Czy zakup wody, kawy i herbaty można zaliczyć do kosztów?

Tak orzekł Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 24 stycznia 2011 r. (IPPB1/415-1025/10-4/ES).

Autopromocja

Webinar:
KSeF 2.0 – co biuro rachunkowe musi wiedzieć przed wejściem w życie obowiązku?

Sprawdź

Autopromocja

Sprawa dotyczyła podatnika, prowadzącego działalność gospodarczą o charakterze biurowo-księgowym. Zatrudniał on pracowników na podstawie umowy o pracę. Na ich potrzeby dokonywał zakupów produktów takich jak kawa, herbata, woda mineralna, ciastka.

Produkty te zużywane były również w trakcie wizyt kontrahentów. W związku z powyższym, podatnik zwrócił się o interpretację indywidualną, pytając, czy wydatki na przedmiotowe produkty mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów?

Prezentując własne stanowisko, podatnik wskazał, że przesłanką uznania wydatku za koszt musi być jego związek z przychodem. Jako koszty traktowane są również wydatki pracownicze, wśród których należy wymienić nie tylko wynagrodzenia, ale także inne gratyfikacje – w tym drobny poczęstunek w postaci herbaty, kawy, ciastek czy wody mineralnej. Zdaniem podatnika nie można wydatków na te produkty zaliczyć do kosztów reprezentacji.

Autopromocja

Konferencja: Kongres KSeF. Cyfrowa rewolucja w fakturowaniu

Sprawdź

Kasy fiskalne 2011

Polecamy: Jak rozliczać koszty w czasie

Polecamy: Czy obiad z kontrahentem w restauracji to reprezentacja, czy koszt uzyskania przychodu

Organ uznał to stanowisko za prawidłowe, podkreślając, że reprezentacja nie może mieć miejsca w stosunkach między pracodawcą a pracownikiem. Ma ona bowiem na celu wykreowanie pozytywnego wizerunku firmy, podkreślenie jej wytworności i profesjonalizmu w kontaktach z klientami.

Autopromocja

Webinar:
KSeF w małym biurze rachunkowym

Sprawdź

Z kolei koszty wydatków, będące przedmiotem interpretacji, stanowią zwyczajowo przyjęte normy obowiązujące w relacji z pracownikami oraz kontrahentami. Nie ma w tym przypadku mowy o żadnej wystawności czy okazałości.

Jeżeli zatem podatnik jest w stanie udowodnić związek ponoszonych wydatków z osiąganymi przychodami, nie ma podstaw by odmówić mu prawa ujęcia ich w kosztach podatkowych.