REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Jak wybrać najlepszą formę opodatkowania działalności

REKLAMA

Podatnikom rozpoczynającym i prowadzącym działalność gospodarczą przysługuje prawo wyboru najkorzystniejszej dla nich formy opodatkowania przychodów i dochodów. Przy dokonywaniu wyboru warto jednak pamiętać, że możemy korzystać tylko z form opodatkowania przewidzianych przez przepisy prawne dla określonych grup podatników. Oznacza to, że możemy wybierać, ale tylko zgodnie z obowiązującymi przepisami.

SPIS TREŚCI

AKTY PRAWNE

FORMULARZE I WZORY




Ryczałt ewidencjonowany
 
Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą mogą zdecydować się na wybór ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Jego stawka wynosi w zależności od rodzaju prowadzonej działalności od 3 do 20 proc. osiąganych przychodów. To niewiele, zwłaszcza gdy podatnik osiąga znaczne dochody i miałby opłacać podatek na zasadach ogólnych według stawki maksymalnej – 40 proc. Podatnicy mogą jednak skorzystać z konkurencyjnej 19-proc. stawki podatku liniowego. A to stawia pod znakiem zapytania opłacalność opodatkowania w formie ryczałtu ewidencjonowanego.
Ci podatnicy, którzy zdecydują się na wybór tej formy opodatkowania (ryczałtu ewidencjonowanego), nie mogą dokonywać tego rodzaju wyboru dowolnie, kierując się własnym kaprysem. Tu też należy pamiętać o spełnieniu licznych warunków. Przede wszystkim podatnik powinien prowadzić firmę samodzielnie (ewentualnie w spółce jawnej lub cywilnej osób fizycznych). Warto także pamiętać o tym, by w poprzednim roku podatkowym obroty firmy nie przekroczyły kwoty 250 000 euro. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych podatnicy mogą opłacać także wtedy, gdy rozpoczynają wykonywanie działalności w danym roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej – i to bez względu na wysokość przychodów. W przypadku podatników rozpoczynających działalność w trakcie roku podatkowego warto pamiętać o tym, by nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Inaczej będzie w odniesieniu do tych podatników, którzy już działają na rynku. W tym przypadku oświadczenie o wyborze ryczałtu należy złożyć do 20 stycznia roku podatkowego. Dotyczy to jednak wyłącznie tych podatników, którzy dokonują zmiany formy opodatkowania, np. z zasad ogólnych na ryczałt. Złożenie tego rodzaju oświadczenia ma doniosłe skutki. Jeśli bowiem podatnik już prowadzący działalność nie dokona wyboru formy opodatkowania do 20 stycznia roku podatkowego, przyjmuje się, że wybrał tę formę opodatkowania, z której korzystał w poprzednim roku (nawet jeśli okaże się, że jest ona mniej korzystna dla podatnika). Wtedy trzeba czekać przez cały rok na to, by w styczniu przyszłego roku złożyć oświadczenie o wyborze ryczałtu.
Pisemne oświadczenie o wyborze ryczałtu należy złożyć naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego. Właściwy będzie urząd skarbowy ze względu na miejsce zamieszkania podatnika.
Podatnicy, którzy decydują się na opłacanie ryczałtu ewidencjonowanego, muszą pamiętać o tym, by prowadzić dla każdego roku podatkowego ewidencję przychodów, a także wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Muszą prowadzić także ewidencję wyposażenia. Nie mogą zapominać także o posiadaniu i przechowywaniu dowodów zakupu towarów i materiałów. Podatnicy obowiązani są także do tego, by złożyć zeznanie o wysokości uzyskanego przychodu. Składa się je do 31 stycznia następnego roku na formularzu PIT-28.
 
Ryczałt dla wolnych zawodów
 
Stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynosi 20 proc. przychodów osiąganych w zakresie wolnych zawodów. W przypadku wolnych zawodów bardzo ważne jest to, że – w myśl przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – zastosowanie tej formy opodatkowania jest niedopuszczalne przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wolnych zawodów innych niż określone w art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy. Co to oznacza? Tylko tyle, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych mogą opłacać wyłącznie ci przedstawiciele wolnych zawodów, których wymienia wspomniany przepis. Czyli będzie to lekarz, lekarz stomatolog, lekarz weterynarii, technik dentystyczny, felczer, położna, pielęgniarka, tłumacz oraz nauczyciel w zakresie świadczonych usług edukacyjnych. Tym samym – podobnie jak przy karcie podatkowej – z tej formy opodatkowania nie mogą korzystać inni przedstawiciele wolnych zawodów, nie wymienieni w art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy. W końcu zbiór zawodów, które ustawa uznaje za wolne (na własne potrzeby), jest zamknięty przez dokonanie wyczerpującego wyliczenia. A skoro ustawodawca wyczerpująco wskazuje, jakiego rodzaju działalność jest wykonywaniem wolnego zawodu, to absolutnie nie może używać tego samego pojęcia w zupełnie innym znaczeniu. To wynika zresztą i z zasad techniki prawodawczej, i z wykładni przepisów prawa. Jest to też wprost zakazane w przepisach prawa. Tym samym na gruncie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie ma takiego wolnego zawodu, który mógłby być uznany za inny wolny zawód niż ten, który został wymieniony w art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy. A to oznacza, że tego rodzaju zawody, które powszechnie uznawane są za wolne, jak np. architekt, adwokat, broker ubezpieczeniowy, wyłączone są z opodatkowania ryczałtem.
 

Wady i zalety ryczałtu
 
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, tak jak i inne formy opodatkowania, posiada wiele zalet, ale też i trochę wad. Zanim zatem podatnik wykonujący wolny zawód zdecyduje się na opłacanie ryczałtu, powinien dokładnie przeanalizować, czy na pewno jest to dla niego najlepsza forma opodatkowania. Przede wszystkim wybierając ryczałtową formę opodatkowania podatnik pozbawia się możliwości wspólnego rozliczenia podatku z małżonkiem. Ale na tym nie koniec. Podatnik nie ma też możliwości zaliczenia określonych wydatków w koszty uzyskania przychodów, przez co nie może zmniejszyć podstawy opodatkowania. Nie ma tym samym możliwości pokrycia ewentualnych strat, jakie może ponieść. Pewien dyskomfort może stanowić także to, iż w czasie trwania roku podatkowego podatnik w zasadzie nie może zrzec się ryczałtu. Pewnym wyjściem z tej sytuacji mogłoby być wykonanie czynności, która nie może być w myśl przepisów ustawy opodatkowana w sposób zryczałtowany. W ten sposób podatnik traci prawo do opodatkowania w tej formie. Nie jest to jednak najlepsze rozwiązanie i na pewno nie należy go polecać jako środka pozwalającego podatnikowi rozwiązać wszystkie jego problemy.
Z drugiej jednak strony podatnicy płacący ryczałt są w stanie precyzyjnie określić wielkość płaconego podatku w poszczególnych miesiącach wiedząc, na jakie przychody mogą liczyć. Dużym plusem dla podatników jest też to, że nie trzeba składać comiesięcznych deklaracji podatkowych. Bardzo ważne jest i to, że w przypadku ryczałtu jest mniej skomplikowana księgowość niż w przypadku zasad ogólnych.
  
Karta podatkowa
 
Z opodatkowania w formie karty podatkowej nie mogą korzystać wszyscy przedsiębiorcy, a tylko wybrani. Podatek w formie karty podatkowej może płacić na przykład lekarz stomatolog, pielęgniarka czy lekarz weterynarii – ale też nie zawsze, lecz po spełnieniu ściśle określonych warunków.
Karta podatkowa to dla podatników naprawdę bardzo atrakcyjna forma opodatkowania. Podatnicy korzystający z tej formy nie tylko zwolnieni są z obowiązku prowadzenia ksiąg, ale także składania rocznych zeznań czy deklaracji o wysokości uzyskanych dochodów i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Od zasady tej istnieją wprawdzie pewne wyjątki, nie zawsze jednak znajdą one zastosowanie. Będzie tak wtedy, gdy podatnik w roku podatkowym rozpoczyna działalność gospodarczą i wnioskuje o zastosowanie karty podatkowej. Z sytuacją taką będziemy mieli do czynienia także wtedy, gdy podatnik w poprzednim roku opłacał podatek na zasadach ogólnych albo w formie ryczałtu, a w bieżącym roku wnioskował o zastosowanie karty podatkowej. W takim przypadku podatnik musi w okresie przed doręczeniem decyzji ustalającej wysokość opodatkowania w formie karty podatkowej (nie dłużej jednak niż przez 4 miesiące) składać deklarację miesięczną PIT-5 i prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów.
Aby móc skorzystać z opodatkowania w formie karty podatkowej, podatnik musi spełnić kilka koniecznych warunków. Jednym z nich jest obowiązek złożenia wniosku o zastosowanie opodatkowania w tej formie. Warto jednak podkreślić, że różne są terminy, w ciągu których podatnik musi wypełnić ten obowiązek. I tak, w przypadku podatników rozpoczynających działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego – wniosek należy złożyć przed rozpoczęciem działalności, natomiast w przypadku podatników, którzy już w poprzednich latach prowadzili działalność gospodarczą, ale teraz zmieniają formę opodatkowania – wniosek należy złożyć do 20 stycznia w danym roku podatkowym (w tym roku ten termin już minął).
Aby móc skorzystać z opodatkowania w formie karty podatkowej, bardzo istotne jest to, by podatnik nie prowadził – poza jednym z rodzajów działalności wymienionym w 12 częściach tabeli, będącej załącznikiem nr 3 do ustawy – innej pozarolniczej działalności gospodarczej. Bardzo ważne jest też to, by małżonek podatnika nie prowadził działalności w tym samym zakresie. Kolejne elementy warunkujące opodatkowanie w formie karty podatkowej to niekorzystanie przez podatników prowadzących działalność z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne, a także niewytwarzanie wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów.
 

Wolne zawody na kracie
 
Jak wynika z przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, z opłacania podatku dochodowego w formie karty podatkowej mogą korzystać lekarz i lekarz stomatolog, felczer, technik dentystyczny, a także pielęgniarka i położna. Muszą jednak spełnić dodatkowe warunki, a mianowicie: wykonywać działalność samodzielnie, a nie w formie spółki cywilnej, a także zatrudniać jedną osobę jako pomoc fachową lub do przyuczenia. Warto też pamiętać o tym, że usługi w zakresie ochrony zdrowia, które mogą podlegać karcie podatkowej, nie mogą być wykonywane na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez te osoby pozarolniczej działalności gospodarczej.
Wysokość karty podatkowej uzależniona jest od liczby godzin w miesiącu przeznaczonych na wykonywanie zawodu.
Z opodatkowania w formie karty podatkowej może skorzystać także lekarz weterynarii. W tym przypadku, podobnie jak wcześniej, działalność nie może być prowadzona w formie spółki cywilnej. Warto też zaznaczyć, że jeśli lekarz weterynarii jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w służbie weterynaryjnej organów administracji publicznej i dodatkowo wykonuje usługi weterynaryjne na własny rachunek, wysokość karty podatkowej wynosi 345,50 zł i jest zależna od liczby godzin przeznaczonych na wykonywanie usług. Lekarz weterynarii skorzysta z karty podatkowej, jeśli będzie wykonywał zawód przy zatrudnieniu jednej pomocy fachowej lub przyuczonej. Za pomoc fachową lub przyuczoną nie uważa się jednak lekarza weterynarii.
Z opodatkowania w formie karty podatkowej mogą skorzystać także podatnicy świadczący usługi edukacyjne w zakresie udzielania lekcji na godziny uznawani przez ustawę podatkową za przedstawicieli wolnych zawodów. Za udzielanie lekcji na godziny ustawa uważa pomoc w nauce polegającą głównie na odrabianiu (przygotowaniu) z uczniem zadanych lekcji. W tym przypadku działalność musi być prowadzona bez zatrudniania pracowników, nie wyłączając małżonka.
 
Wady i zalety karty
 
Karta podatkowa z jednej strony jest niezwykle prostą i mało skomplikowaną formą opodatkowania. Z drugiej jednak strony jest niezwykle sformalizowana. Ustawodawca wymaga bowiem od podatników płacących podatek w tej formie określonego zachowania. Jeśli tak nie jest – następuje utrata uprawnienia do korzystania z karty podatkowej.
Podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej są obowiązani zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o zmianach, jakie zaszły w stosunku do stanu faktycznego podanego w złożonym wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, które powodują utratę warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej czy też mają wpływ na wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej. Będzie to dotyczyło w szczególności zmian w stanie zatrudnienia, miejsca prowadzenia działalności, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby godzin przeznaczonych na wykonywanie wolnego zawodu w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego oraz wolnego zawodu w zakresie usług weterynaryjnych czy liczby godzin przeznaczonych na udzielanie lekcji.
O zmianach tych podatnik powinien powiadomić w formie pisemnej naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej w terminie siedmiu dni od dnia powstania okoliczności powodujących zmiany.
 

Nieuważny podatnik traci
 
Sam fakt otrzymania decyzji ustalającej wysokość karty podatkowej nie oznacza jeszcze, że podatnik może zapomnieć o przestrzeganiu terminów czy warunków, od których uzależnione jest korzystanie z tej formy opodatkowania.
Wystarczy bowiem jeden nieuważny ruch, a konsekwencje mogą okazać się naprawdę drastyczne: podatnik utraci prawo do korzystania z karty podatkowej. Kiedy tak się stanie i co wtedy powinien zrobić podatnik, określają szczegółowo przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Z art. 40 ustawy wynika, że utrata prawa do korzystania z karty podatkowej nastąpi wtedy, gdy podatnik:
• poda we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej dane niezgodne ze stanem faktycznym, powodujące nieuzasadnione zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej bądź ustalenie wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej w kwocie niższej od należnej lub
• prowadzi nierzetelnie (niezgodnie ze stanem faktycznym) ewidencję zatrudnienia bądź, mimo obowiązku, nie prowadzi tej ewidencji, a stwierdzony stan zatrudnienia jest wyższy od zgłoszonego naczelnikowi urzędu skarbowego, lub
• nie zawiadomi naczelnika urzędu skarbowego o zmianach powodujących utratę warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej albo mających wpływ na podwyższenie wysokości podatku dochodowego w formie karty podatkowej (w terminie 7 dni od dnia powstania okoliczności powodujących zmiany) bądź w zawiadomieniu poda dane w tym zakresie niezgodne ze stanem faktycznym, lub
• w rachunku lub fakturze stwierdzających sprzedaż wyrobu, towaru lub wykonanie usługi poda dane istotnie niezgodne ze stanem faktycznym.
Konsekwencją zaistnienia jednej z wymienionych przesłanek jest stwierdzenie nieważności decyzji ustalającej wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej. A to pociąga za sobą dużo poważniejsze następstwa. Podatnik, nie dość że obowiązany jest płacić podatek dochodowy na ogólnych zasadach przez cały rok, to jeszcze dodatkowo musi założyć właściwe księgi (podatkową księgę przychodów i rozchodów lub księgi rachunkowe) od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została doręczona decyzja stwierdzająca wygaśnięcie decyzji ustalającej wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej.
 
Przerwy w działalności
 
Podatnik może okresowo przerwać wykonywanie działalności, bo np. wyjeżdża na urlop. Wtedy płaci obniżoną kartę podatkową. Muszą jednak zostać spełnione określone warunki. Po pierwsze, przerwa powinna trwać nieprzerwanie co najmniej 10 dni. Po drugie, podatnik musi zawiadomić o przerwie najpóźniej w dniu jej rozpoczęcia i w dniu poprzedzającym dzień jej zakończenia. Tylko wtedy, gdy przerwa w prowadzeniu działalności została spowodowana chorobą, podatnik zawiadamia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o okresie przerwy, wynikającym ze zwolnienia lekarskiego, w dniu rozpoczęcia działalności po tej przerwie.
Jeśli podatnik zgłosi przerwę w prowadzeniu działalności, nie pobiera się podatku opłaconego w formie karty podatkowej za cały okres przerwy w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień przerwy, czyli jeśli podatnik prowadzący działalność gospodarczą rozchoruje się albo wyjedzie na urlop, i będzie pamiętał o tym, by zawiadomić o przerwie naczelnika urzędu skarbowego i przerwa ta będzie trwała co najmniej 10 dni – zaoszczędzi na podatku.
 

PIT dla pozbawionych wyboru
 
Nie wszyscy podatnicy mogą wybierać między wszystkimi możliwymi formami opodatkowania. Nie każdy może płacić ryczałt lub kartę. Wyboru takiego nie mają np. adwokaci czy biegli rewidenci, ale także przedstawiciele innych zawodów. A skoro tak, zmuszeni są do opłacania podatku na zasadach ogólnych w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Opodatkowanie na zasadach ogólnych to najmniej atrakcyjna forma opodatkowania. Korzystają z niej ci podatnicy, którzy albo nie mogą wybrać innych form opodatkowania, albo ci, którzy wprawdzie mogli dokonać wyboru opodatkowania w innej formie, ale albo tego nie zrobili, albo zrobili to – ale utracili prawo do korzystania z tych preferencyjnych form.
W tym przypadku wysokość podatku zależy od faktycznie uzyskanych dochodów będących nadwyżką sumy przychodów z danego źródła nad kosztami uzyskania. Przy tej formie opodatkowania dochód ustalany jest – w zależności od wielkości przychodu – na podstawie księgi przychodów i rozchodów albo ksiąg rachunkowych (gdy przychód przekroczył w poprzednim roku 800 tys. euro).
Podatnik za miesiące od stycznia do listopada samodzielnie oblicza zaliczki na podatek dochodowy i do 20 dnia następnego miesiąca składa deklaracje PIT-5. Za grudzień zaliczka płacona jest w wysokości zaliczki za listopad w terminie do 20 grudnia (bez konieczności składania PIT-5). Rozliczenie podatku następuje poprzez złożenie zeznania rocznego do 30 kwietnia następnego roku. Podatek obliczany jest według skali podatkowej.
Podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą nie mają zatem łatwego wyboru. Możliwości opodatkowania prowadzonej przez nich działalności jest bowiem dużo. Zanim jednak podatnik podejmie decyzję, powinien zastanowić się nad tym, jak najkorzystniej zmniejszyć obciążenia podatkowe.
Podatnik dokonując wyboru powinien przede wszystkim policzyć, czy ta forma opodatkowania jest dla niego opłacalna. Wprawdzie podatnik płacący podatek według skali podatkowej musi prowadzić rozbudowaną ewidencję, co jest kosztowne (gdy prowadzenie ksiąg powierza się fachowcom). Więcej – w ciągu roku musi wpłacać zaliczki na podatek, a także składać comiesięczne deklaracje. Z drugiej jednak strony może pomniejszyć przychód o koszty jego uzyskania. Im te koszty wyższe, tym wybór opodatkowania na zasadach ogólnych wydaje się korzystniejszy.
Zasady ogólne będą też dobre dla tych podatników, którzy przewidują (choćby potencjalnie), że z prowadzonej przez nich działalności nie uzyskają w danym roku dochodów, lecz poniosą stratę. Wtedy podatnik ma pewność, że nie tylko nie zapłaci podatku w danym roku, ale jeszcze dodatkowo w przyszłych latach będzie mógł odliczyć stratę od podstawy opodatkowania. Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jasno wynika, że podatnik może o wysokość straty ze źródła przychodów poniesionej w roku podatkowym obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Jest tylko jedno ograniczenie. Wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50 proc. kwoty tej straty. Pięć lat to bardzo dużo, żeby wyjść na prostą i rozliczyć przynajmniej część strat. Przy opodatkowaniu w inny sposób takiej możliwości podatnik nie miałby.
W przypadku opodatkowania na zasadach ogólnych podatnik nie traci też możliwości opodatkowania uzyskiwanych dochodów wspólnie z małżonkiem. Wspólne rozliczenie z małżonkiem jest opłacalne jednak głównie wtedy, gdy jeden z małżonków uzyskuje wyższe dochody, a drugi niższe. To też warto przeanalizować. Może się okazać, że wybór zasad ogólnych tylko dla możliwości wspólnego opodatkowania dochodów jest mało opłacalny.
 

Podatek liniowy
 
Alternatywą dla opodatkowania na zasadach ogólnych jest możliwość płacenia podatku według jednolitej 19-proc. stawki. Pomysł ten może dla dużej części podatników okazać się bardzo atrakcyjny, a przez to zmniejszyć zainteresowanie innymi formami opodatkowania. Nie dla wszystkich jednak, bo poza oczywistymi zaletami podatek liniowy ma też określone wady. Podstawową jest to, że podatnicy korzystający z tej formy opodatkowania tracą prawo do niektórych zwolnień oraz ulg podatkowych, i to również tych, do których nabyli wcześniej prawo. Podatnicy płacący 19-proc. podatek liniowy tracą też prawo rozliczenia się wspólnie z małżonkiem, gdy jeden z nich uzyskuje dochody opodatkowane np. na zasadach ogólnych. Z drugiej natomiast strony podatnicy – inaczej niż na przykład przy ryczałcie – mogą uzyskany przychód pomniejszyć o koszty jego uzyskania. Podatnicy płacący podatek według liniowej 19-proc. stawki mogą też rozliczać straty ze źródła dochodów w ciągu pięciu najbliższych lat podatkowych. A to jest już duży plus i powód, który może zachęcić do wyboru właśnie tej formy płacenia podatku. Zawsze jednak przed dokonaniem wyboru konieczne jest dokładne przeanalizowanie sytuacji podatnika i przeliczenie – choćby potencjalne – zysków i strat z wyboru danej formy opodatkowania. Może się okazać, że podatek liniowy – tak atrakcyjny na pierwszy rzut oka – wcale taki nie jest przy bliższej analizie.
Podatnicy wychodzą często z założenia, że płacenie podatku według stałej, niezbyt wysokiej stawki (zaledwie 19 proc.), jest gwarancją sukcesu. I rzeczywiście tak jest, pod warunkiem jednak, że podatnik nie uzyskuje dodatkowych dochodów albo nie zamierza korzystać z możliwości wspólnego opodatkowania z małżonkiem. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy podatnik chce korzystać z ulg. Wtedy okazuje się, że podatek liniowy nie jest aż tak atrakcyjny. Więcej, podatnicy często zapominają, że w przypadku opodatkowania podatkiem liniowym nie ma kwoty wolnej od podatku. Inaczej niż przy opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Dlatego właśnie warto zawsze wcześniej wszystko dokładnie przeliczyć. Podatek liniowy opłaca się podatnikowi dopiero po przekroczeniu dochodu w wysokości 41 834 zł. Wcześniej jest mało opłacalny. Tymczasem podatnicy sugerują się kwotami określonymi w skali podatkowej. Wydaje im się, że dochody powyżej 37 000 zł już automatycznie powodują, że opodatkowanie na zasadach ogólnych przestaje być opłacalne. Jak się okazuje, wcale tak nie jest.
Decydując się na wybór opodatkowania w formie podatku liniowego podatnicy powinni też pamiętać, że sama chęć nie wystarczy. Podatnik musi jeszcze posiadać uprawnienia do wyboru takiej właśnie formy opodatkowania. A o tym decydują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika z nich, że podatnik może wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej podatkiem liniowym, pod warunkiem że nie jest podatnikiem rozpoczynającym działalność – samodzielnie lub w formie spółki niemającej osobowości prawnej – który przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres jego działalności lub działalności spółki.
Podatnicy nie mogą też zapominać, że jeśli zdecydują się na płacenie podatku według jednolitej 19-proc. stawki, wybór tego sposobu opodatkowania będzie dotyczył wszystkich form prowadzonej przez podatnika działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeśli zatem podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki lub spółek niemających osobowości prawnej lub samodzielnie i w formie spółki lub spółek niemających osobowości prawnej, wybór podatku liniowego będzie dotyczył wszystkich tych form.
 

Potrzebne zawiadomienie
 
Zarówno podatnik rozpoczynający, jak i prowadzący działalność gospodarczą, jeśli zdecyduje się na zmianę dotychczas stosowanej formy opodatkowania, powinien przygotować odpowiednie zawiadomienie, koniecznie w formie pisemnej.
Podatnik może zawiadomienie złożyć w urzędzie osobiście, żądając potwierdzenia jego złożenia lub przesłać za pośrednictwem poczty, najlepiej listem poleconym.
Zawiadomienie o wyborze formy opodatkowania należy złożyć do 20 stycznia danego roku podatkowego. To jeden z terminów, którego podatnik nie może przeoczyć. Podatnik, który rozpoczyna działalność gospodarczą i po raz pierwszy określa formę opodatkowania, może to zrobić do dnia poprzedzającego rozpoczęcie działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.
Pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika.
Jeżeli podatnik pomyli się w oświadczeniu, wybierając formę opodatkowania, ważne jest, kiedy dostrzeże swoją pomyłkę.
Jeśli nastąpi to przed upływem ustawowego terminu do złożenia oświadczenia, nie ma przeszkód, by podatnik skorygował swój błąd poprzez złożenie nowego oświadczenia, w którym wskaże właściwą formę opodatkowania, odwołując oświadczenie złożone uprzednio.
Jeśli natomiast podatnik zorientuje się, że popełnił pomyłkę po upływie ustawowych terminów złożenia oświadczenia, nie będzie już miał możliwości zmiany formy opodatkowania na dany rok podatkowy. Termin składania przedmiotowych oświadczeń nie podlega przywróceniu.
Od zawiadomienia nie musimy uiszczać żadnych opłat.
WAŻNE
Jeśli podatnik prowadzący działalność przegapi termin i nie zawiadomi w odpowiednim czasie o zmianie formy opodatkowania, nie będzie mógł tego zrobić w ciągu roku. A to oznacza, że nie będzie mógł skorzystać z wybranej przez siebie formy płacenia podatku. Będzie skazany na rozliczanie się z fiskusem przez cały rok na dotychczasowych zasadach.
 
O czym musi pamiętać podatnik
 
Terminy, których musi przestrzegać podatnik płacący (lub chcący płacić) kartę podatkową:
• do 20 stycznia danego roku podatkowego należy złożyć wniosek o zastosowanie karty podatkowej (przy zmianie formy opodatkowania),
• do dnia przed dniem rozpoczęcia działalności należy złożyć wniosek o zastosowanie karty podatkowej przez nowych podatników,
• do siódmego dnia miesiąca kalendarzowego należy wpłacić kwotę podatku do kasy urzędu skarbowego lub na konto bankowe, a przy podatku za grudzień – do 28 grudnia,
• w ciągu 14 dni od otrzymania decyzji o zastosowaniu karty podatkowej można zrezygnować z tej formy opodatkowania,
• w ciągu siedmiu dni od zaistnienia zdarzeń mających wpływ na kartę podatkową, jej wysokość lub utratę – należy składać informację naczelnikowi urzędu skarbowego o zaistnieniu tych zdarzeń.
 
Jak przygotować zawiadomienie o wyborze formy opodatkowania
 
1) Oznaczenie podatnika
W zawiadomieniu podatnik powinien wskazać swoje dane – imię, nazwisko, adres zamieszkania oraz PESEL i NIP.
2) Oznaczenie organu
Zawiadomienie podatnik musi przekazać do właściwego dla siebie organu podatkowego. Będzie to co do zasady urząd skarbowy właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Należy podać nazwę organu podatkowego i jego adres. Wniosek adresujemy do naczelnika.
3) Treść oświadczenia
W przygotowanym przez nas zawiadomieniu powinniśmy wskazać, jaką formę opodatkowania wybieramy i rok, w którym z tej formy opodatkowania będziemy korzystać. Jeśli już prowadzimy działalność i zmieniamy formę opodatkowania, dobrze byłoby też zaznaczyć, w jaki sposób płaciliśmy podatek do tej pory. Konieczne jest też dokładne określenie rodzaju działalności, z której uzyskujemy dochody.
4) Dane pozostałych wspólników
Jeśli podatnik prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, powinien podać nazwę spółki, jej siedzibę i miejsce wykonywania działalności, a także NIP spółki i dane dotyczące pozostałych wspólników (ich nazwiska, NIP oraz udział procentowy w spółce).
5) Podpis
Jedną z ostatnich czynności jest konieczność podpisania zawiadomienia. Podpis powinien być własnoręczny. Jeśli podatnik chce, może obok podpisu umieścić odcisk pieczątki firmowej.
 


Anna Wojda
 

Gazeta Prawna Nr 136/2006
z dnia 2006-07-14


- ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 z późn. zm.)

- ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.)

Autopromocja



Autopromocja

REKLAMA

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

Podatek PIT - część 2
certificate
Jak zdobyć Certyfikat:
  • Czytaj artykuły
  • Rozwiązuj testy
  • Zdobądź certyfikat
1/10
Zeznanie PIT-37 za 2022 r. można złożyć w terminie do:
30 kwietnia 2023 r. (niedziela)
2 maja 2023 r. (wtorek)
4 maja 2023 r. (czwartek)
29 kwietnia 2023 r. (sobota)
Następne
Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Polska ustawa o kryptoaktywach od 30 czerwca 2024 r. Założenia i cel nowych przepisów [omówienie projektu]

Projekt ustawy o kryptoaktywach ma zaimplementować do krajowych przepisów rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1114 z dnia 31 maja 2023 r. w sprawie rynków kryptoaktywów oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 1095/2010 oraz dyrektyw 2013/36/UE i (UE) 2019/1937 (Dz. U. UE. L. z 2023 r. Nr 150, str. 40 z późn. zm.) (dalej: MiCA) określające zasady regulacji i nadzoru emisji, handlu i świadczenia usług związanych z kryptowalutami. Rozporządzenie obowiązuje już od 29 czerwca 2023 r., ale w pełni zacznie być stosowane dopiero w grudniu 2024 r. Projekt ustawy przewiduje wprowadzenie nowych rozwiązań w obszarze sektora rynku kryptoaktywów, mających na celu realizację zadań wynikających z rozporządzenia MiCA, w szczególności w zakresie skutecznego nadzoru i ochrony inwestorów. Według ustawodawcy podjęcie działań zmierzających do realizacji ww. celów zapewni rozwój rynku w perspektywie wieloletniej oraz bezpieczeństwo przez rozszerzenie kompetencji nadzorczych. Za projekt ustawy odpowiada Podsekretarz Stanu Ministerstwa Finansów. 

Eksport usług do Turcji na nowych zasadach od stycznia 2024

Eksport usług występuje wówczas, gdy za miejsce świadczenia usług, czyli faktycznego opodatkowania, jest terytorium innego państwa. O miejscu opodatkowania danej usługi decyduje nie miejsce jej faktycznego wykonania, ale wskazane przepisami ustawy o VAT „miejsce jej świadczenia”. Charakterystyką usługi wykonanej poza granice terytorium kraju to takie świadczenie, od którego zobowiązanym do rozliczenia VAT jest zagraniczny nabywca tej usługi. Dla polskiego usługodawcy jest ona wówczas czynnością niepodlegającą opodatkowaniu (NP) w VAT.

Rozlicz się przez internet. Dzięki usłudze Twój e-PIT szybko i łatwo rozliczysz swój PIT

Okres rozliczeń rocznych PIT trwa do końca kwietnia. Dzięki usłudze Twój e-PIT udostępnionej przez Ministerstwo Finansów w e-Urzędzie Skarbowym (e-US) możesz szybko i wygodnie rozliczyć swój PIT. Zwłaszcza jeśli masz Profil Zaufany. Jeśli nie masz – założysz go od ręki.

PIT 2024. Czy można rozliczyć podatki bez Profilu Zaufanego?

Sezon rozliczeń podatkowych jest w pełni. Dzięki usłudze e-PIT dostępnej na stronie Ministerstwa Finansów, możesz  szybko rozliczyć swój PIT. Resort zaleca, aby z rozliczeniem nie zwlekać.

Co można sobie odliczyć od podatku 2024? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu PIT?

Co można odliczyć z podatku PIT? Z jakich ulg podatkowych można skorzystać w rozliczeniu w 2024 roku?

Kto może wyjechać do sanatorium z ZUS-em w 2024 roku? Jak uzyskać skierowanie? Ile trzeba czekać?

Nie tylko Narodowy Fundusz Zdrowia kieruje do miejscowości uzdrowiskowych, ale także Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Z leczenia może skorzystać każdy ubezpieczony, który jest zagrożony utratą zdolności do pracy. Warunkiem jest jednak, by rehabilitacja poprawiła rokowania stanu zdrowia i przyczyniła się do powrotu do aktywności zawodowej.

Limit pomocy de minimis dla MŚP 2024 - podwyżka od 1 maja

Ministerstwo Finansów przygotowało projekt rozporządzenia, na podstawie którego MŚP nadal udzielana będzie pomoc de minimis w formie gwarancji BGK spłaty kredytu lub innego zobowiązania - napisał resort w OSR do projektu. Rozporządzenie wdroży w życie unijne przepisy wprowadzające nowy wyższy limit takiej pomocy dla jednego przedsiębiorstwa w ciągu 3 lat.

Ulga sponsoringowa a koszty uzyskania przychodów z zysków kapitałowych

Po koniec 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że podmioty osiągające przychody z zysków kapitałowych również mogą odliczać koszty wspierania sportu, edukacji i kultury, na podstawie art. 18ee, niezależnie od tego czy koszty te zostaną przyporządkowane do przychodów z zysków kapitałowych czy pozostałych przychodów.

Rozrachunki w księgowości wsparte sztuczną inteligencją. Nadchodzi nowe

Czy sztuczna inteligencja może wspomóc księgowym w rozrachunkach? Dzięki wykorzystaniu mechanizmów sztucznej inteligencji programy księgowe pozwalają na dużą automatyzację procesów w tym zakresie.

Jak rozpoznać pellet dobrej jakości? Jak sprawdzić samemu?

Jakość pelletu jest kluczowym czynnikiem decydującym o jego efektywności i bezpieczeństwie użytkowania. Niezależnie od tego, czy wykorzystujemy go do ogrzewania domu, czy jako surowiec w przemyśle, istnieją cechy, na które warto zwrócić uwagę, aby mieć pewność, że wybieramy produkt najwyższej jakości.

REKLAMA