REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Identyfikacja klienta instytucji obowiązanej - wytyczne GIIF

Subskrybuj nas na Youtube
Identyfikacja klienta instytucji obowiązanej - wytyczne GIIF
Identyfikacja klienta instytucji obowiązanej - wytyczne GIIF

REKLAMA

REKLAMA

Generalny Inspektor Informacji Finansowej wydał 22 sierpnia 2018 r. wytyczne w sprawie identyfikacji klienta instytucji obowiązanej i weryfikacji jego tożsamości w sytuacji braku jego fizycznej obecności. Publikujemy poniżej te wytyczne.

Zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. poz. 723, ze zm.) – zwanej dalej ustawą – „instytucje obowiązane stosują środki bezpieczeństwa finansowego w zakresie i z intensywnością uwzględniając rozpoznane ryzyko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu związane ze stosunkami gospodarczymi lub z transakcją okazjonalną oraz jego ocenę". Oznacza to, że to od zidentyfikowanego przez instytucję obowiązaną ww. ryzyka i przeprowadzonej przez nią jego oceny ma zależeć, w jakim zakresie i jak szczegółowo instytucja obowiązana zastosuje środki bezpieczeństwa finansowego wobec swojego klienta.

REKLAMA

REKLAMA

Jednym ze środków bezpieczeństwa finansowego jest identyfikacja klienta instytucji obowiązanej i weryfikacja jego tożsamości. Z otrzymanych przez Generalnego Inspektora Informacji Finansowej informacji wynika, że zakres jego stosowania budzi wątpliwości w przypadku, gdy klient nie jest fizycznie obecny w instytucji obowiązanej w celu nawiązania stosunków gospodarczych lub przeprowadzenia transakcji okazjonalnej. Dlatego też – mając na uwadze jak najlepsze funkcjonowanie krajowego systemu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – poniżej zostały przedstawione wytyczne na ten temat.

Proces identyfikacji klienta należy uznać za proces relatywnie prosty. Może on polegać na podaniu instytucji obowiązanej przez klienta swoich danych osobowych (np. mailowo, poprzez wypełnienie formularza na stronie internetowej instytucji obowiązanej), wskazanych w art. 36 ust. 1 ustawy. Inną kwestią jest weryfikowanie tożsamości klienta, ukierunkowane na potwierdzenie, że klient jest tym, za kogo się podaje. W tym celu instytucja obowiązana ma obowiązek posłużyć się – zgodnie z art. 37 ustawy – dokumentem stwierdzającym tożsamość osoby fizycznej, dokumentem zawierającym aktualne dane z wyciągu z właściwego rejestru (w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej) lub innymi dokumentami, względnie danymi lub informacjami, które pochodzą z wiarygodnego i niezależnego źródła.

Tym samym ustawodawca pozostawił instytucji obowiązanej możliwość wyboru, jakie dokumenty, dane lub informacje będą podstawą ww. weryfikacji, wskazując jedynie, że muszą one pochodzić z wiarygodnego i niezależnego źródła. Przedmiotowy przepis ustawy jest zbieżny z art. 13 ust. 1 lit a dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz. Urz. L nr 141 z 05.06.2015 r., str. 73).

REKLAMA

Jednak przy rozważaniu, jakie dokumenty, dane i informacje powinny być brane pod uwagę przy wypełnianiu powyższego obowiązku, oprócz wiarygodności i niezależności ich źródła instytucja obowiązana powinna ocenić, czy umożliwiają one dokładną weryfikację tożsamości osoby lub podmiotu.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Co do zasady – przy weryfikowaniu tożsamości klienta bez jego fizycznej obecności – najbardziej godnymi zaufania instrumentami są środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającym dyrektywę 1999/93/WE (Dz. Urz. L 257 z 28.08.2014 r., str. 84), w tym kwalifikowany podpis elektroniczny.

W przypadku braku możliwości wykorzystania ww. środków identyfikacji elektronicznej, instytucja obowiązana powinna zastosować – zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 7 ustawy – wzmożone środki bezpieczeństwa finansowego. W związku z tym instytucja obowiązana powinna rozważyć, jakimi dokumentami, danymi lub informacjami będzie się posługiwała w celu weryfikacji tożsamości klienta, a także jakie sposoby uzyskiwania dostępu do materiałów weryfikacyjnych będzie stosowała.

W ww. sytuacji, do weryfikacji tożsamości klienta instytucja obowiązana powinna posłużyć się co najmniej dwoma różnymi dokumentami, danymi i informacjami (zwanymi dalej łącznie materiałami weryfikacyjnymi) pochodzącymi z wiarygodnych i niezależnych źródeł. Przy czym, w przypadku weryfikacji tożsamości klienta – osoby fizycznej przynajmniej jeden z tych dwóch materiałów weryfikacyjnych powinien być dokumentem stwierdzającym tożsamości w rozumieniu powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Przykładowo można posłużyć się dowodem osobistym i prawem jazdy.

W przypadku weryfikacji tożsamości klienta – osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, instytucja obowiązana powinna posłużyć się w tym celu dokumentem zawierającym aktualne dane z wyciągu z właściwego rejestru (np. KRS, CEDiG). Istotna jest w takim przypadku weryfikacja tożsamości osoby fizycznej upoważnionej do działania w imieniu klienta. Oprócz przeprowadzenia weryfikacji, jak w przypadku klienta – osoby fizycznej, instytucja obowiązana powinna zweryfikować umocowanie tej osoby fizycznej do działania w imieniu klienta, np. wykorzystując do tego celu dane zawarte w ww. dokumencie lub przy pomocy aktu notarialnego potwierdzającego to umocowanie.

Przy rozważaniu sposobów uzyskiwania dostępu do materiałów weryfikacyjnych instytucja obowiązana powinna dokładnie przeanalizować ryzyka z nimi związane, zwłaszcza odnoszące się do możliwości wprowadzenia ją w błąd co do prawdziwości materiałów weryfikacyjnych.

Instytucja obowiązana może uzyskiwać wgląd do materiałów weryfikacyjnych za pomocą wideo-rozmowy, podczas której pracownik instytucji obowiązanej uzyskuje możliwość przyjrzenia się ich oryginałom przedstawionym przez klienta i upewnienia się, że te materiały weryfikacyjne nie zostały sfałszowane, a także – w przypadku weryfikowania na podstawie dokumentu tożsamości czy innego dokumentu zawierającego zdjęcie – czy osoba na zdjęciu w dokumencie jest tą osobą, z którą rozmawia.

NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!

Polecamy: Przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – nowe procedury

W przypadku jednak zastosowania ww. sposobów dostępu do materiałów weryfikacyjnych instytucja obowiązana powinna użyć dodatkowego środka minimalizującego ryzyko błędnej weryfikacji klienta.

Takim dodatkowym środkiem może być ustalenie, że pierwsza transakcja została przeprowadzona za pomocą przelewu bankowego z rachunku klienta (prowadzonego w innej instytucji obowiązanej) na rzecz instytucji obowiązanej weryfikującej jego tożsamość. Nie należy jednak traktować ww. środka jako podstawowego sposobu weryfikowania tożsamości klienta z uwagi na minimalny zakres danych osobowych zawartych w informacji o przelewie. Te dane mogą służyć jedynie do dodatkowej weryfikacji tożsamości klienta, przeprowadzonej na podstawie innych materiałów weryfikacyjnych.

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: Ministerstwo Finansów

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
KSeF 2.0. Co ważniejsze – prawo podatkowe, czy podręczniki Ministerstwa Finansów? Faktura ustrukturyzowana istnieje tylko wirtualnie

Opublikowany przez resort finansów, liczący kilkaset stron (!) dokument pod nazwą „Podręcznik KSeF 2.0.” (w 4. częściach), jest w wielu miejscach nie tylko sprzeczny z projektowanymi przepisami, lecz również z uchwaloną już nowelizacją ustawy o VAT – pisze prof. dr hab. Witold Modzelewski.

Jaka składka zdrowotna dla przedsiębiorców w 2026 roku? Ministerstwo Finansów nie pracuje nad przedłużeniem obniżonej podstawy wymiaru

Ministerstwo Finansów poinformowało Polską Agencję Prasową, że nie pracuje nad projektem, który zakładałby utrzymanie obniżonej minimalnej podstawy obliczania składki zdrowotnej dla przedsiębiorców w 2026 r. i kolejnych latach.

KSeF: Pomoc dla przedsiębiorców czy nowy ból głowy? Fakty i mity wokół Krajowego Systemu e-Faktur [Gość Infor.pl]

Krajowy System e-Faktur (KSeF) budzi wiele emocji i narosło wokół niego sporo mitów. Czy to nowy podatek? Kogo i kiedy dotyczy obowiązek wystawiania faktur ustrukturyzowanych? Czy czeka nas rewolucja w relacjach z biurami rachunkowymi? O tym, na co muszą przygotować się przedsiębiorcy, rozmawiają eksperci z infor.pl, Szymon Glonek i Joanna Dmowska.

Rząd chce dać preferencje podatkowe funduszom inwestycyjnym spoza UE od 2026 roku

W dniu 14 października 2025 r. Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawy o CIT), przedłożony przez Ministra Finansów i Gospodarki. Projekt dostosowuje przepisy CIT do orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczących zagranicznych funduszy inwestycyjnych i emerytalnych. Chodzi m.in. o rozszerzenie preferencji podatkowych na fundusze z państw spoza UE, przy zachowaniu zabezpieczeń przed nadużywaniem prawa do zwolnienia podatkowego.

REKLAMA

Programy lojalnościowe w niebezpieczeństwie. Nowa opinia TSUE to potencjalna bomba podatkowa

Rzecznik Generalna TSUE Juliane Kokott właśnie uderzyła w sedno problemu, o którym większość firm wolałaby nie słyszeć. Jej opinia w sprawie C-436/24 Lyko Operations może oznaczać rewolucję w sposobie, w jaki sklepy rozliczają punkty i bony lojalnościowe. Skutki? Dla wielu przedsiębiorców - potężny chaos i konieczność natychmiastowej zmiany systemów.

KSeF od A do Z: słownik najważniejszych pojęć

Przedsiębiorcy od kilku lat żyją w niepewności związanej z reformą w fakturowaniu, jaką jest Krajowy System e-Faktur. Rewolucja w wystawianiu faktur kojarzy im się z drastycznymi zmianami i obowiązkami, których woleliby uniknąć. Czy jednak wystawianie dokumentów w Krajowym Systemie e-Faktur rzeczywiście jest takie skomplikowane? Materiały szkoleniowe, zarówno komercyjne, jak i te opracowywane przez rząd, często napisane są bardzo skomplikowanym, nieprzystępnym językiem, przez co dla wielu osób bywają trudne do przyswojenia. A przecież ważne, żeby definicje były dla wszystkich jasne i zrozumiałe. Poniżej znajduje się wyjaśnienie podstawowych pojęć związanych z reformą.

Thermomix w kosztach? To możliwe, ale nie u każdego. Zasady są proste, ale nie każdy, je zna. Prowadzisz działalność gospodarczą? Sprawdź

Czy Thermomix może przyczynić się do uzyskania przez przedsiębiorcę przychodów? Na to pytanie dotyczące rozliczeń podatkowych nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Wiadomo jednak, jakimi kryteriami należy się kierować dokonując w tym zakresie niezbędnej oceny.

Geopolityka zaczyna sterować światowym handlem i logistyką

OECD ostrzega, że masowy reshoring może kosztować świat 18 proc. spadku w handlu i 5 proc. ubytku w PKB. Coraz więcej managerów zarządzających logistyką deklaruje jednocześnie, że szuka nowych źródeł zaopatrzenia i alternatywnych wobec Chin lokalizacji dla produkcji i inwestycji. Nie ma już żadnych wątpliwości, że globalne łańcuchy dostaw ulegają transformacji, niestety nie widać tego w Polsce, choć mamy pewne przewagi, które stawiają nas w uprzywilejowanej pozycji w Europie.

REKLAMA

KSeF 2026: obowiązek kodowania faktur ustrukturyzowanych. Dlaczego nie uprawnienie?

Obowiązek kodowania faktur ustrukturyzowanych oraz ich elektronicznych „zastępników” nie ma obiektywnie większego sensu – twierdzi prof. dr hab. Witold Modzelewski. I postuluje nowelizację przepisów, która powinna zamienić ten obowiązek na zwykłe uprawnienie podatnika.

Prof. Modzelewski: Przepisy regulujące KSeF są sprzeczne z prawem UE

Jak twierdzi prof. dr hab. Witold Modzelewski, przepisy o KSeF są sprzeczne z art. 90 dyrektywy 2006/112/UE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, która nakazuje określić państwom członkowskim m.in. warunki zmniejszenia podstawy opodatkowania w przypadku anulowania faktur.

REKLAMA