Zasady dotyczące wyboru biegłego rewidenta

Pojawiły się one po tym, jak zmieniono art. 66 ust. 4 ustawy o rachunkowości. Jeszcze do niedawna wynikało z niego, że biegłego rewidenta wybiera co do zasady organ zatwierdzający sprawozdanie finansowe jednostki. [ramka] Nie mógł to być zarząd, co miało znaczenie dla spółek kapitałowych. Nowelizacja ustawy zamieniła określenie „zarząd” na „kierownik”, co dziś przekłada się na działalność nie tylko spółek z o.o. czy akcyjnych, ale też np. cywilnych, jawnych, czy komandytowych. Ich wspólnicy pytają: kto fizycznie ma wybrać biegłego rewidenta, skoro my w jednej osobie pełnimy często wszystkie funkcje, i kierownicze, i nadzorcze, a w tym zatwierdzające sprawozdania? Trudno bowiem wyobrazić sobie sytuację, iż będzie powoływana rada nadzorcza lub jakiś inny organ niewymagany przepisami prawa w celu dokonania wyboru audytora, dlatego że kierownicy jednostki i wspólnicy to te same osoby.

WAŻNE

Podmiot uprawniony do badania sprawozdania nadal musi być niezależny od jednostki i jej kierownictwa. Badanie sprawozdania finansowego jest przecież zweryfikowaniem, czy kierownik jednostki należycie wywiązywał się ze swoich obowiązków w zakresie rachunkowości wskazanych w art. 4 ust. 5 ustawy. Dlatego do tej pory zarząd, a po zmianie – kierownik – nie może dokonać wyboru podmiotu uprawnionego do badania lub przeglądu sprawozdań finansowych. Chodzi o uniknięcie sytuacji, gdy kontrolowany wybiera kontrolującego

Zmiany w rachunkowości od 2016 roku

Podobnie w przypadku osoby fizycznej prowadzącej indywidualną działalność gospodarczą. Kierownikiem jednostki też jest ta sama osoba, czyli właściciel działalności gospodarczej, który postanawia o zatwierdzeniu sprawozdania.

Szersze pojęcie

Definicja kierownika zawarta w art. 3 ust. 6 ustawy o rachunkowości jest szersza niż określenie zarządu, choćby w świetle ustawy z 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem (art. 3 ust. 6 ustawy o rachunkowości) jest to członek zarządu lub innego organu zarządzającego, a jeżeli organ jest wieloosobowy – członkowie tego organu, z wyłączeniem pełnomocników ustanowionych przez jednostkę. W przypadku spółki jawnej i spółki cywilnej za kierownika jednostki uważa się wspólników prowadzących sprawy spółki, w przypadku spółki partnerskiej – wspólników prowadzących sprawy spółki albo zarząd, a w odniesieniu do spółki komandytowej i spółki komandytowo-akcyjnej – komplementariuszy prowadzących sprawy spółki. W przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą za kierownika jednostki uważa się tę osobę. Przepis ten stosuje się odpowiednio do osób wykonujących wolne zawody. Za kierownika jednostki uważa się również likwidatora, a także syndyka lub zarządcę ustanowionego w postępowaniu upadłościowym, a od 1 stycznia 2016 r. w postępowaniu restrukturyzacyjnym.