Kredyt hipoteczny w księgach rachunkowych
RADA
Wskazaną kwotę zabezpieczenia wierzytelności banku należy traktować jak kaucję. Kapitalizowane odsetki zwiększają wartość tej kaucji.
reklama
reklama
UZASADNIENIE
Kwota kaucji bankowej znajduje się na wyodrębnionym koncie bankowym jednostki, więc ewidencja księgowa odbywa się z wykorzystaniem konta „Środki pieniężne w drodze”. Następuje bowiem jedynie ruch pieniądza między kontami firmy. Wpłacona kwota zabezpieczenia stanowi jednak należność, a nie posiadane środki pieniężne.
SŁOWNICZEK
Kaucja jest to suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania. Stanowi odszkodowanie w razie niedopełnienia zobowiązania. Podlega zwrotowi w przypadku prawidłowego wykonania umowy lub stanowi odszkodowanie w razie niedopełnienia zobowiązania. Bank jest zobowiązany do zwrotu tej kwoty po uzyskaniu spłaty zadłużenia wraz z należnymi odsetkami i prowizją.
Istotne jest również zakwalifikowanie wskazanej należności do krótkoterminowej lub długoterminowej. Jeżeli kaucja jest odnawialna co miesiąc, to będziemy mieć do czynienia z należnością krótkoterminową. Jeśli jednak kaucja wymagalna jest dopiero z momentem ostatecznego spłaty zadłużenia długoterminowego, to również i tę kwotę należy traktować jako należność długoterminową - wymagalną powyżej 12 miesięcy od dnia bilansowego.
Zasady rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych
Na dzień bilansowy kaucję należy wykazać w aktywach bilansu w pozycji:
• A.III.1 lub 2 - jako należność długoterminową, jeżeli zostanie rozliczona w okresie dłuższym niż rok od dnia bilansowego, lub
• B.II.1 lit. b) lub B.II.2 lit. c) - jako inne należności krótkoterminowe, jeżeli zostanie rozliczona w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego.
Niskocenne środki trwałe - zasady ewidencji
Zapraszamy na forum o Rachunkowości