REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Identyfikacja klienta instytucji obowiązanej - wytyczne GIIF

Subskrybuj nas na Youtube
Identyfikacja klienta instytucji obowiązanej - wytyczne GIIF
Identyfikacja klienta instytucji obowiązanej - wytyczne GIIF

REKLAMA

REKLAMA

Generalny Inspektor Informacji Finansowej wydał 22 sierpnia 2018 r. wytyczne w sprawie identyfikacji klienta instytucji obowiązanej i weryfikacji jego tożsamości w sytuacji braku jego fizycznej obecności. Publikujemy poniżej te wytyczne.

Zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. poz. 723, ze zm.) – zwanej dalej ustawą – „instytucje obowiązane stosują środki bezpieczeństwa finansowego w zakresie i z intensywnością uwzględniając rozpoznane ryzyko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu związane ze stosunkami gospodarczymi lub z transakcją okazjonalną oraz jego ocenę". Oznacza to, że to od zidentyfikowanego przez instytucję obowiązaną ww. ryzyka i przeprowadzonej przez nią jego oceny ma zależeć, w jakim zakresie i jak szczegółowo instytucja obowiązana zastosuje środki bezpieczeństwa finansowego wobec swojego klienta.

REKLAMA

REKLAMA

Jednym ze środków bezpieczeństwa finansowego jest identyfikacja klienta instytucji obowiązanej i weryfikacja jego tożsamości. Z otrzymanych przez Generalnego Inspektora Informacji Finansowej informacji wynika, że zakres jego stosowania budzi wątpliwości w przypadku, gdy klient nie jest fizycznie obecny w instytucji obowiązanej w celu nawiązania stosunków gospodarczych lub przeprowadzenia transakcji okazjonalnej. Dlatego też – mając na uwadze jak najlepsze funkcjonowanie krajowego systemu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – poniżej zostały przedstawione wytyczne na ten temat.

Proces identyfikacji klienta należy uznać za proces relatywnie prosty. Może on polegać na podaniu instytucji obowiązanej przez klienta swoich danych osobowych (np. mailowo, poprzez wypełnienie formularza na stronie internetowej instytucji obowiązanej), wskazanych w art. 36 ust. 1 ustawy. Inną kwestią jest weryfikowanie tożsamości klienta, ukierunkowane na potwierdzenie, że klient jest tym, za kogo się podaje. W tym celu instytucja obowiązana ma obowiązek posłużyć się – zgodnie z art. 37 ustawy – dokumentem stwierdzającym tożsamość osoby fizycznej, dokumentem zawierającym aktualne dane z wyciągu z właściwego rejestru (w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej) lub innymi dokumentami, względnie danymi lub informacjami, które pochodzą z wiarygodnego i niezależnego źródła.

Tym samym ustawodawca pozostawił instytucji obowiązanej możliwość wyboru, jakie dokumenty, dane lub informacje będą podstawą ww. weryfikacji, wskazując jedynie, że muszą one pochodzić z wiarygodnego i niezależnego źródła. Przedmiotowy przepis ustawy jest zbieżny z art. 13 ust. 1 lit a dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz. Urz. L nr 141 z 05.06.2015 r., str. 73).

REKLAMA

Jednak przy rozważaniu, jakie dokumenty, dane i informacje powinny być brane pod uwagę przy wypełnianiu powyższego obowiązku, oprócz wiarygodności i niezależności ich źródła instytucja obowiązana powinna ocenić, czy umożliwiają one dokładną weryfikację tożsamości osoby lub podmiotu.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Co do zasady – przy weryfikowaniu tożsamości klienta bez jego fizycznej obecności – najbardziej godnymi zaufania instrumentami są środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającym dyrektywę 1999/93/WE (Dz. Urz. L 257 z 28.08.2014 r., str. 84), w tym kwalifikowany podpis elektroniczny.

W przypadku braku możliwości wykorzystania ww. środków identyfikacji elektronicznej, instytucja obowiązana powinna zastosować – zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 7 ustawy – wzmożone środki bezpieczeństwa finansowego. W związku z tym instytucja obowiązana powinna rozważyć, jakimi dokumentami, danymi lub informacjami będzie się posługiwała w celu weryfikacji tożsamości klienta, a także jakie sposoby uzyskiwania dostępu do materiałów weryfikacyjnych będzie stosowała.

W ww. sytuacji, do weryfikacji tożsamości klienta instytucja obowiązana powinna posłużyć się co najmniej dwoma różnymi dokumentami, danymi i informacjami (zwanymi dalej łącznie materiałami weryfikacyjnymi) pochodzącymi z wiarygodnych i niezależnych źródeł. Przy czym, w przypadku weryfikacji tożsamości klienta – osoby fizycznej przynajmniej jeden z tych dwóch materiałów weryfikacyjnych powinien być dokumentem stwierdzającym tożsamości w rozumieniu powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Przykładowo można posłużyć się dowodem osobistym i prawem jazdy.

W przypadku weryfikacji tożsamości klienta – osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, instytucja obowiązana powinna posłużyć się w tym celu dokumentem zawierającym aktualne dane z wyciągu z właściwego rejestru (np. KRS, CEDiG). Istotna jest w takim przypadku weryfikacja tożsamości osoby fizycznej upoważnionej do działania w imieniu klienta. Oprócz przeprowadzenia weryfikacji, jak w przypadku klienta – osoby fizycznej, instytucja obowiązana powinna zweryfikować umocowanie tej osoby fizycznej do działania w imieniu klienta, np. wykorzystując do tego celu dane zawarte w ww. dokumencie lub przy pomocy aktu notarialnego potwierdzającego to umocowanie.

Przy rozważaniu sposobów uzyskiwania dostępu do materiałów weryfikacyjnych instytucja obowiązana powinna dokładnie przeanalizować ryzyka z nimi związane, zwłaszcza odnoszące się do możliwości wprowadzenia ją w błąd co do prawdziwości materiałów weryfikacyjnych.

Instytucja obowiązana może uzyskiwać wgląd do materiałów weryfikacyjnych za pomocą wideo-rozmowy, podczas której pracownik instytucji obowiązanej uzyskuje możliwość przyjrzenia się ich oryginałom przedstawionym przez klienta i upewnienia się, że te materiały weryfikacyjne nie zostały sfałszowane, a także – w przypadku weryfikowania na podstawie dokumentu tożsamości czy innego dokumentu zawierającego zdjęcie – czy osoba na zdjęciu w dokumencie jest tą osobą, z którą rozmawia.

NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!

Polecamy: Przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – nowe procedury

W przypadku jednak zastosowania ww. sposobów dostępu do materiałów weryfikacyjnych instytucja obowiązana powinna użyć dodatkowego środka minimalizującego ryzyko błędnej weryfikacji klienta.

Takim dodatkowym środkiem może być ustalenie, że pierwsza transakcja została przeprowadzona za pomocą przelewu bankowego z rachunku klienta (prowadzonego w innej instytucji obowiązanej) na rzecz instytucji obowiązanej weryfikującej jego tożsamość. Nie należy jednak traktować ww. środka jako podstawowego sposobu weryfikowania tożsamości klienta z uwagi na minimalny zakres danych osobowych zawartych w informacji o przelewie. Te dane mogą służyć jedynie do dodatkowej weryfikacji tożsamości klienta, przeprowadzonej na podstawie innych materiałów weryfikacyjnych.

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: Ministerstwo Finansów

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Zatrudnianie cudzoziemców - zmiany od 1 czerwca 2025 r. Dodatkowe przesłanki odmowy wydania zezwolenia, rejestr umów o pracę, legalność pobytu obywateli Ukrainy, cyfrowe wnioski i wyższe kary

Nowe przepisy dotyczące zasad zatrudniania cudzoziemców w Polsce zaczną obowiązywać od 1 czerwca 2025 roku. Regulacje określają warunki, na jakich możliwe będzie legalne powierzenie pracy obcokrajowcom. Sprawdzamy, czy nowe przepisy wprowadzają ułatwienia i w jaki sposób zmieniają procedurę zatrudniania cudzoziemców.

Czy zawód księgowego powinien być certyfikowany? Ministerstwo Finansów analizuje możliwe zmiany

Od 2014 roku w Polsce nie można już uzyskać certyfikatu księgowego wydanego przez Ministra Finansów. W wyniku przeprowadzonej wówczas deregulacji zawód księgowego został formalnie otwarty – obecnie nie wymaga żadnych licencji ani zezwoleń państwowych. Choć miało to na celu ułatwienie dostępu do zawodu, skutki tej zmiany do dziś budzą mieszane opinie w branży. Temat ten nie jest również obojętny dla Ministerstwa Finansów.

Kto i kiedy może ponieść odpowiedzialność karną za niezłożenie wniosku o upadłość spółki handlowej (np. sp. z o.o.)

Złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki handlowej to obowiązek, który spoczywa na barkach między innymi członków zarządu i likwidatorów. Niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki pomimo powstania warunków uzasadniających upadłość spółki jest przestępstwem, które zostało uregulowane nie w Kodeksie karnym, a w Kodeksie spółek handlowych.

Komunikat ZUS: 2 czerwca 2025 r. mija ważny termin dla przedsiębiorców. Chodzi o zwrot nadpłaconej składki zdrowotnej

Zakład Ubezpieczeń Społecznych przypomina przedsiębiorcom, że do 2 czerwca 2025 r. należy zweryfikować i odesłać przez PUE/eZUS wniosek o zwrot nadpłaconej składki zdrowotnej.

REKLAMA

ZUS odbiera zasiłki za błędy dotyczące składek sprzed 2022 roku – Rzecznik MŚP interweniuje

Do Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców wpływa coraz więcej dramatycznych spraw dotyczących decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w których organ odmawia wypłaty świadczeń zasiłkowych, wskazując, że przedsiębiorcy nie podlegają ubezpieczeniu chorobowemu za okres sprzed 2022 roku.

Podatnik zapłacił zaległy podatek ale nie zatrzymało to egzekucji. Urząd skarbowy wykorzystał pomyłkę w przelewie. Winą obarczył podatnika i automatyzację systemu

Absurdów podatkowych nie brakuje. Dla przykładu można podać historię przedsiębiorcy, który nie uregulował w terminie podatku, za co otrzymał upomnienie z urzędu skarbowego. Dokonując wpłaty, popełnił niezamierzony błąd, który spowodował kolejne konsekwencje. W efekcie na jego koncie jednocześnie wystąpiła niedopłata i nadpłata podatku. Ministerstwo Finansów, komentując ww. sprawę, wskazuje obowiązujące przepisy, zaś eksperci przekonują, że urzędnicy mogli zachować się inaczej. Resort zaznacza, że proces obsługi wpłat podatników jest zautomatyzowany, a w opisywanej sytuacji nie można mówić o błędzie systemowym. Wśród znawców tematu nie brakuje opinii, że zbyt sztywne przepisy i procedury podatkowe mogą właściwie stanowić pułapkę dla przedsiębiorców.

PKWiU 2025 - nowa klasyfikacja statystyczna wyrobów i usług jeszcze w 2025 roku

W wykazie prac legislacyjnych rządu opublikowano niedawno Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Nowa PKWiU 2025 zastąpi obecnie obowiązującą PKWiU 2015. Od kiedy?

Bezpłatny webinar: Rozliczanie branży budowlanej i deweloperskiej. Jak uniknąć najczęstszych błędów?

Branża budowlana i deweloperska to sektory, w których każdy szczegół w rozliczeniach finansowych ma znaczenie, a konsekwencje popełnianych błędów mogą być daleko idące. Zarówno w księgach rachunkowych, jak i w rozliczeniach podatkowych precyzyjna klasyfikacja realizowanych prac jest kluczowa.

REKLAMA

Usługi dietetyczne są zwolnione z VAT. Ale nie te dla osób zdrowych. Dlaczego?

Usługi dietetyczne, które nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego (związanego z celem medycznym), w szeregu przypadków nie mogą również korzystać ze zwolnienia podmiotowego (limit obrotów do 200 000 zł rocznie). Oznacza to, że dietetycy świadczący usługi doradztwa w zakresie dietetyki (konsultacji indywidualnych) opodatkowane VAT muszą zarejestrować się jako czynni podatnicy VAT, niezależnie od wysokości swoich obrotów i doliczać do ceny swoich usług netto podatek VAT w stawce 23%. Problem w tym, że wiele usług dietetyków ma charakter złożony (szkolenia z zakresu diet, podawanie w internecie pakietów diet dla osób zaliczanych do określonych kategorii wiekowych itp). Dlaczego usługi dietetyków świadczone na rzecz osób zdrowych nie korzystają ze zwolnienia z VAT wyjaśnił WSA w Gliwicach w wyroku z 29 stycznia 2025 r.

Niższe grzywny za niektóre przestępstwa skarbowe od 2026 roku. Nowelizacja Kks i Ordynacji podatkowej przyjęta przez rząd

W dniu 27 maja 2025 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy (kks) oraz ustawy - Ordynacja podatkowa, przedłożony przez Ministra Finansów. Ta nowelizacja ma na celu uproszczenie administracyjnych obowiązków podatkowych oraz złagodzenie kar za przestępstwa skarbowe, które nie powodują bezpośrednich strat w podatkach.

REKLAMA