Grupowa dokumentacja cen transferowych od 1 stycznia 2017 r.

Dokumentacja grupowa cen transferowych będzie dotyczyła podatników, których przychody lub koszty przekroczą równowartość 20 mln euro w roku poprzedzającym rok podatkowy. Tacy podatnicy będą zobowiązani do przygotowania dokumentacji grupowej, nawet jeżeli transakcje wewnątrzgrupowe stanowią jedynie niewielki odsetek ich działalności.

Nie oznacza to jednak, że każdy polski podatnik, którego przychody / koszty przekroczą wspomniany próg 20 mln euro, będzie musiał samodzielnie sporządzić taką dokumentację. Przepisy zakładają bowiem, że tylko jeden podmiot z grupy będzie musiał przygotować dokumentację grupową, a obowiązkiem polskiego podatnika będzie przedstawienie jej wraz ze wskazaniem podmiotu z grupy, który ją przygotował. Jeśli polska spółka nie będzie odpowiedzialna za przygotowanie dokumentacji grupowej, termin jej złożenia określony będzie na dzień składania rocznego zeznania podatkowego przez spółkę przygotowującą taką dokumentację.

Obowiązkowe elementy

Obowiązkowe elementy dokumentacji grupowej, przedstawiającej działalności całej grupy, to m.in. opis struktury organizacyjnej i zarządczej grupy, działalności grupy i jej struktury geograficznej, polityki cen transferowych, istotnych wartości niematerialnych, sytuacji finansowej podmiotów powiązanych oraz porozumień zawartych w ramach grupy.

Nowe wymogi dotyczące dokumentacji cen transferowych od 2017 r.

Lokalna dokumentacja cen transferowych od 1 stycznia 2017 r.

Najbardziej problematyczną i istotną kwestią z perspektywy dokumentacji grupowej może być przygotowanie opisu wartości niematerialnych. Taki opis musi przedstawiać istotne wartości niematerialne, zarówno posiadane i wykorzystywane, jak też dopiero tworzone i rozwijane. W ramach tego opisu trzeba ująć informacje dotyczące właścicieli prawnych i ekonomicznych oraz wymienić wszystkie istotne porozumienia zawarte pomiędzy podmiotami w grupie. Informacje te będą o tyle istotne, że wartości niematerialne są kluczowym obszarem ostatnich kontroli prowadzonych przez organy podatkowe. Równie ważnym elementem dokumentacji grupowej, cieszącym się dużym zainteresowaniem fiskusa w Polsce, jak w innych krajach OECD, będzie przedstawienie opisu dokonanych restrukturyzacji w grupie.

Różnice w przepisach

Wprowadzenie do polskich przepisów dokumentacji grupowej jest następstwem prac OECD w ramach BEPS Action Plan 13. Pomiędzy polskimi regulacjami a rekomendacjami OECD występują jednak pewne rozbieżności. Polskie regulacje wymagają bowiem przedstawienia szerszego zakresu elementów, tj. opisu struktury zarządczej oraz informacji dotyczących zmian właściciela prawnego lub ekonomicznego wartości niematerialnych. Dla polskich podatników, może to oznaczać, że nawet po otrzymaniu od zagranicznej spółki dokumentacji grupowej, nie będzie ona spełniała wszystkich ustawowych wymagań i będzie wymagała uzupełnienia o dodatkowe elementy.

Polecamy: Jednolity Plik Kontrolny – praktyczny poradnik (wydanie II z dodatkiem specjalnym) (książka)