Faktura bez daty wystawienia

Czy faktura musi zawierać datę jej wystawienia?

To, jakie elementy powinna zawierać faktura, ustawodawca wskazuje w art. 106e ustawy o VAT:

„1. Faktura powinna zawierać:

1) datę wystawienia;

2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b obowiązek wystawienia faktury ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury (….)”.

Zgodnie z powyższym artykułem, faktura bez daty wystawienia nie jest prawidłowo wystawionym dokumentem. Odpowiadając na pytanie zawarte we wstępnie - brak również podstaw aby przedsiębiorca mógł uznać datę wykonania usługi lub dostawy towarów za datę wystawienia faktury.

W takiej sytuacji powinien skontaktować się z kontrahentem i poprosić o wystawienie faktury korygującej lub poinformowania o zamiarze wystawienia noty korygującej.

Inne postępowanie wskazuje pkt 6. ww. artykułu ustawy o VAT, dopuszczając odwrotną sytuację, podczas której, na fakturze widnieje data wystawienia dokumentu, lecz nie jest wskazana data dokonania lub zakończenia dostawy lub wykonania usługi. W takim przypadku faktura nie musi zawierać daty wykonania usługi lub dostawy towarów, jeśli data ta jest tożsama z datą wystawienia faktury. (Należy pamiętać, że jeśli data ta różni się od daty wystawienia faktury – pojawia się już obowiązek jej umieszczenia.)

Czy  przedsiębiorca może odliczyć VAT naliczony od faktur niezawierających daty wystawienia?

Art. 86 ustawy o VAT ­mówi wprost: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.

Nie naruszając więc przepisu z art. 86 ustawy o VAT oraz art. 88 ustawy o VAT (wskazującego wyłączenia stosowania obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego), organy podatkowe dopuszczają odliczenie VAT-u naliczonego z faktur zawierających tzw. „błędy małej wagi” – są to błędy popełnione podczas wystawiania faktury, inne niż te określone w art. 106e ust. 1, pkt 8-15 ustawy o VAT, czyli inne niż wskazujące:

8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12) stawkę podatku;

13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15) kwotę należności ogółem.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 czerwca 2014 r., ILPP1/443-283/14-4/AW, w której czytamy, że:

„Podatnik nie traci więc prawa do odliczenia VAT, gdy faktura zawiera drobne błędy o charakterze technicznym, tzw. błędy mniejszej wagi.

Polecamy: Jak przygotować się do zmian 2019. Podatki, rachunkowość, prawo pracy i ZUS

Do błędów mniejszej wagi orzecznictwo zaliczało m.in.:

- powstały na skutek błędnego tłumaczenia z języka obcego nieprawidłowy opis wykonanej usługi, o ile jakiekolwiek usługi zostały faktycznie wykonane (tak NSA w wyroku z dnia 9 lutego 2000 r., sygn. akt I SA/Wr 1885/99, Lex nr 47924);

- zawarty na fakturze niewłaściwy numer identyfikacji podatkowej (tak NSA w wyroku z dnia 24 lutego 1999 r., sygn. akt I SA/Lu 1452/97, Lex nr 38143);

- brak przekreślenia na fakturze słowa „kopia”, zwłaszcza gdy inne jej elementy wskazują, że jest to oryginał (tak NSA w wyroku z dnia 6 czerwca 1997 r., sygn. akt I SA/Ka 622/97, Lex nr 29936), czy

- brak wskazania na fakturze daty jej wystawienia (tak NSA w wyroku z dnia 28 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 1722/97, Lex nr 41504)”.

Podsumowując: błędy małej wagi, w tym błąd polegający na przekazaniu faktury bez daty jej wystawienia, nie skutkuje utraceniem prawa do odliczenia VAT naliczonego z tego dokumentu, jednak w tej sytuacji również przedsiębiorca powinien zwrócić się do wystawcy z prośbą o odpowiednie skorygowanie dokumentu i taki dowód, wskazujący prawidłową datę wystawienia faktury posiadać, przez co w przypadku skontrolowania - odpowiednio dokumentuje swoje prawo do owego odliczenia.

Zobacz: Podatki 2019

Dowiedz się więcej z naszej publikacji

Przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Obowiązki biur rachunkowych

Tylko teraz

89,00 zł

99,00 zł

Przejdź do sklepu