Kiedy urząd skarbowy może odmówić rejestracji dla celów VAT

W ustawie o VAT nie było dotychczas przepisów przewidujących możliwość odmowy rejestracji VAT. Pojawiły się one dopiero w wyniku wejścia w życie nowelizacji ustawy o VAT, która obowiązuje od 1 stycznia 2017 r.

Brak przepisów w zakresie odmowy rejestracji nie oznaczał jednak, że taka możliwość wcześniej nie istniała. Urząd mógł odmówić rejestracji w sytuacji gdy miał wątpliwości dotyczące zgłoszenia, dokonywanego na formularzu VAT-R. W szczególności, jeżeli zgłoszenie było nierzetelne a dane w nim zawarte nie spełniały celów, dla których miały zostać zarejestrowane. Urzędy sprawdzały więc jakość, wiarygodność informacji, kompletność i dokładność danych. A w przypadkach negatywnej weryfikacji miały możliwość wydania decyzji o odmowie rejestracji.

Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz

Obecnie, czyli od 1 stycznia 2017 r., z przepisów wynika już bezpośrednio możliwość odmowy rejestracji podmiotu jako podatnika VAT. Zgodnie bowiem z brzemieniem art. 96 ust. 4 ustawy o VAT naczelnikowi urzędu skarbowego przyznane zostały uprawnienia do weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym, a także uprawnienia do odmowy rejestracji podmiotu jako podatnika VAT.

Odmowa rejestracji przez organ podatkowy może mieć miejsce gdy wystąpi przynajmniej jedna z określonych przepisami okoliczności, tj. gdy:

- dane podane w zgłoszeniu rejestracyjnym są niezgodne z prawdą lub

- podmiot ten nie istnieje, lub

- mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z tym podmiotem albo jego pełnomocnikiem, lub

- podmiot albo jego pełnomocnik nie stawia się na wezwania naczelnika urzędu skarbowego.

Należy przy tym zauważyć, że w świetle nowych regulacji naczelnik urzędu skarbowego, który nie dokonuje rejestracji podmiotu jako podatnika VAT, nie ma obowiązku zawiadamiania tego podmiotu o decyzji odmownej.

Inaczej jest w sytuacji gdy naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego” lub jako „podatnika VAT zwolnionego”; wówczas organ podatkowy, na wniosek podatnika, potwierdza to zarejestrowanie.