Nie będzie kar za przypadkowe błędy przy wystawianiu faktur

Tak wynika to z odpowiedzi podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Marcina Warchoła na interpelację poselską nr 5967 w sprawie planowanego wprowadzenia długoletnich kar pozbawienia wolności za dokonywanie oszustw podatkowych, w szczególności wyłudzeń podatku VAT. Zmiany w tym zakresie przewiduje projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny i niektórych innych ustaw - skierowany do Sejmu RP dnia 22 września 2016 r.

Zgodnie z projektem, jeżeli fałszywa faktura służąca do wyłudzenia zwrotu VAT dotyczy towarów lub usług o wartości przekraczającej 5 milionów złotych, przestępstwo będzie zagrożone karą od 3 do 15 lat pozbawienia wolności. Gdy wartość towarów lub usług wskazanych w fałszywych fakturach przewyższać będzie 10 milionów złotych, sprawcom grozić będzie, tak jak w przypadku najpoważniejszych zbrodni, kara pozbawienia wolności w najcięższych wypadkach nawet 25 lat więzienia.

Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz

Korzyści budżetowe

W przypadku skutków finansowych wprowadzenia zaostrzenia kar i ścigania przestępstw podatkowych przewidywane jest zwiększenie dochodów na poziomie 1,1 mld zł w perspektywie najbliższych 10 lat. W okresie od pierwszego do trzeciego roku funkcjonowania systemu założono, że przychody i koszty będą stanowiły połowę kwot szacowanych dla szóstego roku działania systemu. W latach od czwartego do szóstego przychody i koszty założono na poziomie takim, jak w ocenie skutków projektu dyrektywy, odpowiednio, 80,4 mln zł rocznie oraz 17,9 mln zł rocznie. W kolejnych latach przyjęto wzrost przychodów każdego roku o 80,4 mln zł oraz wzrost kosztów o 17,9 mln zł.

Przesłanki projektowanych typów przestępstw

Zaostrzone środki odpowiedzialności karnej nie przyczynią się do pogorszenia sytuacji podatnika, który przypadkowo popełni błąd przy wystawieniu faktury, nawet jeżeli powstanie on w wyniku niedbalstwa, a nawet lekkomyślności. Projektowane typy przestępstw - tj. szczególna postać fałszu materialnego i intelektualnego dokumentu w postaci faktury (odpowiednio projektowany art. 270a oraz art. 271a Kodeksu karnego) - mają bowiem charakter umyślny. Oznacza to, że dla przypisania sprawstwa konieczne będzie nie tylko wykazanie znamion przedmiotowych typu czynu w postaci fałszu materialnego lub intelektualnego, ale także znamion podmiotowych, czyli zamiaru sprawcy popełnienia tego czynu. Sprawca musi mieć zatem pełną świadomość, że podrabia lub przerabia fakturę, używa takiej faktury jako autentycznej, bądź też wystawia fakturę lub faktury, podając nieprawdę co do okoliczności faktycznych mogących mieć znaczenie dla określenia wysokości należności publicznoprawnej lub jej zwrotu albo zwrotu innej należności o charakterze podatkowym.

Polecamy: Praktyczny leksykon VAT

Konieczność udowodnienia umyślności czynu

W odniesieniu do fałszu intelektualnego, dla zaistnienia przesłanek odpowiedzialności karnej nie będzie wystarczające ustalenie, że sprawca np. wystawia fakturę zawierającą kwotę należności ogółem, której wartość lub łączna wartość jest znaczna, podając nieprawdę co do okoliczności faktycznych mogących mieć znaczenie dla określenia wysokości należności publicznoprawnej. Takie zachowanie może bowiem wynikać z chęci wystawienia nieprawdziwej faktury, jak i ze zwykłej pomyłki. Sprawca dopuszcza się fałszu intelektualnego z zamiarem bezpośrednim, jeżeli ma świadomość, że poświadczana przez niego okoliczność prawnie znacząca jest niezgodna z prawdą i chce tego - albo z zamiarem ewentualnym, jeśli taką możliwość przewiduje i godzi się z nią (por. Joanna Piórkowska-Flieger (w:) System Prawa Karnego. Tom 8, pod red. L. Gardockiego, Warszawa 2013, s. 1039).

Zobacz: Sprawy karne