Ta metoda amortyzacji polega na możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie środków trwałych wymienionych w ustawach o podatkach dochodowych poprzez dokonanie ich jednorazowego odpisu amortyzacyjnego. Odpisu dokonuje się od wartości początkowej tych środków trwałych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów (w latach 2009 – 2010 uprawnieni podatnicy mogli wykorzystać podwyższony limit odpisów amortyzacyjnych wynoszący
równowartość 100 000 euro).