Zasada istotności w sprawozdaniu finansowym

Ustalanie istotności – krok po kroku

Wartościowy punkt istotności najczęściej opiera się na danych finansowych ujętych w bilansie lub rachunku zysków i strat. Aby dobrze wybrać podstawę kalkulacji progu istotności należy przede wszystkim  zastanowić się, jaka wartość w sprawozdaniu może zainteresować jego odbiorcę. Inne czynniki mające również znaczenie w wyznaczaniu progu istotności to m.in. branża, środowisko ekonomiczne, wielkość spółki, źródła finansowania oraz stabilność danego wskaźnika.

Biorąc pod uwagę powyższe wytyczne, jako podstawę określenia istotności najczęściej stosuje się poniższe dane:

- zysk brutto,

- suma bilansowa,

- wartość przychodów osiąganych przez spółkę,

- wartość środków trwałych lub nieruchomości inwestycyjnych,

- wartość kapitału

Zysk brutto jako podstawę do wyznaczania istotności stosuje się najczęściej dla spółek giełdowych, ze względu na to że jest to najważniejszy miernik kondycji spółki dla jego odbiorców. Suma bilansowa lub wartość środków trwałych / nieruchomości inwestycyjnych jest częstą podstawą wyznaczania istotności dla spółek z branży budowlanej, zarządzających nieruchomościami, a także spółek w początkowej fazie rozwoju, które dopiero inwestują w swój rozwój i nie osiągają jeszcze zakładanego poziomu przychodów. Najważniejszym kryterium dla odbiorców sprawozdań finansowych spółek handlowych i produkcyjnych są przychody ze sprzedaży, natomiast dla funduszy inwestycyjnych i banków – wartość kapitału. Określając podstawę powinniśmy ponadto wyłączyć z niej zdarzenia jednorazowe, nietypowe dla spółki, które mogą znacznie wpłynąć na wyznaczoną istotność.

Gdy podstawa wyznaczania progu istotności jest już określona, powinniśmy ocenić, jaki procent wartości podstawy będzie stanowiła nasza istotność. Tu możemy posłużyć się naszym osądem, jednakże istnieją pewne widełki stosowane przez audytorów. Są one uzależnione przede wszystkim od tego jaką podstawę przyjmiemy do kalkulacji:

- 3-10% zysku brutto;

- 0,25% do 3% sumy bilansowej;

- 3% do 5% kapitału własnego;

- 0,25% do 3% przychodów ze sprzedaży.

Poziom przyjętego do kalkulacji istotności procentu zależy ponadto m.in. od ilości i wartości błędów zidentyfikowanych przez audytorów w poprzednich latach oraz poziomu pewności, że wszystkie pozycje zostały dobrze ujęte, wycenione i zaprezentowane.

Z punktu widzenia audytora poziom istotności jest odwrotnie proporcjonalny do poziomu ryzyka badania – im wyższe ryzyko, tym niższa wartość istotności, a zatem więcej pozycji powinno zostać objęte procedurami. Niższe progi procentowe stosuje się dla spółek badanych po raz pierwszy, spółek o wysokim poziomie skomplikowania przeprowadzanych transakcji, spółek w których w poprzednich latach zidentyfikowano wiele błędów, które zarówno pojedynczo, jak i łącznie mogą znacząco zniekształcać sprawozdanie.

Firmy audytorskie posiadają własne standardy wyznaczania istotności określane w oparciu o wyżej wymienione zasady. Audytorzy przeważnie nie informują spółki o wyznaczonych przez siebie progach, na których opierają program badania. Jednakże spółki mogą same oszacować, ile taki próg prawdopodobnie będzie wynosił, co również pomoże im w przygotowaniu się do badania sprawozdania finansowego.

Autor: Ewelina Jaszcz, Młodszy Manager, Zespół Audytu