Kto może zostać przedstawicielem podatkowym w świetle ustawy o VAT

Przedstawiciel podatkowy - kiedy jest potrzebny?

Przedstawicielem podatkowym zgodnie z ustawą o VAT jest  podmiot, którego głównym zadaniem jest pomoc podatnikowi, który nie posiada rezydencji w państwie, w którym następuje opodatkowanie. Pomoc ma dotyczyć rozliczenia się z podatku należnego w danym państwie członkowskim Unii Europejskiej. Ponadto jest to podmiot, który obowiązany jest do opłaty należnego podatku w sytuacji, gdy podatnik rozliczenia nie dokona. Podatnicy, którzy korzystają z przedstawiciela podatkowego nie mają obowiązku rejestrowania się jako czynni podatnicy podatku VAT.

Prawo do ustanowienia przedstawiciela podatkowego dotyczy podatników, którzy mają siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innym niż na terytorium kraju. Warto podkreślić, iż jest to ich prawo, nie obowiązek. Wprowadzenie takiego obowiązku możliwe jest przez państwa członkowskie wyjątkowo w sytuacji gdy podatnik pochodzi z państwa trzeciego, z którym nie zawarto stosownej umowy o współpracy administracyjnej w zakresie podatków pośrednich.

Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz

Zgodnie z obowiązującymi w Polsce regulacjami, podatnicy nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego, podlegający obowiązkowi zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, jest obowiązany ustanowić przedstawiciela podatkowego.

Kto może zostać przedstawicielem podatkowym?

Ustawodawca wskazuje, iż przedstawicielem podatkowym może zostać osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Powinna mieć ona siedzibę na terytorium kraju, być zarejestrowana jako czynny podatnik VAT lub VAT UE, nie zalegać przez ostatnie 24 miesiące z wpłatami poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających odrębnie w każdym podatku odpowiednio 3% kwoty należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach.

Ponadto przez ostatnie 24 miesiące osoba fizyczna będąca podatnikiem, a w przypadku podatników niebędących osobami fizycznymi - osoba będąca wspólnikiem spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej, członkiem władz zarządzających, głównym księgowym, nie mogła zostać prawomocnie skazana na podstawie ustawy Kodeks karny skarbowy za popełnienie przestępstwa skarbowego.

Osoba ta musi być uprawniona do zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego zgodnie z przepisami o doradztwie podatkowym lub do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Wymóg braku zaległości podatkowych

Jak wynika z polskich unormowań przedstawiciel podatkowy nie powinien mieć zaległości podatkowych w podatkach, które stanowią dochód budżetu państwa w ciągu ostatnich trzech lat. Pojawia się tutaj zastrzeżenie, iż zaległość ta może wystąpić pod warunkiem, iż nie będą one odrębnie w każdym poszczególnym roku podatkowym przekraczać 3% kwoty należnych w każdym z tych lat zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach. Jeśli taka zaległość wystąpi, nie ogranicza ani nie odbiera podatnikowi prawa do występowania w roli przedstawiciela podatkowego.

Warto zauważyć, iż warunki braku zaległości są jeszcze dodatkowo złagodzone. Bez znaczenia dla możliwości bycia przedstawicielem podatkowym pozostaje fakt, iż zaległości podatkowe przekraczają 3%, jeśli zostały one uregulowane przez podatnika w terminie 30 dni od dnia ich powstania wraz z odsetkami. Taka sytuacja w ciągu ostatnich 24 miesięcy nie mogła mieć jednak miejsca w więcej niż dwóch okresach rozliczeniowych, rozpatrywanych odrębnie w każdym z podatków. Zgodnie ze stanowiskiem doktryny przy podatku dochodowym uwzględniać należy także zaległości z tytułu zaliczek na podatek, nie zaś jedynie te wynikające z podatku na cały rok.