Jak dokonywać korekt zwiększających podatek
REKLAMA
REKLAMA
RADA
REKLAMA
Faktury korygujące trzeba rozliczyć w deklaracjach za okresy, kiedy zostały rozliczone faktury pierwotne. Nie trzeba czekać na uzyskanie potwierdzenia odbioru faktur korygujących. Można wystawić faktury zbiorcze.
UZASADNIENIE
Również nowe przepisy nie przewidują zasad rozliczania faktur, które zwiększają podatek należny. W § 14 rozporządzenia w sprawie faktur zostało uregulowane tylko to, jakie elementy powinna zawierać faktura korygująca. Faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia dla faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna. Należy rozróżnić dwie sytuacje:
1) kiedy korekta jest wynikiem błędu (korekta powinna być przyporządkowana do miesiąca lub kwartału, którego dotyczy),
2) kiedy korekta jest wynikiem działań niezależnych od firmy (korekta powinna być rozpoznawana na bieżąco).
Z pierwszej sytuacji wynika, iż faktura pierwotna dokumentująca sprzedaż została wystawiona błędnie. Na przykład z błędnie zastosowaną ceną. Natomiast sytuacja druga dotyczy stanu, gdy faktura pierwotna została wystawiona poprawnie, natomiast po dokonaniu sprzedaży strony zmieniły warunki umowy, np. podwyższono cenę.
O terminie rozliczenia faktury korygującej nadal będą decydować okoliczności będące podstawą jej wystawienia.
Dlatego w pierwszym przypadku musimy skorygować deklaracje, w których rozliczyliśmy pierwotne faktury.
Przykład
Spółka na fakturach za okres od maja do września stosowała stawkę 7% zamiast 22%. 12 stycznia br. wystawiła faktury korygujące; może je rozliczyć w deklaracji za okresy, kiedy rozliczyła faktury pierwotne.
Natomiast w drugim przypadku rozliczamy faktury korygujące w miesiącu ich wystawienia. W takim przypadku nie ma bowiem obowiązku posiadania faktur korygujących. Takie stanowisko potwierdzają sądy.
WSA w Łodzi, w wyroku z 4 lutego 2004 r., sygn. akt I SA/Łd 783/03, który jest aktualny również obecnie, stwierdził, że: (...) rozliczenie korekty faktury w miesiącu wystawienia faktury pierwotnej i jednocześnie korygowanie deklaracji podatkowej za ten miesiąc jest niedopuszczalne z tej przyczyny, iż pierwotna faktura i deklaracja prawidłowo odzwierciedlały stan faktyczny, który istniał w tym miesiącu. Wystawienie faktury korygującej nastąpiło w wyniku okoliczności, która jeszcze nie istniała w miesiącu wystawienia faktury pierwotnej, ale powstała później. Na rozliczenie podatku od towarów i usług za dany okres rozliczeniowy mogą mieć wpływ zjawiska faktyczne i prawne zaistniałe tylko w owym czasie.
Takie stanowisko zajmują również organy podatkowe. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w piśmie z 6 grudnia 2005 r. nr 1471/NUR2/443-461/05/JP wskazuje, iż: Sposób rozliczania u sprzedawcy wystawionych przez niego faktur korygujących podwyższających podatek należny uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia faktury korygującej. Jeżeli faktura korygująca wystawiana jest w celu naprawienia błędu, który spowodował zaniżenie kwoty podatku wykazanego w pierwotnej fakturze (np. niewłaściwa stawka podatkowa, błąd rachunkowy, zaniżenie wartości sprzedaży), zaniżeniu ulega zobowiązanie podatkowe za dany miesiąc. Zatem sprzedawca naprawiając swój błąd powinien ująć tę fakturę w rozliczeniu za ten miesiąc. Natomiast gdy faktura korygująca podwyższająca podatek należny wystawiana jest z powodu okoliczności, które zaistniały po dokonaniu pierwotnej sprzedaży, rozlicza się ją na bieżąco i ujmuje w rejestrze sprzedaży i deklaracji za miesiąc, w którym ją wystawiono.
W naszym przypadku mamy do czynienia z wystawieniem faktury korygującej, która miała na celu naprawę nieprawidłowości w podstawie opodatkowania i wartości VAT należnego. Faktura pierwotna wystawiona przez podatnika była nieprawidłowa, zawierała pomyłkę w cenie.
Dlatego trzeba skorygować deklaracje, w których zostały rozliczone pierwotne faktury. Do deklaracji trzeba dołączyć wyjaśnienie przyczyn korekty (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej). Podatnik musi wpłacić kwotę zaległości wraz z należnymi odsetkami.
Mimo że również obecne przepisy nie regulują zasad wystawiania zbiorczych faktur korygujących, to w praktyce organy podatkowe i sądy uznają, że podatnik ma takie prawo.
Jak czytamy w wyroku NSA z 13 grudnia 2005 r., sygn. akt I FSK 340/05, aktualnym również w obecnym stanie prawnym: Nie można zgodzić się ze stanowiskiem organów podatkowych, iż faktura korygująca musi być wystawiona do każdej faktury sprzedaży. Wprawdzie przepisy rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT nie stanowią wprost o zbiorczej fakturze korygującej, to jednak wystawienie takiego dokumentu, o ile dokumentuje prawnie dopuszczalną zmianę obrotu i zawiera wszystkie wymagane elementy, nie powinno być kwestionowane. Jednakże zbiorcza faktura korygująca musi zawierać wszystkie elementy, które zawiera zwykła faktura korygująca, a które określone były w par. 43 powołanych wyżej rozporządzeń. W ocenie Sądu, taka zbiorcza faktura korygująca winna zawierać wyszczególnienie wszystkich faktur, jakich dotyczy. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ustalono, iż skarżąca nie udokumentowała w sposób prawidłowy udzielonych rabatów. Dlatego zarzut skargi, że organy niezasadnie przyporządkowały obniżki cen ostatniej dostawie w okresie podlegającym korekcie, jest oczywiście bezzasadny, skoro to skarżąca w taki sposób wystawiała faktury korygujące. Żądanie skargi, by organy podatkowe prawidłowo proporcjonalnie rozłożyły obniżki na wszystkie dostawy zrealizowane w danym okresie, jest niedopuszczalne.
Kliknij aby zobaczyć ilustrację.
• § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 212, poz. 1337
Marcin Jasiński
ekspert w zakresie VAT
REKLAMA
REKLAMA