Jak rozliczyć leasing operacyjny i finansowy samochodu osobowego

Leasing samochodu osobowego w świetle ustawy o PIT

Aby wydatek związany z leasingiem samochodu osobowego mógł zostać uznany za koszt podatkowy, musi spełniać określone warunki. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztem uzyskania przychodu jest wydatek poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu, który nie został wymieniony w art. 23 (czyli w katalogu wydatków, które są wyłączone z kosztów podatkowych). Jeżeli samochód osobowy wykorzystywany jest w celu prowadzenia działalności gospodarczej, niewątpliwie spełnia powyższą definicję, a tym samym wydatki poniesione na jego zakup mogą zostać ujęte w KPiR jako koszty podatkowe.

Polecamy: Podatki 2018 Samochód osobowy w firmie

Leasing finansowy samochodu osobowego a koszty podatkowe

Główną różnicą pomiędzy leasingiem finansowym i operacyjnym jest sposób rozliczenia w świetle podatku dochodowego. Leasing finansowy cechuje się tym, że jego przedmiot stanowi środek trwały leasingobiorcy, a więc wydatek poniesiony na jego zakup ujmowany jest przez niego w kosztach podatkowych w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Bez względu na to, czy przedsiębiorca zdecyduje się na sfinansowanie zakupu samochodu osobowego, korzystając z leasingu finansowego, czy operacyjnego, będzie opłacał comiesięczne raty leasingowe. Rata w leasingu finansowym składa się z dwóch części:

• kapitałowej - suma części kapitałowej wszystkich rat składa się na wartość początkową przedmiotu leasingu zgodnie z zawartą umową leasingu. Część kapitałowa raty nie podlega ujęciu w kosztach podatkowych;
• odsetkowej - jest to część raty leasingowej, która może zostać ujęta w kolumnie 13 KPiR jako koszt podatkowy, pod warunkiem że zostanie opłacona.

W związku z tym, że przedsiębiorca wprowadza samochód osobowy sfinansowany leasingiem finansowym do ewidencji środków trwałych, musi dokonać jego wyceny. Wartość początkowa samochodu osobowego to wartość netto (suma części kapitałowej rat leasingowych) powiększona o podatek VAT (który nie podlega odliczeniu) oraz poniesione przed dniem wprowadzenia pojazdu do ewidencji środków trwałych koszty związane z jego zakupem, takie jak np. koszty rejestracji, transportu czy ubezpieczenia w drodze. Dodatkowo, w sytuacji gdy zakup traktowany jest jako import pojazdu, wartość początkowa powiększana jest również o koszty cła i akcyzy.

Przykład 1.

Firma XYZ dokonała zakupu elektrycznego samochodu osobowego, którego wartość początkowa wynosi 130 000 zł. Pojazd został oddany do użytkowania 1 czerwca 2018 roku. Czy cały wydatek poniesiony na zakup pojazdu będzie ujęty w kolumnie 13 KPiR - Pozostałe wydatki?

W związku z tym, że firma XYZ zakupiła samochód elektryczny, kosztem uzyskania przychodu mogą być odpisy amortyzacyjne dokonywane do wysokości równowartości 30 000 euro, czyli 129 585 zł (30 000 euro x 4,3195 zł - średni kurs NBP z 30 maja 2018 roku). Pozostała kwota wydatku poniesionego na zakup pojazdu, czyli 415 zł, nie może stanowić kosztu podatkowego.

Polecamy: PIT 2018. Komentarz

Leasing operacyjny samochodu osobowego a koszty podatkowe

W odróżnieniu od leasingu finansowego, przedmiot leasingu operacyjnego stanowi środek trwały leasingodawcy, a więc to firma leasingowa dokonuje jego amortyzacji w czasie. W związku z tym przedsiębiorca nie wprowadza samochodu osobowego, który został sfinansowany leasingiem operacyjnym do środków trwałych firmy. Na podstawie zawartej umowy leasingowej podatnik zobowiązany jest do opłacania comiesięcznych rat leasingowych.

Różnicą pomiędzy leasingiem operacyjnym a finansowym jest fakt, że w przypadku leasingu operacyjnego samochodu osobowego cała wartość raty leasingowej stanowi koszt uzyskania przychodu. Dodatkowo przedsiębiorca dokonuje opłaty wstępnej (tzw. czynsz inicjalny), która również w pełnej wysokości ujmowana jest w kosztach podatkowych, mimo że jej wartość może znacząco przewyższać kwoty pozostałych rat leasingowych. Stanowisko takie potwierdził w interpretacji indywidualnej z 22 lutego 2016 roku Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB1/4511-1230/15/PSZ, w której czytamy, że opłata wstępna (...) ma charakter opłaty samoistnej, bezzwrotnej, nieprzypisanej do poszczególnych rat leasingowych, a poniesienie jej jest warunkiem koniecznym do realizacji umowy leasingu. Opłata ta, jest wydatkiem jednorazowym związanym z zawarciem umowy leasingu, a w konsekwencji i wydaniem samego przedmiotu leasingu. Z tych względów opłaty wstępnej nie można uznać za wydatek przekraczający rok podatkowy, wobec czego powinna ona zostać zaliczona do kosztów jednorazowo, bez konieczności rozliczania jej w czasie.