Interpretacje podatkowe w sprawach związanych z odwrotnym obciążeniem

Jesteśmy na półmetku roku. Jak wynika z Systemu Informacji Podatkowej (stan na 27 czerwca br.), od początku roku fiskus wydał 343 interpretacji indywidualnych rozstrzygających w sprawach związanych z odwrotnym obciążeniem, czyli rozstrzygał o tym przynajmniej raz dziennie. Niemalże 80% z nich odnosiło się do usług budowlanych.

Wraz z 1 stycznia br. mechanizmem odwrotnego obciążenia objęto 48 usług budowlanych świadczonych przez podwykonawców. Usługi budowlane sklasyfikowane są zgodnie z symbolami Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Wszystkie znajdują się w załączniku nr 14 do ustawy o VAT. Kłopotów w stosowaniu odwrotnego obciążenia przedsiębiorcom cały czas dostarczają dwie podstawowe kwestie.

Fiskus za resortem odsyła do słownika

Pierwszą z nich jest brak zawartej w ustawie o VAT definicji podwykonawcy. Do fiskusa zwrócił się przedsiębiorca (podatnik VAT) zajmujący się realizacją robót budowlanych. Zlecał on innym podatnikom VAT prace spawalnicze na rurociągach technologicznych na podstawie umów stałych i okresowych, gdzie występował jako zleceniodawca. Usługodawcy byli określani jako wykonawcy, ale de facto pełnili rolę podwykonawców.

Przedsiębiorca uznał, że kontrahenci spawający rurociągi na jego zlecenie spełniają definicję podwykonawców, zawartą w słowniku języka polskiego, tj. „podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”. Stosowanie się właśnie do tej definicji zaleca samo Ministerstwa Finansów. Zgodnie z wyjaśnieniami resortu jedynie usługi budowlane świadczone bezpośrednio na rzecz inwestorów (np. właścicieli obiektów budowlanych czy ostatecznych odbiorców robót budowlanych) oraz deweloperów budujących na sprzedaż, nie są usługami świadczonymi przez podwykonawców, czyli nie obejmuje ich odwrotne obciążenie. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 21 czerwca 2017 r. o sygn. 0115-KDIT1-3.4012.164.2017.1.MZ przyznał przedsiębiorcy słuszność, i dodał, że skorzystanie z wytycznych MF jest wystarczające dla ustalenia statusu podwykonawcy.

W kwestii PKWiU milczy

Fiskus przychylając się do stanowiska przedsiębiorcy, podkreślił jednocześnie, że ustalenie, czy dane usługi budowlane podlegają odwrotnemu obciążeniu, czy nie, ma charakter indywidualny. Jego zdaniem oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać łącznie, czy dana usługa jest świadczona przez podwykonawcę zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego oraz czy jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy o VAT.

Prawidłowe przyporządkowanie świadczonych usług budowlanych do tych wymienionych w załączniku to drugie źródło wątpliwości przedsiębiorców. Przykładowo, odwrotnym obciążeniem, zgodnie z załącznikiem, objęte są m.in. bardzo ogólnie sklasyfikowane „roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”. Przedsiębiorca w celu przyporządkowania spawania rurociągów do PKWiU, w tym samym wniosku o interpretację przedstawił gruntowną analizę kilku symboli PKWiU, posiłkując się wyjaśnieniami GUS. Ostatecznie stwierdził, że usługi spawania, które zleca, stanowią część usług zawartych w załączniku, tj. właśnie tych „specjalistycznych, gdzie indziej niesklasyfikowanych”.

Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz

Niestety, jak czytamy w interpretacji indywidualnej z dnia 21 czerwca 2017 r., „interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług dokonanej przez przedsiębiorcę w świetle PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego”. Wobec powyższego organ podkreślił, że interpretacja została wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował świadczone usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. Dokładnie takie samo stanowisko Krajowej Informacji Skarbowej znajduje się też w interpretacji indywidualnej z dnia 22 czerwca 2017 r., o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.45.2017.2.KT.