Jak wycenić rozrachunki z zagranicznym kontrahentem na dzień bilansowy

Przewodnik po zmianach przepisów 2015/2016 dla firm

Zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy o rachunkowości nie rzadziej niż na dzień bilansowy wycenia się wyrażone w walutach obcych:

1) składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów w jednostkach podporządkowanych wycenianych metodą praw własności) i pasywów po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski (z zastrzeżeniem);

2) gotówkę znajdującą się w jednostkach prowadzących kupno i sprzedaż walut obcych po kursie, po którym nastąpił jej zakup, jednak w wysokości nie wyższej od średniego kursu ogłoszonego na dzień wyceny dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski.

Limit prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2016 r.

31 grudnia 2015 r. mija termin złożenia do urzędu skarbowego zawiadomienia o rezygnacji w 2016 r. z metody bilansowej (rachunkowej) ustalania różnic kursowych

Po jakim kursie

Wskazane z pkt 1 zastrzeżenie dotyczy sytuacji, gdy wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia – o ile odrębne przepisy dotyczące środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej i innych krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz środków niepodlegających zwrotowi, pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie stanowią inaczej – odpowiednio po kursie:

1) faktycznie zastosowanym w tym dniu wynikającym z charakteru operacji – w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań;

2) średnim ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego ten dzień w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu, o którym mowa w pkt 1, a także w przypadku pozostałych operacji.

Przewodnik po zmianach w ustawie o rachunkowości 2015/2016 (PDF)

Różnice kursowe dotyczące inwestycji długoterminowych wyrażonych w walutach obcych powstałe na dzień ich wyceny rozlicza się w sposób określony w art. 35 ust. 2 i 4 ustawy o rachunkowości. Różnice kursowe (z zastrzeżeniem ust. 5–7 art. 30) dotyczące pozostałych aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych powstałe na dzień ich wyceny oraz przy zapłacie należności i zobowiązań w walutach obcych, jak również sprzedaży walut, zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych. W uzasadnionych przypadkach zalicza się do kosztu wytworzenia produktów lub ceny nabycia towarów, a także ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środków trwałych, środków trwałych w budowie lub wartości niematerialnych i prawnych. [przykład]