REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Identyfikacja klienta instytucji obowiązanej - wytyczne GIIF

Subskrybuj nas na Youtube
Identyfikacja klienta instytucji obowiązanej - wytyczne GIIF
Identyfikacja klienta instytucji obowiązanej - wytyczne GIIF

REKLAMA

REKLAMA

Generalny Inspektor Informacji Finansowej wydał 22 sierpnia 2018 r. wytyczne w sprawie identyfikacji klienta instytucji obowiązanej i weryfikacji jego tożsamości w sytuacji braku jego fizycznej obecności. Publikujemy poniżej te wytyczne.

Zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. poz. 723, ze zm.) – zwanej dalej ustawą – „instytucje obowiązane stosują środki bezpieczeństwa finansowego w zakresie i z intensywnością uwzględniając rozpoznane ryzyko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu związane ze stosunkami gospodarczymi lub z transakcją okazjonalną oraz jego ocenę". Oznacza to, że to od zidentyfikowanego przez instytucję obowiązaną ww. ryzyka i przeprowadzonej przez nią jego oceny ma zależeć, w jakim zakresie i jak szczegółowo instytucja obowiązana zastosuje środki bezpieczeństwa finansowego wobec swojego klienta.

REKLAMA

Autopromocja

REKLAMA

Jednym ze środków bezpieczeństwa finansowego jest identyfikacja klienta instytucji obowiązanej i weryfikacja jego tożsamości. Z otrzymanych przez Generalnego Inspektora Informacji Finansowej informacji wynika, że zakres jego stosowania budzi wątpliwości w przypadku, gdy klient nie jest fizycznie obecny w instytucji obowiązanej w celu nawiązania stosunków gospodarczych lub przeprowadzenia transakcji okazjonalnej. Dlatego też – mając na uwadze jak najlepsze funkcjonowanie krajowego systemu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – poniżej zostały przedstawione wytyczne na ten temat.

Proces identyfikacji klienta należy uznać za proces relatywnie prosty. Może on polegać na podaniu instytucji obowiązanej przez klienta swoich danych osobowych (np. mailowo, poprzez wypełnienie formularza na stronie internetowej instytucji obowiązanej), wskazanych w art. 36 ust. 1 ustawy. Inną kwestią jest weryfikowanie tożsamości klienta, ukierunkowane na potwierdzenie, że klient jest tym, za kogo się podaje. W tym celu instytucja obowiązana ma obowiązek posłużyć się – zgodnie z art. 37 ustawy – dokumentem stwierdzającym tożsamość osoby fizycznej, dokumentem zawierającym aktualne dane z wyciągu z właściwego rejestru (w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej) lub innymi dokumentami, względnie danymi lub informacjami, które pochodzą z wiarygodnego i niezależnego źródła.

Tym samym ustawodawca pozostawił instytucji obowiązanej możliwość wyboru, jakie dokumenty, dane lub informacje będą podstawą ww. weryfikacji, wskazując jedynie, że muszą one pochodzić z wiarygodnego i niezależnego źródła. Przedmiotowy przepis ustawy jest zbieżny z art. 13 ust. 1 lit a dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz. Urz. L nr 141 z 05.06.2015 r., str. 73).

REKLAMA

Jednak przy rozważaniu, jakie dokumenty, dane i informacje powinny być brane pod uwagę przy wypełnianiu powyższego obowiązku, oprócz wiarygodności i niezależności ich źródła instytucja obowiązana powinna ocenić, czy umożliwiają one dokładną weryfikację tożsamości osoby lub podmiotu.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Co do zasady – przy weryfikowaniu tożsamości klienta bez jego fizycznej obecności – najbardziej godnymi zaufania instrumentami są środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającym dyrektywę 1999/93/WE (Dz. Urz. L 257 z 28.08.2014 r., str. 84), w tym kwalifikowany podpis elektroniczny.

W przypadku braku możliwości wykorzystania ww. środków identyfikacji elektronicznej, instytucja obowiązana powinna zastosować – zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 7 ustawy – wzmożone środki bezpieczeństwa finansowego. W związku z tym instytucja obowiązana powinna rozważyć, jakimi dokumentami, danymi lub informacjami będzie się posługiwała w celu weryfikacji tożsamości klienta, a także jakie sposoby uzyskiwania dostępu do materiałów weryfikacyjnych będzie stosowała.

W ww. sytuacji, do weryfikacji tożsamości klienta instytucja obowiązana powinna posłużyć się co najmniej dwoma różnymi dokumentami, danymi i informacjami (zwanymi dalej łącznie materiałami weryfikacyjnymi) pochodzącymi z wiarygodnych i niezależnych źródeł. Przy czym, w przypadku weryfikacji tożsamości klienta – osoby fizycznej przynajmniej jeden z tych dwóch materiałów weryfikacyjnych powinien być dokumentem stwierdzającym tożsamości w rozumieniu powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Przykładowo można posłużyć się dowodem osobistym i prawem jazdy.

W przypadku weryfikacji tożsamości klienta – osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, instytucja obowiązana powinna posłużyć się w tym celu dokumentem zawierającym aktualne dane z wyciągu z właściwego rejestru (np. KRS, CEDiG). Istotna jest w takim przypadku weryfikacja tożsamości osoby fizycznej upoważnionej do działania w imieniu klienta. Oprócz przeprowadzenia weryfikacji, jak w przypadku klienta – osoby fizycznej, instytucja obowiązana powinna zweryfikować umocowanie tej osoby fizycznej do działania w imieniu klienta, np. wykorzystując do tego celu dane zawarte w ww. dokumencie lub przy pomocy aktu notarialnego potwierdzającego to umocowanie.

Przy rozważaniu sposobów uzyskiwania dostępu do materiałów weryfikacyjnych instytucja obowiązana powinna dokładnie przeanalizować ryzyka z nimi związane, zwłaszcza odnoszące się do możliwości wprowadzenia ją w błąd co do prawdziwości materiałów weryfikacyjnych.

Instytucja obowiązana może uzyskiwać wgląd do materiałów weryfikacyjnych za pomocą wideo-rozmowy, podczas której pracownik instytucji obowiązanej uzyskuje możliwość przyjrzenia się ich oryginałom przedstawionym przez klienta i upewnienia się, że te materiały weryfikacyjne nie zostały sfałszowane, a także – w przypadku weryfikowania na podstawie dokumentu tożsamości czy innego dokumentu zawierającego zdjęcie – czy osoba na zdjęciu w dokumencie jest tą osobą, z którą rozmawia.

NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!

Polecamy: Przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – nowe procedury

W przypadku jednak zastosowania ww. sposobów dostępu do materiałów weryfikacyjnych instytucja obowiązana powinna użyć dodatkowego środka minimalizującego ryzyko błędnej weryfikacji klienta.

Takim dodatkowym środkiem może być ustalenie, że pierwsza transakcja została przeprowadzona za pomocą przelewu bankowego z rachunku klienta (prowadzonego w innej instytucji obowiązanej) na rzecz instytucji obowiązanej weryfikującej jego tożsamość. Nie należy jednak traktować ww. środka jako podstawowego sposobu weryfikowania tożsamości klienta z uwagi na minimalny zakres danych osobowych zawartych w informacji o przelewie. Te dane mogą służyć jedynie do dodatkowej weryfikacji tożsamości klienta, przeprowadzonej na podstawie innych materiałów weryfikacyjnych.

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: Ministerstwo Finansów

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
API KSeF 2.0: Nowe narzędzia od Ministerstwa Finansów. Firmy muszą już zacząć przygotowania

Resort finansów opublikował pełną dokumentację API KSeF 2.0 wraz z bibliotekami SDK i podręcznikiem dla programistów. Od 30 września 2025 r. ruszy środowisko testowe, a od 1 lutego 2026 r. KSeF stanie się obowiązkowy dla wszystkich przedsiębiorców.

Przeniesienie grupy spółek do centrum BPO: jak to zrobić skutecznie i prawidłowo

Migracja grupy kilkunastu spółek w ramach jednego projektu outsourcingu księgowo-kadrowego w ramach BPO to jedno z najbardziej złożonych przedsięwzięć w branży usług finansowo-księgowych. Wymaga to precyzyjnego planowania, koordynacji wielu zespołów oraz szczególnej uwagi na aspekty prawne, techniczne i operacyjne. Jak przygotować się do takiego procesu z perspektywy firmy przekazującej procesy oraz dostawcy usług BPO?

E-faktura w KSeF: definicja, nowy wzór FA(3) i zasady wystawiania od 2026 r.

Od 1 lutego 2026 r. wszyscy podatnicy będą wystawiać faktury ustrukturyzowane wyłącznie w nowym formacie FA(3). Sprawdź, czym jest e-faktura w KSeF, jakie zmiany wprowadza nowy wzór i z jakich bezpłatnych narzędzi można korzystać, aby prawidłowo wystawiać dokumenty.

Miliardy złotych na fikcyjnych fakturach. W pół roku fiskus wykrył oszustwa na ponad 4,1 mld zł [DANE MF]

W 6 miesięcy br. liczba wykrytych fikcyjnych faktur była o prawie 3% mniejsza niż w analogicznym okresie ubiegłego roku. Jak zaznaczają eksperci, KAS stosuje coraz skuteczniejsze cyfrowe narzędzia weryfikujące. Algorytmy z użyciem sztucznej inteligencji są dużo szybsze i dokładniejsze w wyłapywaniu oszustw niż metody tradycyjne. Jednocześnie oszuści są mniej skłonni do podejmowania ryzyka. Ostatnio wartość brutto wynikająca z fikcyjnych faktur wyniosła ponad 4,1 mld zł, a więc o przeszło 3% mniej niż rok wcześniej.

REKLAMA

Faktura handlowa nie będzie jednocześnie fakturą ustrukturyzowaną. Dodatkowe obowiązki podatników VAT

Po wejściu w życie zmian w ustawie o VAT wdrażających model obowiązkowego Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) wielu podatników może mieć problem (i dodatkowe obowiązki) wynikające z faktu, że faktura ustrukturyzowana nie może pełnić funkcji faktury handlowej – pisze prof. dr hab. Witold Modzelewski. Co powinni zrobić podatnicy VAT, którzy zdecydują się na wystawianie faktur handlowych nie będących fakturami VAT?

System kaucyjny a VAT: Objaśnienia MF dotyczące rozliczeń podatników i płatników w związku z nowymi zasadami obrotu opakowaniami

Objaśnienia MF mają na celu pokazanie, jak w praktyce stosować przepisy ustawy o VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych przez podatników i płatników uczestniczących w systemie kaucyjnym. Nowe reguły prawne wynikają z wprowadzenia obowiązku pobierania kaucji przy sprzedaży wybranych opakowań jednorazowych i wielokrotnego użytku. System ten umożliwia konsumentom zwrot opakowań lub odpadów opakowaniowych w dowolnym punkcie zbiórki, bez konieczności przedstawiania dowodu zakupu.

Błąd w fakturze w KSeF? Ministerstwo Finansów ostrzega: tak tego nie poprawisz!

Wystawienie faktury na błędnego nabywcę może mieć poważne konsekwencje – i nie da się tego naprawić zwykłą korektą NIP. Ministerstwo Finansów wyjaśnia, że w KSeF konieczne jest wystawienie faktury korygującej do zera oraz zupełnie nowej faktury z prawidłowymi danymi. Inaczej dokument trafi do... zupełnie obcej firmy.

Ustawa o KSeF opublikowana w Dzienniku Ustaw. Ważne zmiany i nowe funkcjonalności dla przedsiębiorców!

W Dzienniku Ustaw opublikowano nowelizację wprowadzającą Krajowy System e-Faktur (KSeF). Przedsiębiorców czekają ważne zmiany – nowe terminy wdrożenia, dodatkowe funkcjonalności systemu, a także skrócony czas zwrotu VAT. Sprawdź, co dokładnie przewiduje ustawa i jak przygotować się do obowiązkowego KSeF!

REKLAMA

„Towar w drodze mimo kontroli” – kiedy urząd celny może zwolnić przesyłkę wcześniej?

W obrocie towarowym czas to pieniądz. Dlatego przedsiębiorcy chętnie korzystają z możliwości, jakie daje art. 194 ust. 1 Unijnego Kodeksu Celnego (UKC) – przepis pozwalający zwolnić towar do obrotu, nawet jeśli weryfikacja w urzędzie celno-skarbowym wciąż trwa. Brzmi jak wyjątek od reguły? Tak jest, ale w praktyce może być to realne ułatwienie, pod warunkiem, że spełnione są ściśle określone warunki i złożony wniosek do UCS.

KSeF 2.0 coraz bliżej: MF ujawnia plan wdrożenia. Oto najważniejsze terminy!

KSeF 2.0 od 30 września zastąpi obecną wersję środowiska testowego KSeF 1.0 - informuje Ministerstwo Finansów. Dotychczasowi użytkownicy wersji produkcyjnej KSeF 1.0 nadal mogą z niej korzystać, aż do 26 stycznia 2026. To jest kolejny krok do wprowadzenia obligatoryjnego Krajowego Systemu e-Faktur.

REKLAMA