Na jakie ulgi podatkowe mogą liczyć zagraniczni specjaliści pracujący w Holandii?

Popularnie zwolnienie z opodatkowania określonych przychodów określane jest mianem „de 30% regeling” i swoim rodowodem sięga końca lat czterdziestych XX wieku. Podnoszące się ze zniszczeń wojennych Królestwo Niderlandów potrzebowało wykwalifikowanych pracowników.

Z uwagi na niedostateczną ich ilość na lokalnym rynku pracy, zaczęto sprowadzać fachowców z zagranicy. W celu zmniejszenia zobowiązań podatkowych niderlandzkich przedsiębiorców zdecydowano się na wprowadzenie zwolnienia przedmiotowego obejmującego zwrot kosztów związanych z przeprowadzką do obcego kraju dla przybywających do Holandii cudzoziemców.

Obecnie najważniejszym aktem prawnym z zakresu opodatkowania przychodów ze stosunku pracy jest „Wet op de loonbelasting” (ustawa o podatku od płac, dalej jako „WLB”) oraz „Uitvoeringsbesluit loonbelasting” (przepisy wprowadzające ustawę o podatku od płac, dalej jako „ULB”).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 WLB jako przychód do opodatkowania podatkiem od płac, należy traktować wszystko to, co zostało otrzymane w związku ze świadczoną pracą lub z istniejącym uprzednio stosunkiem pracy. Art. 11 WLB przewiduje sytuacje, w których przysporzenie majątkowe nie stanowi przychodu i wyłączone jest z opodatkowania.

Polecamy: Czy można odliczyć ulgę na dzieci pełnoletnie?

Z kolei w art. 31a ust. 2 lit e WLB (uprzednio art. 15a ust. 1 lit. j WLB) przewidziano zwolnienie z opodatkowania świadczeń dotyczących zwrotu wydatków na rzecz pracowników w związku z tymczasowym pobytem poza krajem stałego zamieszkania (krajem pochodzenia). Możliwość ta dotyczy jedynie określonych wydatków i w celu skorzystania ze wskazanej ulgi podatkowej konieczne jest udokumentowanie ich poniesienia (por. Ria Eikelenberg, Taxation of Expatriates from the Perspective of Tax Competition, dostępne: http://arno.uvt.nl/show.cgi?fid=80875).

Z innego rodzaju zachętą podatkową mamy natomiast do czynienia w przypadku de 30% regeling, w przypadku której nie jest już wymagane wykazanie poniesienia określonych wydatków.

W przypadku zastosowania tej instytucji prawa podatkowego, domniemywa się, że wskazana ulga podatkowa ma pokryć zwiększone koszty przeprowadzki i osiedlenia się ponoszone przez pracownika przybywającego z zagranicy na teren Królestwa Niderlandów.

Polecamy: Jak dokumentować przekazane darowizny, by skorzystać z odliczenia?

Zwolnienie to może być zastosowane jedynie w stosunku do osoby, która posiada umiejętności zbyt rzadko występujące na lokalnym rynku pracy, została zatrudniona za granicą lub delegowana do pracy w Królestwie Niderlandów w ramach tego samego koncernu międzynarodowego oraz związana jest ze swoim pracodawcą stosunkiem charakteryzującym się podporządkowaniem i koniecznością wykonywania jego poleceń.