Wartość początkową przedmiotu leasingu określa się bez odsetek zawartych w umowie

Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 grudnia 2017 r., 0115-KDIT2-3.4010.265.2017.1.KP.

Sprawa dotyczy spółki, która ma zawrzeć umowę leasingu, na podstawie której odda do odpłatnego korzystania posiadane środki trwałe i wartości niematerialne i prawne. Umowa zostanie zawarta na czas określony. Umowa przewiduje podział opłat z tytułu korzystania z przedmiotu leasingu na część kapitałową i odsetkową. Suma części kapitałowej ma odpowiadać wartości rynkowej przedmiotów leasingu, a część odsetkowa rat zostanie ustalona na poziomie rynkowym.

Polecamy: CIT 2018. Komentarz

Na tym tle spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację w którym zapytała, czy powinna ustalić wartość początkową przedmiotu leasingu w wartości równej sumie ustalonych w umowie kapitałowych części opłat oraz ewentualnej opłaty końcowej, za którą nastąpi wykup, pomniejszonych o należny podatek VAT.

Prezentując własne stanowisko spółka wskazała, że powinna ustalić wartość początkową leasingowanych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej określonej w umowie, równej sumie ustalonych w umowie kapitałowych części opłat oraz ewentualnej opłaty końcowej, pomniejszonych o należny podatek VAT. Podatnik wskazał, że z uwagi na brak regulacji szczegółowych dotyczących wyceny środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wartość początkową należy ustalać zgodnie z zasadami dotyczącymi amortyzacji tj. w szczególności w oparciu o art. 16g ustawy o CIT. Zgodnie z tą regulacją za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej, pomniejszone o podatek VAT, z wyjątkiem przypadków w których podatek VAT nie jest naliczany albo podatnik nie jest płatnikiem VAT.

Mając powyższe na uwadze wartością początkową umowy leasingu powinna być kwota należna zbywcy, jednak bez części odsetkowej umowy. Odmienne stanowisko prowadziłoby do dwukrotnego uwzględnienia tej części opłaty w kosztach podatkowych korzystającego - pierwszy raz jako koszty pośrednie uzyskania przychodu, a drugi raz przez odpisy amortyzacyjne.

Organ uznał to stanowisko w całości za prawidłowe.

Jacek Walasek

Źródło: taxonline.pl