REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Identyfikacja klienta instytucji obowiązanej - wytyczne GIIF

Subskrybuj nas na Youtube
Identyfikacja klienta instytucji obowiązanej - wytyczne GIIF
Identyfikacja klienta instytucji obowiązanej - wytyczne GIIF

REKLAMA

REKLAMA

Generalny Inspektor Informacji Finansowej wydał 22 sierpnia 2018 r. wytyczne w sprawie identyfikacji klienta instytucji obowiązanej i weryfikacji jego tożsamości w sytuacji braku jego fizycznej obecności. Publikujemy poniżej te wytyczne.

Zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. poz. 723, ze zm.) – zwanej dalej ustawą – „instytucje obowiązane stosują środki bezpieczeństwa finansowego w zakresie i z intensywnością uwzględniając rozpoznane ryzyko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu związane ze stosunkami gospodarczymi lub z transakcją okazjonalną oraz jego ocenę". Oznacza to, że to od zidentyfikowanego przez instytucję obowiązaną ww. ryzyka i przeprowadzonej przez nią jego oceny ma zależeć, w jakim zakresie i jak szczegółowo instytucja obowiązana zastosuje środki bezpieczeństwa finansowego wobec swojego klienta.

REKLAMA

REKLAMA

Autopromocja

Jednym ze środków bezpieczeństwa finansowego jest identyfikacja klienta instytucji obowiązanej i weryfikacja jego tożsamości. Z otrzymanych przez Generalnego Inspektora Informacji Finansowej informacji wynika, że zakres jego stosowania budzi wątpliwości w przypadku, gdy klient nie jest fizycznie obecny w instytucji obowiązanej w celu nawiązania stosunków gospodarczych lub przeprowadzenia transakcji okazjonalnej. Dlatego też – mając na uwadze jak najlepsze funkcjonowanie krajowego systemu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – poniżej zostały przedstawione wytyczne na ten temat.

Proces identyfikacji klienta należy uznać za proces relatywnie prosty. Może on polegać na podaniu instytucji obowiązanej przez klienta swoich danych osobowych (np. mailowo, poprzez wypełnienie formularza na stronie internetowej instytucji obowiązanej), wskazanych w art. 36 ust. 1 ustawy. Inną kwestią jest weryfikowanie tożsamości klienta, ukierunkowane na potwierdzenie, że klient jest tym, za kogo się podaje. W tym celu instytucja obowiązana ma obowiązek posłużyć się – zgodnie z art. 37 ustawy – dokumentem stwierdzającym tożsamość osoby fizycznej, dokumentem zawierającym aktualne dane z wyciągu z właściwego rejestru (w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej) lub innymi dokumentami, względnie danymi lub informacjami, które pochodzą z wiarygodnego i niezależnego źródła.

Tym samym ustawodawca pozostawił instytucji obowiązanej możliwość wyboru, jakie dokumenty, dane lub informacje będą podstawą ww. weryfikacji, wskazując jedynie, że muszą one pochodzić z wiarygodnego i niezależnego źródła. Przedmiotowy przepis ustawy jest zbieżny z art. 13 ust. 1 lit a dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz. Urz. L nr 141 z 05.06.2015 r., str. 73).

REKLAMA

Jednak przy rozważaniu, jakie dokumenty, dane i informacje powinny być brane pod uwagę przy wypełnianiu powyższego obowiązku, oprócz wiarygodności i niezależności ich źródła instytucja obowiązana powinna ocenić, czy umożliwiają one dokładną weryfikację tożsamości osoby lub podmiotu.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Co do zasady – przy weryfikowaniu tożsamości klienta bez jego fizycznej obecności – najbardziej godnymi zaufania instrumentami są środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającym dyrektywę 1999/93/WE (Dz. Urz. L 257 z 28.08.2014 r., str. 84), w tym kwalifikowany podpis elektroniczny.

W przypadku braku możliwości wykorzystania ww. środków identyfikacji elektronicznej, instytucja obowiązana powinna zastosować – zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 7 ustawy – wzmożone środki bezpieczeństwa finansowego. W związku z tym instytucja obowiązana powinna rozważyć, jakimi dokumentami, danymi lub informacjami będzie się posługiwała w celu weryfikacji tożsamości klienta, a także jakie sposoby uzyskiwania dostępu do materiałów weryfikacyjnych będzie stosowała.

W ww. sytuacji, do weryfikacji tożsamości klienta instytucja obowiązana powinna posłużyć się co najmniej dwoma różnymi dokumentami, danymi i informacjami (zwanymi dalej łącznie materiałami weryfikacyjnymi) pochodzącymi z wiarygodnych i niezależnych źródeł. Przy czym, w przypadku weryfikacji tożsamości klienta – osoby fizycznej przynajmniej jeden z tych dwóch materiałów weryfikacyjnych powinien być dokumentem stwierdzającym tożsamości w rozumieniu powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Przykładowo można posłużyć się dowodem osobistym i prawem jazdy.

W przypadku weryfikacji tożsamości klienta – osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, instytucja obowiązana powinna posłużyć się w tym celu dokumentem zawierającym aktualne dane z wyciągu z właściwego rejestru (np. KRS, CEDiG). Istotna jest w takim przypadku weryfikacja tożsamości osoby fizycznej upoważnionej do działania w imieniu klienta. Oprócz przeprowadzenia weryfikacji, jak w przypadku klienta – osoby fizycznej, instytucja obowiązana powinna zweryfikować umocowanie tej osoby fizycznej do działania w imieniu klienta, np. wykorzystując do tego celu dane zawarte w ww. dokumencie lub przy pomocy aktu notarialnego potwierdzającego to umocowanie.

Przy rozważaniu sposobów uzyskiwania dostępu do materiałów weryfikacyjnych instytucja obowiązana powinna dokładnie przeanalizować ryzyka z nimi związane, zwłaszcza odnoszące się do możliwości wprowadzenia ją w błąd co do prawdziwości materiałów weryfikacyjnych.

Instytucja obowiązana może uzyskiwać wgląd do materiałów weryfikacyjnych za pomocą wideo-rozmowy, podczas której pracownik instytucji obowiązanej uzyskuje możliwość przyjrzenia się ich oryginałom przedstawionym przez klienta i upewnienia się, że te materiały weryfikacyjne nie zostały sfałszowane, a także – w przypadku weryfikowania na podstawie dokumentu tożsamości czy innego dokumentu zawierającego zdjęcie – czy osoba na zdjęciu w dokumencie jest tą osobą, z którą rozmawia.

NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!

Polecamy: Przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – nowe procedury

W przypadku jednak zastosowania ww. sposobów dostępu do materiałów weryfikacyjnych instytucja obowiązana powinna użyć dodatkowego środka minimalizującego ryzyko błędnej weryfikacji klienta.

Takim dodatkowym środkiem może być ustalenie, że pierwsza transakcja została przeprowadzona za pomocą przelewu bankowego z rachunku klienta (prowadzonego w innej instytucji obowiązanej) na rzecz instytucji obowiązanej weryfikującej jego tożsamość. Nie należy jednak traktować ww. środka jako podstawowego sposobu weryfikowania tożsamości klienta z uwagi na minimalny zakres danych osobowych zawartych w informacji o przelewie. Te dane mogą służyć jedynie do dodatkowej weryfikacji tożsamości klienta, przeprowadzonej na podstawie innych materiałów weryfikacyjnych.

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: Ministerstwo Finansów

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Mały ZUS 2026: Podwyżka może niewielka, ale składka zdrowotna znów boli

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dna 11 września 2025 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokość minimalnej stawki godzinowej w 2026 r., minimalne wynagrodzenie w 2026 roku wyniesie 4806 zł, a minimalna stawka godzinowa 31,40 zł. Minimalne wynagrodzenie wpłynie również na wysokość preferencyjnych składek ZUS, tzw. mały ZUS oraz limit dla działalności nierejestrowanej. Znaczny wzrost też nastąpi w składce zdrowotnej.

KSeF 2026 - Jeszcze można uniknąć katastrofy. Prof. Modzelewski polemizuje z Ministerstwem Finansów

Niniejsza publikacja jest polemiką prof. Witolda Modzelewskiego z tezami i argumentacją resortu finansów zaprezentowanymi w artykule: „Wystawianie faktur w KSeF w 2026 roku. Wyjaśnienia Ministerstwa Finansów”. Śródtytuły pochodzą od redakcji portalu infor.pl.

Rolnicy i rybacy muszą szykować się na zmiany – nowe przepisy o pomocy de minimis już w drodze!

Rolnicy i rybacy w całej Polsce powinni przygotować się na nadchodzące zmiany w systemie wsparcia publicznego. Rządowy projekt rozporządzenia wprowadza nowe obowiązki dotyczące informacji, które trzeba będzie składać, ubiegając się o pomoc de minimis. Nowe przepisy mają ujednolicić formularze, zwiększyć przejrzystość oraz zapewnić pełną kontrolę nad dotychczas otrzymanym wsparciem.

Wystawienie faktury VAT (ustrukturyzowanej) w KSeF może naruszać tajemnicę handlową lub zawodową

Czy wystawienie faktury ustrukturyzowanej może naruszać tajemnicę handlową lub zawodową? Na to pytanie odpowiada na prof. dr hab. Witold Modzelewski.

REKLAMA

TSUE: Sąd ma ocenić, czy klauzula WIBOR szkodzi konsumentowi ale nie może oceniać samego wskaźnika

Sąd krajowy ma obowiązek dokonania oceny, czy warunek umowny dotyczący zmiennej stopy oprocentowania opartej o WIBOR, powoduje znaczącą nierównowagę ze szkodą dla konsumenta - oceniła Rzeczniczka Generalna TSUE w opinii opublikowanej 11 września 2025 r. (sprawa C‑471/24 - J.J. przeciwko PKO BP S.A.) Dodała, że ocena ta nie może jednak odnosić się do wskaźnika WIBOR jako takiego ani do metody jego ustalania.

Kiedy ZUS może przejąć wypłatę świadczeń od przedsiębiorcy? Konieczny wniosek od płatnika lub ubezpieczonego

Brak płynności finansowej płatnika składek, zatrudniającego powyżej 20 osób, może utrudniać mu regulowanie świadczeń na rzecz pracowników, takich jak zasiłek chorobowy, zasiłek macierzyński czy świadczenie rehabilitacyjne. ZUS może pomóc w takiej sytuacji i przejąć wypłatę świadczeń. Potrzebny jest jednak wniosek płatnika lub ubezpieczonego.

W 2026 roku 2,8 mln firm musi zmienić sposób fakturowania. Im szybciej się przygotują, tym większą przewagę zyskają nad konkurencją

W 2026 roku ponad 2,8 mln przedsiębiorstw w Polsce zostanie objętych obowiązkiem korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF). Dla wielu z nich będzie to największa zmiana technologiczna od czasu cyfryzacji JPK. Choć Ministerstwo Finansów zapowiada tę transformację jako krok ku nowoczesności, dla MŚP może oznaczać konieczność głębokiej reorganizacji sposobu działania. Eksperci radzą przedsiębiorcom: czas wdrożenia KSeF potraktujcie jako inwestycję.

Środowisko testowe KSeF 2.0 (dot. API) od 30 września, Moduł Certyfikatów i Uprawnień do KSeF 2.0 od 1 listopada 2025 r. MF: API KSeF 1.0 nie jest kompatybilne z API KSeF 2.0

Ministerstwo Finansów poinformowało w komunikacie z 10 września 2025 r., że wprowadzone zostały nowe funkcjonalności wcześniej niedostępne w API KSeF1.0 (m.in. FA(3) z węzłem Zalacznik, tryby offline24 czy certyfikaty KSeF). W związku z wprowadzonymi zmianami konieczna jest integracja ze środowiskiem testowym KSeF 2.0., które zostanie udostępnione 30 września.

REKLAMA

KSeF 2.0 już nadchodzi: Wszystko, co musisz wiedzieć o rewolucji w e-fakturowaniu

Już od 1 lutego 2026 r. w Polsce zacznie obowiązywać nowy, obligatoryjny KSeF 2.0. Ministerstwo Finansów ogłosiło, że wersja produkcyjna KSeF 1.0 zostaje „zamrożona” i nie będzie dalej rozwijana, a przedsiębiorcy muszą przygotować się do pełnej migracji. Ważne terminy nadchodzą szybko – środowisko testowe wystartuje 30 września 2025 r., a od 1 listopada ruszy Moduł Certyfikatów i Uprawnień. To oznacza prawdziwą rewolucję w e-fakturowaniu, której nie można przespać.

Te czynności w księgowości można wykonać automatycznie. Czy księgowi powinni się bać utraty pracy?

Automatyzacja procesów księgowych to kolejny krok w rozwoju tej branży. Dzięki możliwościom systemów, księgowi mogą pracować szybciej i wydajniej. Era ręcznego wprowadzania danych dobiega końca, a digitalizacja pracy biur rachunkowych i konieczność dostosowania oferty do potrzeb XXI wieku to konsekwencje cyfrowej rewolucji, której jesteśmy świadkami. Czy zmiany te niosą wyłącznie korzyści, czy również pewne zagrożenia?

REKLAMA