Leasing samochodów - odliczanie kosztów składek AC

Autopromocja

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego („mowa o” składce na dobrowolne ubezpieczenie samochodu auto casco (AC) w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20 000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez NBP z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Taka sama zasada jest wyrażona także w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy z 15 lutego 1992 r. (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej: ustawa o CIT), przy czym tu pod uwagę bierze się średni kurs euro, ogłaszany przez NBP.

Warto pamiętać, że ograniczenie nie dotyczy jednak ubezpieczeń OC i NNW, gdzie wysokość składki ubezpieczeniowej nie zależy od wartości samochodu osobowego. W przypadku tego rodzaju ubezpieczenia w kosztach uzyskania przychodów można ująć pełną wysokość składek ubezpieczeń OC i NNW.

Autopromocja

Konferencja: Podatki 2025
przegląd zmian i nowelizacja przepisów w 2025 roku

Sprawdź

Przykład – jak obliczyć wysokość składki zaliczanej do kosztów?

Wartość początkowa pojazdu dla celów ubezpieczenia wynosi 200.000 zł, a składka wynosi 5000 zł. Kurs sprzedaży euro na dzień zawarcia umowy wynosi 4,50 zł, czyli 20.000 euro przeliczone jest na 90.000 zł. Podatnik ma przeliczyć wartość składki w następujący sposób (90.000 zł/ 200.000) X 5000 = składka rozliczana. Do kosztów zaliczy więc wyłącznie kwotę 2250 zł.

Aby zastosować powyższy przepis konieczne jest, by dla wyliczenia składki ubezpieczeniowej została przyjęta wartość samochodu w umowie z ubezpieczycielem. Dotyczy to ubezpieczenia AC (autocasco) natomiast nie stosuje się tego przy ubezpieczeniach OC i NNW. Potwierdzają to organy podatkowe (przykład interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 września 2011 r., nr ILPB3/423-278/11-3/KS).

Leasing drogich samochodów osobowych, a odliczanie kosztów składek AC – metoda optymalizacji dla przedsiębiorców leasingujących samochody

Istnieje możliwość korzystniejszego rozliczenia składek na ubezpieczenie AC pod względem podatkowym dla przedsiębiorców, którzy leasingują samochody, których równowartość przekracza 20 000 euro.

Autopromocja

Sprawozdanie finansowe 2024
Przykłady, schematy, tabele, wzory

Sprawdź

Niestety w przypadku samochodów stanowiących własność podatnika i ujętych w ewidencji środków trwałych nie ma metody na optymalizację kosztów ponoszonych na ubezpieczenie AC.

Polecamy: Instrukcje księgowego. 53 praktyczne procedury (książka)

Autopromocja

Jak przygotować się do zmian 2025.
Podatki. Rachunkowość. ZUS

Sprawdź

Zgodnie z art. 23b ust. 1 ustawy o PIT – analogicznie art. 17b ust. 1 ustawy o CIT opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem że:

• umowa leasingu, w razie gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
• umowa leasingu, w razie gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
• suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; artykuł 14 stosuje się odpowiednio.

Jak widać, w wyżej wskazanym przepisie nie ma żadnego ograniczenia, jeśli chodzi o górną wysokość opłaty leasingowej, ani o to, jakie składowe może ona obejmować. Nie ma zatem żadnych przeszkód, aby leasingodawca wkalkulował koszt składek na polisę AC w koszt opłat leasingowych, a koszt całej opłaty leasingowej może stanowić koszt uzyskania przychodów.

Potwierdzeniem słuszności teju metody optymalizacji jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 7 października 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 1033/15. W stanie faktycznym wskazane zostało, że spółka zawiera umowy dzierżawy pojazdów, których wartość rynkowa przewyższa równowartość 20 000 euro, które to umowy spełniają warunki uznania ich za umowy leasingu. W umowach zawarto postanowienia, że to wydzierżawiający (leasingodawca) zobowiązany jest do zawarcia umów ubezpieczenia OC, AC, NNW czyli kwota ubezpieczenia uwzględniona jest w kwocie czynszu. Spółka nie miała możliwości poznania wartości żadnego z ubezpieczeń, nawet jeśli znana jest jej wartość całego ubezpieczenia. Spółka nie zawiera z ubezpieczycielami umów, nie miała wpływu na negocjowanie stawek ubezpieczenia, nie wiedziała również, jakie są istotne postanowienia takich umów oraz kiedy one zostały zawarte, a także jaka wartość pojazdów została przyjęta dla celów ubezpieczenia.

W sprawie tej sąd uznał, że wkalkulowanie kosztów ubezpieczenia ponoszonych przez wydzierżawiającego w raty leasingowe przez Spółkę nie powoduje, że może być ona uznana za podmiot ubezpieczający samochody, który uiszcza składki ubezpieczeniowe na rzecz ubezpieczyciela. Ograniczenie wynikające z treści art. 16 ust. 1 pkt 49 odnosi się zaś wyłącznie do składek na ubezpieczenie samochodu i tym samym nie może mieć zastosowania do stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę, która ponosi bowiem wyłącznie ekonomiczny ciężar składek opłacanych przez wydzierżawiającego, który ponoszone przez siebie wydatki wkalkulował w wartość opłat wymaganych z tytułu zawartych ze Spółką umów (czynszu dzierżawy i opłaty serwisowej).

Warto jednak pamiętać, ze ten sposób optymalizacji nie zawsze jest opłacalny. Ze względu na to, że leasingodawcę nadal będą obowiązywały wskazane limity, w granicach których może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zapłacone składki, może okazać się, że korzyści podatkowe, jakie uzyska leasingobiorca, zostaną ujęte w wyższej racie leasingowej.

Autor: Magdalena Podgórska