Różnice kursowe w ujęciu podatkowym

W związku z koniecznością przeliczania wartości wyrażonych w walutach obcych aktywów, pasywów, przychodów oraz kosztów na walutę polską, powstaje konieczność stosowania do przeliczeń różnych kursów dla tej samej waluty, a co za tym idzie pojawiają się tzw. różnice kursowe. Obowiązujące przepisy pozwalają jednostkom prowadzącym księgi rachunkowe na wybór metody bilansowej lub podatkowej rozliczania różnic kursowych, z wyłączeniem podatników nieprowadzących ksiąg rachunkowych, którzy mogą ustalać te różnice wyłącznie z zastosowaniem metody podatkowej.

Różnice kursowe w ujęciu bilansowym

Ujęcie podatkowe

Przedsiębiorstwa, które realizują transakcje w walutach obcych mają obowiązek ustalać różnice kursowe zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi. Podatnicy mogą ustalać różnice kursowe na podstawie:

1) metody podatkowej ustalania różnic kursowych,

2) przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie nie krótszym niż trzy lata sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania – metoda rachunkowa (bilansowa).

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik, który wybrał podatkową metodę ustalania różnic kursowych, zalicza odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów dodatnie lub ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między tymi wartościami. Do przychodów podatkowych zalicza się również otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przychody walutowe przelicza się na złotówki według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Powstanie różnic kursowych wiąże się z kategoriami przychodu należnego i poniesionego kosztu, dlatego w myśl regulacji przepisów dotyczących podatku dochodowego:

1) przychodem należnym nie jest należny podatek od towarów i usług,

2) kosztem nie jest naliczony podatek od towarów i usług.

Ponieważ różnice kursowe powstają w momencie, gdy wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na PLN jest niższa bądź wyższa od przychodu w dniu jego otrzymania albo wartość kosztu poniesionego w walucie obcej po przeliczeniu na PLN jest wyższa lub niższa od wartości w dniu zapłaty, to należy uznać, że ewentualne różnice kursowe nie mogą stanowić podstawy naliczenia różnic kursowych dla celów podatkowych.

Jak wykazywać na dzień bilansowy lokaty bankowe