Nieodpłatne przeniesienie własności akcji – skutki w PIT

Chodzi o interpretację ze stycznia 2018 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0115-KDIT2-2.4011.21.2018.2.HD).

Umowa o powiernicze nabycie udziałów

Ponieważ podatniczka nie chciała widnieć w dokumentach rejestrowych spółki, której akcje zamierzała nabyć, zawarła z zaufanym pośrednikiem, osobą fizyczną, umowę o usługi powiernicze. Na jej mocy powiernik zobowiązał się do pozyskania wskazanych akcji w imieniu własnym, ale na rzecz swojej mocodawczyni. Tym samym jej faktyczny, rzeczywisty udział w całej transakcji został utajniony. Jednocześnie zobowiązała się uposażyć powiernika w niezbędne środki do objęcia akcji w spółce. Własność nabytych akcji umocowany zobowiązał się przenieść na powierzającą na jej wezwanie i w terminie wskazanym w umowie o powiernicze nabycie udziałów.

Wszystko nieodpłatnie

Istotnym elementem umowy o usługi powiernicze było zobowiązanie powiernika do nieodpłatnego przeniesienia na powierzającą objętych w spółce akcji. Do tego czasu wszelkie pożytki, jakie uzyskałby z tytułu posiadanych udziałów, przede wszystkim ewentualne dywidendy, również należne były mocodawczyni. Charakter nieodpłatny miało mieć również przekazywanie jej owych pożytków. Oprócz zobowiązania powierzającej do pokrycia wszelkich kosztów związanych z wykonaniem umowy powierniczej (notarialnych, sądowych), powiernikowi nie przysługiwało żadne wynagrodzenie.

Obowiązek podatkowy dopiero przy zbyciu

Stosunkując się do wniosku, organ podatkowy stwierdził, że za przychód należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, również nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Jednakże dochód z danego źródła stanowi pochodząca z niego nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Tym samym fiskus przyznał stanowisku podatniczki rację, że nabycie przez nią od powiernika akcji będzie neutralne na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a do powstania przychodu dojdzie dopiero w momencie ewentualnego dokonania przez nią ich zbycia.

Zasada swobody kontraktowej

Dyrektor KIS w swojej interpretacji przypomniał, że powiernictwo jest umową nienazwaną w polskim systemie prawnym. Podstawą do konstruowania umów o usługi powiernicze jest wyrażona w art. 353¹ Kodeksu cywilnego zasada swobody kontraktowej, a zastosowanie przy precyzowaniu wzajemnych zobowiązań jej stron mają przepisy o zleceniu.

Polecamy: PIT 2018. Komentarz

Głównym celem umowy powierniczej jest przekazanie przez powierzającego określonych składników jego majątku pod zarząd powiernikowi. Może to mieć na celu jedynie jego przechowanie lub bieżące, określone w czasie zarządzanie nim bądź przeprowadzenie określonej transakcji, tak jak to miało miejsce w przytoczonej sprawie. Taka konstrukcja zarządu powierniczego jest zbliżona w swym schemacie do struktury trustu, oferującego jeszcze większe bezpieczeństwo w zakresie ochrony majątku i poufności danych jego właścicieli.