Progi podatkowe w 2021 r.

Progi podatkowe 2020/2021

Wysokość progów podatkowych (skali podatkowej) w podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) reguluje art. 27 ustawy o podatku od osób fizycznych (dalej także "ustawa o PIT").

Zgodnie z brzemieniem tego przepisu, podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29–30f ustawy o PIT, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali:

Kwota zmniejszająca podatek 2020/2021

Kwota zmniejszająca podatek, zawarta w powyższej tabeli i odliczana w rocznym obliczeniu podatku lub w zeznaniu podatkowym, zgodnie z art. 27 ust. 1 i 1a ustawy o PIT, wynosi:

1) 1360 zł – dla podstawy obliczenia podatku nieprzekraczającej kwoty 8000 zł;

2) 1360 zł pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru:

834 zł 88 gr × (podstawa obliczenia podatku – 8000 zł) ÷ 5000 zł

– dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 8000 zł i nieprzekraczającej kwoty 13 000 zł;

3) 525 zł 12 gr – dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 13 000 zł i nieprzekraczającej kwoty 85 528 zł;

4) 525 zł 12 gr pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru:

525 zł 12 gr × (podstawa obliczenia podatku – 85 528 zł) ÷ 41 472 zł

– dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 85 528 zł i nieprzekraczającej kwoty 127 000 zł.

Natomiast przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy:

1) w przypadku podatników, których dochody nie przekroczą kwoty stanowiącej górnej granicy pierwszego progu podatkowego – kwota zmniejszająca podatek, wynosi 525 zł 12 gr rocznie;

2) w przypadku podatników, których dochody przekroczą kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego progu podatkowego – zaliczki nie pomniejsza się o kwotę zmniejszającą podatek.

Zaznaczmy, że wysokość kwoty zmniejszającej podatek podlega corocznie weryfikacji przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, który przedkłada Radzie Ministrów, w terminie do 15 września roku, w którym dokonano weryfikacji:

1) informację o wynikach dokonanej weryfikacji;

2) propozycję zmiany kwoty zmniejszającej podatek na rok następny, w przypadku istotnego wzrostu kwoty minimum egzystencji dla jednoosobowego gospodarstwa ustalonego przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych.

Zerowa stawka PIT dla osób młodych

Nowa preferencja w podatku dochodowym od osób fizycznych dla osób młodych, która weszły w życie 1 sierpnia 2019 r., została określona w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PIT.

Zgodnie z treścią tego przepisu, zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł.

Zwolnienie dotyczy przychodów, do których stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 27 ustawy PIT (progi podatkowe).

O zastosowaniu ulgi podatkowej (zerowej stawki PIT) dla młodych decyduje łączne spełnienie warunków odnoszących się do:

- wieku podatnika,

- rodzaju przychodów (w tym zasad opodatkowania),

- limitu ulgi,

- momentu uzyskania przychodów.

Jeżeli chodzi o wiek uprawniający do zwolnienia, to warunek wieku ("do ukończenia 26. roku życia") musi być spełniony na moment uzyskania przychodów. Przy interpretacji zawartego w tym przepisie sformułowania „do ukończenia 26. roku życia” należy stosować ogólne przepisy prawa podatkowego, czyli art. 12 § 4 Ordynacji podatkowej. Norma ta stanowi, że terminy określone w latach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim roku, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim roku nie było – w dniu, który poprzedzałby bezpośrednio ten dzień. Oznacza to, że prawo do ulgi dla młodych – przy spełnieniu pozostałych warunków – przysługuje podatnikowi włącznie z dniem 26. urodzin.

Polecamy: PIT 2020. Komentarz

Pracownicze koszty uzyskania przychodów

Koszty uzyskania przychodów (zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o PIT) z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1) wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3000 zł – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

2) nie mogą przekroczyć łącznie 4500 zł za rok podatkowy – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

3) wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3600 zł – w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;

4) nie mogą przekroczyć łącznie 5400 zł za rok podatkowy – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Danina solidarnościowa (trzeci próg podatkowy)

Poza powyższymi nowościami, warto przypomnieć, że ustawodawca wprowadził również daninę solidarnościową, która nazywana jest trzecim progiem podatkowym.

Wyjaśnijmy, że danina solidarnościowa ("podatek solidarnościowy", "podatek od najbogatszych"), została wprowadzona do polskiego systemu podatkowego od 1 stycznia 2019 r. ustawą z dnia 23 października 2018 r. o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2192).

Daninę solidarnościową reguluje art. 30h ustawy o PIT, zgodnie z którym obowiązek zapłaty daniny solidarnościowej dotyczy osób fizycznych, które uzyskują dochody (przychód minus koszty) podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w:

- art. 27 ust. 1, 9 i 9a ustawy PIT,  dochody podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej (np. z pracy, emerytury, kontraktów menedżerskich), od których należny podatek oblicza się w rocznym obliczeniu podatku PIT-40A albo w zeznaniu PIT-36 lub PIT-37, z wyłączeniem dochodów, do których zgodnie z postanowieniami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją;

- art. 30b ustawy PIT,  dochody z niektórych zysków kapitałowych (np. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających), od których należny podatek oblicza się według stawki 19% w zeznaniu PIT-38,

- art. 30c ustawy PIT, dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z działów specjalnych produkcji rolnej, od których należny podatek oblicza się według stawki 19% w zeznaniu PIT-36L;

- art. 30f ustawy PIT,  dochody z zagranicznej jednostki kontrolowanej, od których należny podatek oblicza się według stawki 19% w zeznaniu PIT-CFC. 

Obowiązek zapłaty daniny powstaje, gdy suma ww. dochodów, po ich zmniejszeniu o kwoty pomniejszające, przekracza 1 000 000 zł.

Danina solidarnościowa wynosi 4% podstawy jej obliczenia.

W roku 2020 danina solidarnościowa była rozliczana po raz pierwszy. Należało uwzględnić w niej dochody z 2019 r. Jak wynika z danych przekazanych przez Ministerstwo Finansów, z tytułu daniny solidarnościowej w 2020 r. podatnicy wpłacili 1,65 mld zł.

Podstawa prawna:

- ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( t.j. z dnia 21 sierpnia 2020 r. - Dz.U. z 2020 r., poz. 1426),

- ustawa z dnia 23 października 2018 r. o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2192).