w niedziele i święta jest dozwolona jedynie w poniżej wskazanych przypadkach:

1) w razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii;
2) w ruchu ciągłym;
3) przy pracy zmianowej;
4) przy niezbędnych remontach;
5) w transporcie i w komunikacji;
6) w zakładowych strażach pożarnych i w zakładowych służbach ratowniczych;
7) przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób;
8) w rolnictwie i hodowli;
9) przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w:
- zakładach świadczących usługi dla ludności,
- gastronomii,
- zakładach hotelarskich,
- jednostkach gospodarki komunalnej,
- zakładach opieki zdrowotnej i innych placówkach służby zdrowia przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych,
- jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz jednostkach organizacyjnych wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej zapewniających całodobową opiekę,
- zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, oświaty, turystyki i wypoczynku;
10) w stosunku do pracowników zatrudnionych w systemie czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta;
11) przy wykonywaniu prac:
a) polegających na świadczeniu usług z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną lub urządzeń telekomunikacyjnych w rozumieniu przepisów prawa telekomunikacyjnego, odbieranych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zgodnie z przepisami obowiązującymi odbiorcę usługi, dni, o których mowa w art. 1519 § 1 Kodeksu pracy (tj. niedziele i święta), są u niego dniami pracy,
b) zapewniających możliwość świadczenia usług, o których mowa w lit. a.

Ważne

Na podstawie art. 1519 § 2 Kodeksu pracy, za pracę w niedzielę i święto, w przypadkach, o których mowa w art. 15110, uważa się pracę wykonywaną między godziną 6.00 w tym dniu a godziną 6.00 w następnym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina.

Ale na podstawie art. 15111 § 1 Kodeksu pracy, pracownikowi wykonującemu pracę w niedziele i święta, w przypadkach, o których mowa w art. 15110 pkt 1–9 i 11 Kodeksu pracy oraz w przepisach ustawy, o której mowa w art. 1519b, pracodawca jest obowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy:
1) w zamian za pracę w niedzielę – w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli;
2) w zamian za pracę w święto – w ciągu okresu rozliczeniowego.

Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w terminie wskazanym w § 1 pkt 1 dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w niedzielę, pracownikowi przysługuje dzień wolny od pracy do końca okresu rozliczeniowego, a w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego od pracy w tym terminie – dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej w art. 1511 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy (za pracę w godzinach nadliczbowych), za każdą godzinę pracy w niedzielę.

A gdy nie jest możliwe wykorzystanie w terminie wskazanym w § 1 pkt 2 dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w święto, pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej w art. 1511 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy, za każdą godzinę pracy w święto.

Dodatkowo trzeba wiedzieć, że na podstawie art. 15112 Kodeksu pracy pracownik pracujący w niedziele powinien korzystać co najmniej raz na 4 tygodnie z niedzieli wolnej od pracy. Nie dotyczy to pracownika zatrudnionego w systemie czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta – zob. art. 144 Kodeksu pracy.

Państwowa Inspekcja Pracy zwraca też uwagę, że ww. przepis art. 15110 Kodeksu pracy nie ma zastosowania do pracy w niedzielę i święta w placówkach handlowych. Zgodnie z art.  1519b Kodeksu pracy, w takim przypadku, ograniczenia w wykonywaniu pracy w placówkach handlowych w niedziele i święta oraz w dniu 24 grudnia i w sobotę bezpośrednio poprzedzającą pierwszy dzień Wielkiej Nocy określają przepisy ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni (Dz. U. z 2021 r. poz. 936).

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Święta w 2024 roku – w jakich dniach tygodnia wypadają? Kiedy trzeba dać pracownikowi dodatkowy dzień wolny od pracy za święto w sobotę lub w niedzielę?

W 2024 roku Święta wypadają w następujące dni tygodnia:

1 stycznia – Nowy Rok (poniedziałek),
6 stycznia – Święto Trzech Króli (sobota),
31 marca – pierwszy dzień Wielkiej Nocy (niedziela),
1 kwietnia – drugi dzień Wielkiej Nocy (poniedziałek),
1 maja – Święto Państwowe (Święto Pracy) (środa),
3 maja – Święto Narodowe Trzeciego Maja (piątek),
19 maja – Zielone Świątki (niedziela),
30 maja – Boże Ciało (czwartek),
15 sierpnia – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny (czwartek),
1 listopada – Wszystkich Świętych (piątek),
11 listopada – Narodowe Święto Niepodległości (poniedziałek),
25 grudnia – pierwszy dzień Bożego Narodzenia (środa),
26 grudnia – drugi dzień Bożego Narodzenia (czwartek).

Zatem (przy założeniu najczęstszego wariantu czasu pracy tj. pięciodniowy tydzień pracy z wolną sobotą i niedzielą) pracownikom należy się w 2024 roku dodatkowy dzień wolny od pracy jedynie za sobotę 6 stycznia. A większość pracodawców, którzy mają taki wariant czasu pracy nie musi udzielać dodatkowego dnia wolnego za święta wypadające w niedziele – tj.  w szczególności za Pierwszy dzień Wielkiej Nocy czy Zielone Świątki. Warto przypomnieć, że te dwa święta zawsze wypadają w niedziele.

Paweł Huczko

 

Autopromocja

REKLAMA

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

Podatek PIT - część 2
certificate
Jak zdobyć Certyfikat:
  • Czytaj artykuły
  • Rozwiązuj testy
  • Zdobądź certyfikat
1/10
Zeznanie PIT-37 za 2022 r. można złożyć w terminie do:
30 kwietnia 2023 r. (niedziela)
2 maja 2023 r. (wtorek)
4 maja 2023 r. (czwartek)
29 kwietnia 2023 r. (sobota)
Następne
Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Podatek od kryptowalut 2024. Jak rozliczyć?

Kiedy należy zapłacić podatek, a kiedy kryptowaluty pozostają neutralne podatkowo? Co podlega opodatkowaniu? Jaki PIT trzeba złożyć?

KSeF dopiero od 2026 roku. Minister Finansów podał dwie daty wdrożenia dla dwóch grup podatników

Na konferencji prasowej w dniu 26 kwietnia 2024 r. minister finansów Andrzej Domański podał dwie daty planowanego wdrożenia obowiązkowego modelu KSeF. Od 1 lutego 2026 r. obowiązkowy KSeF mają stosować przedsiębiorcy, których wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym przekroczyła 200 mln zł. Natomiast od 1 kwietnia 2026 r. obowiązkowy KSeF mają stosować pozostali podatnicy VAT.

KSeF z dużym poślizgiem. Przedsiębiorcy i cała branża księgowa to odczują. Jak?

Decyzja ministerstwa o przesunięciu KSeF o prawie 2 lata jest niekorzystna z punktu widzenia polskich firm. Znacznie opóźni rewolucję cyfrową i wzrost konkurencyjności krajowych przedsiębiorców. Wymagać będzie także poniesienia dodatkowych kosztów przez firmy, które już zainwestowały w odpowiednie technologie i przeszkolenie personelu. Wielu dostawców oprogramowania do fakturowania i prowadzenia księgowości może zostać zmuszonych do ponownej integracji systemów. Taką opinię wyraził Rafał Strzelecki, CEO CashDirector S.A.

Kto nie poniesie kary za brak złożenia PIT-a do 30 kwietnia?

Ministerstwo Finansów informuje, że do 30 kwietnia 2024 r. podatnicy mogą zweryfikować i zmodyfikować lub zatwierdzić swoje rozliczenia w usłudze Twój e-PIT. Jeżeli podatnik nie złoży samodzielnie zeznania PIT-37 i PIT-38 za 2023 r., to z upływem 30 kwietnia zostanie ono automatycznie zaakceptowane przez system. Dzięki temu PIT będzie złożony w terminie nawet jeżeli podatnik nie podejmie żadnych działań. Ale dotyczy to tylko tych dwóch zeznań. Pozostałe PIT-y trzeba złożyć samodzielnie najpóźniej we wtorek 30 kwietnia 2024 r. Tego dnia urzędy skarbowe będą czynne do godz. 18:00.

Ekonomiczne „odkrycia” na temat WIBOR-u [polemika]

Z uwagą zapoznaliśmy się z artykułem Pana K. Szymańskiego „Kwestionowanie kredytów opartych o WIBOR, jakie argumenty można podnieść przed sądem?”, opublikowanym 16 kwietnia 2024 r. na portalu Infor.pl. Autor, jako analityk rynków finansowych, dokonuje przełomowego „odkrycia” – stwierdza niereprezentatywność WIBOR-u oraz jego spekulacyjny charakter. Jest to jeden z całej serii artykułów ekonomistów (zarówno K. Szymańskiego, jak i innych), którzy działając ramię w ramię z kancelariami prawnymi starają się stworzyć iluzję, że działający od 30 lat wskaźnik referencyjny nie działa prawidłowo, a jego stosowanie w umowach to efekt zmowy banków, której celem jest osiągnięcie nieuzasadnionych zysków kosztem konsumentów. Do tego spisku, jak rozumiemy, dołączyli KNF, UOKiK i sądy, które to instytucje jednoznacznie potwierdzają prawidłowość WIBOR-u.

Przedsiębiorca uiści podatek tylko gdy klient mu zapłaci. Tak będzie działał kasowy PIT. Od kiedy? Pod jakimi warunkami?

Resort finansów przygotował właśnie projekt nowelizacji ustawy o PIT oraz ustawy o ryczałcie ewidencjonowanym. Celem tej zmiany jest wprowadzenie od 2025 roku kasowej metody rozliczania podatku dochodowego, polegającej na tym, że przychód- podatkowy będzie powstawał w dacie zapłaty za fakturę. Z metody kasowej będą mogli korzystać przedsiębiorcy, którzy rozpoczynają działalność oraz ci, których przychody z działalności gospodarczej w roku poprzednim nie przekraczały 250 tys. euro.

Minister Domański o przyszłości KSeF. Nowe daty uruchomienia zostały wyznaczone

Minister finansów Andrzej Domański wypowiedział się dziś o audycie Krajowego Systemu e-Faktur i przyszłości KSeF. Zmiany legislacyjne w KSeF to będzie proces podzielony na dwa etapy.

Panele fotowoltaiczne - obowiązek podatkowy w akcyzie [część 2]

W katalogu czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą znajduje się również przypadek konsumpcji. Chodzi tutaj o zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję jak i przez podmiot, który koncesji nie posiada, ale zużywa wytworzoną przez siebie energię elektryczną.

KSeF dopiero od 2026 roku. Minister Finansów podał dwie daty wdrożenia dla dwóch grup podatników

Na konferencji prasowej w dniu 26 kwietnia 2024 r. minister finansów Andrzej Domański podał dwie daty planowanego wdrożenia obowiązkowego modelu KSeF. Od 1 lutego 2026 r. obowiązkowy KSeF mają stosować przedsiębiorcy, których wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym przekroczyła 200 mln zł. Natomiast od 1 kwietnia 2026 r. obowiązkowy KSeF mają stosować pozostali podatnicy VAT.

Globalny podatek minimalny - zasady GloBE również w Polsce. Przedsiębiorstwa będą musiały dostosować swoje procedury rachunkowe i podatkowe

System globalnego podatku minimalnego (zasad GloBE) zawita do Polski. Przedsiębiorstwa będą musiały dostosować swoje procedury wewnętrzne, w szczególności dotyczące gromadzenia informacji rachunkowych i podatkowych.

REKLAMA