Zmiany w Kodeksie pracy od 22 lutego 2016 r. – jak stosować przepisy przejściowe?

W lutym zacznie obowiązywać nowelizacja Kodeksu pracy, która przede wszystkim koncentruje się na zmianach w zakresie zawierania i rozwiązywania umów o pracę na czas określony. Liczba umów o pracę zostanie zredukowana do 3 rodzajów, możliwości stosowania umów na czas określony zostaną ograniczone, okres wypowiedzenia na umowie na czas określony będzie taki, jak na umowie na czas nieokreślony, umowy na okres próbny będzie można ponowić w wyjątkowych sytuacjach, a możliwość zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia zostanie usankcjonowana prawnie.

Wzór umowa o pracę – ważny od 22 lutego 2016 r.

Polecamy: Kodeks pracy 2016 z komentarzem (książka)

Zmiany będą miały wpływ zarówno na pracowników, jak i pracodawców, zwłaszcza tych, którzy opierają swoją politykę kadrową na umowach na czas określony. Wprawdzie ustawa wejdzie w życie 22 lutego 2016 r., jednak nie oznacza to, że nowe przepisy od razu należy stosować do wszystkich trwających w tym dniu umów o pracę. Co w takim razie stanie się z umowami zawartymi do 22 lutego i jakie przepisy do nich stosować? Warto prześledzić to na przykładach.

Po nowelizacji, ale nadal na starych zasadach

Mimo wejścia w życie nowych zasad, w wybranych sytuacjach nadal będą obowiązywały dotychczasowe przepisy. Oto wyjątki.

Umowa o pracę zawarta na czas wykonywania określonej pracy, trwająca 22 lutego 2016 r., zostanie rozwiązana z dniem zakończenia prac.

Przykład: W grudniu 2015 r. pracodawca zawarł z pracownikiem umowę o pracę na czas wykonywania określonej pracy polegającej na udziale w projekcie wdrożenia nowego systemu finansowego. W dniu 22 lutego 2016 r. prace nie zostały jeszcze ukończone.

Polecamy: Umowy terminowe – jak zawierać i wypowiadać (książka)

„W takim wypadku do zawartej umowy o pracę zastosowanie będą miały dotychczasowe przepisy. Umowa ta po wejściu w życie ustawy, czyli po 22 lutym 2015 r., nadal będzie umową na czas wykonywania określonej pracy i ulegnie rozwiązaniu z dniem zakończenia prac” – komentuje Agnieszka Stola-Szafrańska, Dyrektor Kadr i Płac z LeasingTeam Group.

Umowa o pracę na czas określony, która została wypowiedziana przed 22 lutym 2016 r., ulegnie rozwiązaniu na podstawie 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia.

Zmiany w umowach zawartych na czas określony w 2016 r.

Przykład: W 2014 roku pracodawca zawarł z pracownikiem umowę o pracę na okres 3 lat. Umowa przewiduje możliwość jej rozwiązania za 2-tygodniowym okresem wypowiedzenia. Pracownik złożył wypowiedzenie na tydzień przed dniem wejścia w życie ustawy. W związku z tym, że umowa została wypowiedziana przed 22 lutym 2016 r., zastosowanie będą miały dotychczasowe przepisy i umowa zostanie rozwiązana po upływie 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia.

Przed 22 lutym 2016 r. zrezygnowano z klauzuli o możliwości wcześniejszego wypowiedzenia umowy na czas określony? Nie będzie można jej wypowiedzieć.

Nawet po 22 lutym 2016 r. nie będzie można wypowiedzieć umowy o pracę na czas określony zawartej na mniej niż 6 miesięcy oraz umowy na czas określony zawartej na dłuższy okres, w której jednak nie przewidziano możliwości rozwiązania za 2-tygodniowym okresem wypowiedzenia.

Polecamy: Kodeks pracy 2016 z komentarzem

Przykład: W 2014 roku pracodawca zawarł z pracownikiem umowę o pracę na okres 3 lat. W umowie nie przewidziano możliwości jej wcześniejszego wypowiedzenia. W tym przypadku umowę będzie można wypowiedzieć najwcześniej po upływie 33 miesięcy od wejścia w życie ustawy (wcześniejsze wypowiedzenie umowy będzie możliwe wyłącznie z przyczyn niedotyczących pracownika). Po upływie tego czasu okres wypowiedzenia umowy będzie uzależniony od okresu zatrudnienia pracownika. Co istotne, staż pracy pracownika będzie wówczas liczony od dnia wejścia w życie nowelizacji, czyli od dnia 22 lutego 2016 r.

I już zgodnie z nowymi zasadami

W przypadku części umów trwających w dniu wejścia w życie nowelizacji zastosowanie będą miały nowe przepisy, co wiąże się z wydłużeniem okresu wypowiedzenia i konieczności przestrzegania limitów zasady 33 i 3. W obu przypadkach trzeba będzie zwrócić szczególną uwagę na wyliczanie stażu pracy pracownika.