Stawka ta wynika z art. 12 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: "ustawa o ryczałcie") i jest stosowana dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1d ustawy o ryczałcie.
Przepis ten z kolei wskazuje na art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mówiący o innych źródłach przychodów.
reklama
reklama
Od 1 stycznia w artykule tym zostały dodane m.in. punkty od 1c do 1f. Zgodnie z art. 20 ust. 1c za przychody z innych źródeł, do których można zastosować opodatkowanie ryczałtem:
„(…) uważa się również przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów (…)”.
Prawo do opodatkowania powyższych przychodów stawką ryczałtu 2% zależne jest od spełnienia poniższych warunków:
– sprzedaż nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej lub na rzecz osób fizycznych na potrzeby prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej;
– przetwarzanie produktów roślinnych i zwierzęcych i ich sprzedaż nie odbywa się przy zatrudnieniu osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze;
– sprzedaż następuje wyłącznie w miejscach, w których produkty te zostały wytworzone lub na targowiskach (miejsca przeznaczone do prowadzenia handlu, z wyjątkiem sprzedaży dokonywanej w budynkach lub ich częściach);
– podatnik prowadzi ewidencje sprzedaży, o której mowa niżej;
– podatnik nie uzyskuje dochodów z działalności gospodarczej.
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Od początku stycznia 2016 r. podatnicy spełniający powyższe warunki mogą zdecydować o opodatkowaniu przychodów ryczałem wg stawki 2% obok dotychczasowego opodatkowania właściwego dla przychodów z innych źródeł (rozliczenie w zeznaniu rocznym).
Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o ryczałcie brak spełnienia wymienionych wyżej warunków w trakcie roku podatkowego powoduje utratę prawa do opodatkowania powyższych przychodów w formie ryczałtu. Począwszy od dnia utraty prawa do ryczałtu podatnik ma obowiązek zaprowadzić właściwą ewidencję (podatkową księgę przychodów i rozchodów) i opłacać podatek na zasadach ogólnych. Podatnik otwierający podatkową księgę przychodów i rozchodów ma obowiązek poinformować US o otwarciu KPiR w terminie 20 dni. Konieczność prowadzenia księgi przychodów i rozchodów nie zawsze oznacza konieczność założenia działalności gospodarczej. Jest to zależne od tego czy prowadzona sprzedaż spełnia warunki uznania jej za działalność gospodarczą.