Import odzieży z Chin i innych państw Azji – certyfikaty

Jednym z głównych artykułów sprowadzanych z Chin jest odzież, ponieważ producenci z tego kraju oferują dobrą jakość w konkurencyjnych cenach. W przypadku importu odzieży z Chin na rynek europejski nie ma obowiązku posiadania certyfikatów, jednakże warto zapoznać się z dobrowolnymi certyfikatami, które poświadczą o jakości sprowadzanych produktów.

Certyfikaty dla odzieży

1. OEKO-TEX (Oeko-Tex Standard 100)

Często nazywany także certyfikatem sztandarowym, ponieważ mówi on o jakości produktów tekstylnych i włókienniczych. Ponadto gwarantuje, że dany artykuł jest wolny od szkodliwych substancji, a tym samym jest bezpieczny zarówno dla człowieka jak i środowiska. Potwierdza spełnienie wymagań zawartych w załączniku XVII REACH (włączając stosowanie barwników azowych, niklu itp.), amerykańskich wymagań odnośnie całkowitej zawartości ołowiu w artykułach dla dzieci ICPSIA. Warto także dodać, że certyfikat ten jest jednolity na całym świecie. Wraz z certyfikatem otrzymuje się prawo do nanoszenia specjalnego znaku słowno-graficznego oznaczającego zaufanie do jakości całego produktu.

Aby uzyskać taki certyfikat należy złożyć wniosek do Instytutu Włókiennictwa, który potwierdzi czy dana odzież spełnia wszystkie wymagania i kryteria na podstawie analizy wniosku i przeprowadzonych badań. Jeśli wyniki będą pozytywne to firmie zostaje wydany certyfikat. Warto dodać, że co 3 lata przeprowadzany jest audyt przez przedstawicieli instytutu.

2. GOTS (Global Organic Textile Standard)

GOTS to standard, certyfikujący wyroby tekstylne, który obejmuje wszystkie etapy produkcji wyrobów z tkanin naturalnych (od surowca poprzez produkt gotowy). Certyfikat ten gwarantuje, że dany produkt nie zawiera żadnych materiałów wytworzonych przy użyciu GMO oraz że włókna, z których wytworzone są tekstylia, są naturalne, a uprawy prowadzone są metodami naturalnymi. Przedsiębiorcy chcący otrzymać taki certyfikat powinni pamiętać o tym, że zobowiązani są do zastosowania oczyszczalni oraz zamkniętego obiegu wody, aby zapewnić odpowiednią gospodarkę wodną. Certyfikat dzieli się na dwie kategorie: organic (ekologiczne) oraz made with (x%) organic (wyprodukowane z procentowym użyciem surowców ekologicznych). Certyfikat wydawany jest na okres jednego roku, a co roku przeprowadzony jest audyt, który sprawdza prawidłowość funkcjonowania firmy.

3. OCS (Organic Content Standard)

Kolejny bardzo ważny standard, jeśli chodzi o tekstylia, który weryfikuje zawartość włókien organicznych w produkcie końcowym. Warto dodać, że dotyczy on całego procesu tworzenia produktu (na każdym etapie pozyskiwania muszą być przestrzegane wymogi OCS). Dzieli się on na dwie grupy: OCS Blended (certyfikat przyznawany jest produktom zawierającym min. 5% bawełny organicznej) i OCS 100 (certyfikat przyznawany jest produktom składającym się w 95-100% z bawełny organicznej).

4. RCS - Recycled Claim Standard

Innym certyfikatem “eko ubrań” jest RCS, który podobnie jak OCS sprawdza włókna w produkcie końcowym, natomiast on skupia się na włóknach pochodzących z recyklingu. Tutaj również, aby produkt mógł być certyfikowany, każdy etap pozyskiwania musi spełniać wymogi RCS. Co więcej, wymaga także spełnienia wymagań Content Claim Standard (CCS), standardu, który umożliwia śledzenia łańcucha dostaw. Podobnie jak u poprzedników RCS dzieli się na dwa rodzaje: RCS 100 (produkt zawiera 95% lub więcej włókien z recyklingu) i RCS BLENDED (produkt zawiera minimum 5% włókien z recyklingu).

Inne dobrowolne certyfikaty

Oprócz wyżej wymienionych certyfikatów warto dodać, że istnieją jeszcze cztery inne, mniej znane, ale równie ważne standardy, które podwyższają jakość importowanego produktu. Wyróżniamy:

1. RDS (Responsible Down Standard)

Jest to dobrowolny certyfikat, który sprawdza czy puch i pierze, które znajduje się w produkcie, pochodzi z dobrze traktowanych kaczek i gęsi. Wynika to z coraz bardziej dojrzałej polityki odpowiedzialnego pozyskiwania puchu oraz coraz większego znaczenia praw ochrony zwierząt. Certyfikat RDS kierowany jest do przedsiębiorstw, które w swoich produktach mają produkty pochodzenia zwierzęcego (puchu, piór, wełny, kaszmiru czy skóry). Standard ten obecnie jest coraz bardziej znany na świecie, korzystają z niego między innymi takie marki jak H&M czy Adidas.

2. GRS (Global Recycled Standard)

Międzynarodowy standard, który certyfikuje włókna pochodzące z recyklingu. Oprócz sprawdzenia pochodzenia włókien, kontroluje także czy podczas recyklingu dbano o środowisko naturalne, warunki socjalne oraz czy zastosowano środki niezagrażające ludziom i otoczeniu.

W celu otrzymania takiego certyfikatu należy spełnić następujące warunki: produkty muszą zawierać minimum 20% włókien z recyklingu, natomiast, aby otrzymać logo GRS wymagane jest 50%. Należy dodać, że certyfikat sprawdza cały łańcuch produkcji, od recyklingu po sprzedaż.

3. RWS (Responsible Wool Standard)

Certyfikat ten jako standard międzynarodowy sprawdza czy wełna wykorzystywana w produktach pochodzi od owiec, które były traktowane w sposób odpowiedzialny oraz to w jakich warunkach gospodarczych były hodowane. Ponadto dopuszcza tylko humanitarny, zrównoważony i możliwie najmniej stresujący dla zwierząt proces pozyskiwania wełny z żywych osobników.

4. RMS (Responsible Mohair Standard)

Celem tego standardu jest sprawdzenie czy moher pochodzi z gospodarstw o progresywnym podejściu do zarządzania swoją ziemią oraz od kóz traktowanych w sposób odpowiedzialny.

Polecamy: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!

Polecamy: INFORLEX Biznes

Poszerzaj swoją wiedzę, czytając naszą publikację

VAT zmiany od 1 lipca 2021 r.

Tylko teraz

39,90 zł

Przejdź do sklepu