REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Umowy w prawie cywilnym - klasyfikacja i zasada swobody umów

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
dr Daniela Wybrańczyk
radca prawny, mediator, adiunkt w Uniwersytecie SWPS
Umowy w prawie cywilnym - klasyfikacja i zasada swobody umów
Umowy w prawie cywilnym - klasyfikacja i zasada swobody umów

REKLAMA

REKLAMA

W prawie cywilnym pod pojęciem umowy – kontraktu powszechnie rozumie się porozumienie stron, które wyraża się w złożeniu oświadczeń woli wyznaczających wzajemne prawa lub obowiązki. Umowy, jako najdonioślejsze wśród czynności prawnych, zostały uregulowane przez polskiego ustawodawcę w księdze trzeciej kodeksu cywilnego dotyczącej prawa zobowiązań. Księga ta zawiera zarówno regulacje wspólne dla wszystkich umów, jak i przepisy dotyczące poszczególnych ich typów.

Artykuł niniejszy otwiera cykl, w ramach którego zostaną przedstawione umowy najczęściej zawierane w szeroko rozumianej działalności gospodarczej. Każda z umów zostanie szczegółowo omówiona i poddana klasyfikacji obowiązującej w doktrynie. Przedmiotowym zagadnieniom autor postara się nadać możliwie jak najszerszy wymiar praktyczny.

REKLAMA

Autopromocja

W tym miejscu wprowadzająco jedynie należy odnieść się do obowiązującego w nauce podziału.

Klasyfikacja umów

I tak, wśród umów prawa cywilnego wyróżniamy:

1. Umowy nazwane, umowy nienazwane, umowy mieszane (podział dokonany w oparciu o podstawę regulacji kontraktu).

REKLAMA

Umowy nazwane to umowy, które objęte są przepisami prawa, posiadają szczególną regulację ustawową określającą wzajemne uprawnienia i obowiązki stron, np. umowa o dzieło (art. 627 k.c. i następne), umowa zlecenia (art. 734 k.c. i następne),

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Umowy nienazwane to umowy zawierane w granicach zasady swobody umów (zob. niżej), ich treść nie jest regulowana obowiązującymi przepisami, co łączy się z tym, iż pozwalają zaspokoić indywidualne potrzeby kontraktujących, np. umowa faktoringu,

Umowy mieszane – charakteryzują się połączeniem elementów obu wyżej wskazanych umów, najczęściej polegają na zawarciu umowy nazwanej z jednoczesnym wprowadzeniem do niej swoistych odmienności wynikających z poczynionych przez strony ustaleń,

2. Umowy kauzalne (przyczynowe) i umowy abstrakcyjne (oderwane) (podział dokonany w oparciu o istnienie tak zwanej kauzy - przyczyny).

REKLAMA

Umowy kauzalne to umowy, których skuteczność uzależniona jest od istnienia i prawidłowości kauzy, w doktrynie wymienia się między innymi: kauzę, której celem jest zwolnienie się z obowiązku ciążącego na osobie dokonującej przysporzenia (causa solvendi), kauzę, której celem jest nabycie prawa lub innej korzyści majątkowej przez dokonującego przysporzenia (causa obligandi vel acquirendi), kazuę, gdzie dokonuje się czynności z zamiarem przysporzenia bez uzyskania ekwiwalentu (causa donandi) oraz kazuę, gdzie strona uzyskała świadczenie bez podstawy prawnej i zobowiązana jest do jego zwrotu (causa ob rem),

Umowy abstrakcyjne to umowy, w których istnienie kauzy nie jest konieczne dla skuteczności czynności prawnej, w prawie polskim czynności prawne abstrakcyjne stanowią wyjątek, przykładem takiej czynności może być wystawienie weksla,

3. Umowy swobodnie negocjowane i umowy adhezyjne (podział dokonany w oparciu o zakres swobody kontraktowania).

Umowy swobodnie negocjowane są zawierane w wyniku niezależnych rokowań,

Umowy adhezyjne to te, których treść jest jednostronnie kształtowana przez jednego z kontrahentów, zwykle ekonomicznie silniejszego, drugiemu pozostawia się dowolność jedynie w zakresie ewentualnego przystąpienia do umowy lub rezygnacji z jej zawarcia, cechą charakterystyczną umów adhezyjnych jest ich masowość, wśród przykładów takich umów wymienia się umowy zawierane przez konsumentów z przedsiębiorcą, który posługuje się ogólnymi warunkami umów,

4. Umowy odpłatne i umowy nieodpłatne (podział dokonany w oparciu o istnienie korzyści majątkowej stanowiącej odpowiednik dokonanego przysporzenia).

Umowy odpłatne to umowy w których każda ze stron uzyskuje określoną korzyść majątkową, niekoniecznie pieniężną, np. umowa sprzedaży, umowa o dzieło,

Umowy nieodpłatne to umowy w których brak jest elementu uzyskania korzyści majątkowej po jednej ze stron, służą do dokonywania darmowego przysporzenia, np. umowa darowizny,

5. Umowy konsensualne i umowy realne (podział dokonany w oparciu o konieczność przeniesienia władztwa faktycznego nad rzeczą).

Umowy konsensualne dochodzą do skutku z chwilą złożenia zgodnych oświadczeń woli bez potrzeby wydania przedmiotu, np. umowa sprzedaży, umowa o dzieło, umowa zlecenia,

Umowy realne do swej ważności, poza złożeniem oświadczeń woli, wymagają wydania przedmiotu, przeniesienie władztwa faktycznego jest tu kluczowe, rzecz może być wręczona wraz ze złożeniem oświadczenia woli lub później, lecz w związku z nim, np. umowa przechowania,

6. Umowy zobowiązujące (obligacyjne) i umowy rozporządzające (podział dokonany w oparciu o skutki umów).

Umowy zobowiązujące to umowy, których istotą jest zobowiązanie dłużnika do świadczenia polegającego na rozporządzeniu swoim prawem na rzecz wierzyciela, umowy zobowiązujące pociągają za sobą powstanie zobowiązania, czyli zwiększenie pasywów, np. umowa sprzedaży,

Umowy rozporządzające to umowy, które nie zobowiązują do świadczenia, ale bezpośrednio wywołują skutki prawne w postaci przeniesienia, przekształcenia, obciążenia lub zniesienia, np. zwolnienie z długu.

Obok wskazanych wyżej umów wyróżnia się czynności prawne o podwójnym skutku wywołujące zarówno skutek czynności rozporządzającej jak i zobowiązującej (np. art. 535 k.c. w zw. z art. 155 k.c.).

7. Umowy jednostronnie zobowiązujące i umowy dwustronnie (wielostronnie) zobowiązujące (podział dokonany w oparciu o to na ilu stronach ciąży obowiązek świadczenia).

Umowy jednostronnie zobowiązujące – obowiązek świadczenia ciąży na jednej stronie, a zatem jedna ze stron jest dłużnikiem, druga wierzycielem, np. umowa darowizny,

Umowy dwustronnie zobowiązujące – obowiązek świadczenia ciąży na dwóch stronach, czyli każda ze stron jest jednocześnie dłużnikiem i wierzycielem, np. umowa o dzieło, umowa zlecenia.

Szczególnym rodzajem umowy dwustronnie zobowiązującej jest umowa wzajemna, pełni ona podstawową rolę w obrocie gospodarczym, charakterystyczną cechą umowy wzajemnej jest to, że obie strony zobowiązują się w taki sposób, że świadczenie jednej z nich ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej (art. 487 § 2 k.c.).

Poza przedstawionym wyżej podziałem, umowy można też dzielić pod kątem kryterium czasu na jaki zostały zawarte (krótkoterminowe i długoterminowe). W wyspecjalizowanym obrocie dzieli się je również na jedno lub dwustronnie gospodarcze, a to w zależności od tego, ilu kontrahentów jest osobami zajmującymi się prowadzeniem działalności gospodarczej.

Niektórzy dokonują także klasyfikacji umów z uwagi na tryb ich zawarcia. Kodeks cywilny wyróżnia w tym zakresie trzy sposoby.

Pierwszy z nich, tryb ofertowy polega na złożeniu przez oferenta oświadczenia woli drugiej stronie, zwanej tradycyjnie oblatem, wyrażającego chęć zawarcia umowy oraz określającego jej istotne postanowienia (art. 66 k.c.). Aukcja lub przetarg, jako drugi ze sposobów, jest trybem sprowadzającym się do tego, że każdy z uczestników składa ofertę zawarcia umowy, którą ostatecznie zawiera się z tym, kto złożył ją w kształcie najkorzystniejszym (art. 701 k.c.). Cechą charakterystyczną tego postępowania jest jego wielostronny i eliminacyjny charakter. Trzecim, ostatnim trybem zawarcia umowy są negocjacje. Polegają one na wzajemnym oddziaływaniu na siebie stron w celu zwarcia umowy (art. 72 k.c.).

Sprawdź: INFORLEX SUPERPREMIUM


Zasada swobody umów

Rozpatrując kwestie wstępne dotyczące umów w prawie cywilnym niezbędnym staje się w tym miejscu przejście do zasady swobody umów. Zasada ta została wyrażona w art. 3531 k.c. zgodnie z którym strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się 1) właściwości (naturze) stosunku, 2) ustawie ani 3) zasadom współżycia społecznego (przy czym przez cel zobowiązania należy rozumieć stan rzeczy, który powinien zostać osiągnięty w następstwie wykonania zobowiązania; tak A. Olejniczak, Komentarz do art 3531 Kodeksu cywilnego, System Informacji Prawnej LEX, 2014.)

Oznacza to, że strony w ramach swobody umów posiadają kompetencje do kształtowania swych stosunków zobowiązaniowych, w taki sposób, że nie przekraczając pewnych granic mogą umówić się na wszystko, co prawo uznaje za dozwolone. Zasada ta opiera się na założeniach państwa demokratycznego oraz swobodzie działalności gospodarczej stanowiącej przesłankę gospodarki rynkowej. Oczywistym jest jednak, iż system prawny nie może udzielić stronom nieograniczonej kompetencji do kreowania stosunków umownych o doniosłości prawnej, stąd do wyznaczenia zakresu powyższej zasady koniecznym jest wskazanie jej ograniczeń. (Granice te wyznaczają ustawy, zasady współżycia społecznego i natura zobowiązania. Kodeks cywilny przewiduje także instytucje prawne, które ze swej natury ograniczają zasadę swobody umów, zob. np. J. Górecki, Ustawowe prawo pierwokupu jako ograniczenie swobody kontraktowej, [w] Ustawowe ograniczenia swobody umów, s. 389).

Przy sprzeczności umowy z ustawą chodzi o sprzeczność z normą (imperatywną lub semiimperatywną) zrekonstruowaną na podstawie przepisów. W razie sprzeczności umowy z normą względnie wiążącą norma ta nie znajduje zastosowania.

Za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego najogólniej należy uznać wszystkie te umowy, które godzą w uczciwość i rzetelność kupiecką lub kształtują wzajemne stosunki w sposób urągający słuszności, w tym rażąco nierównoważnie wyznaczają prawa i obowiązki stron. Tytułem przykładu powołać można wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 października 2001 roku (sygnatura I CKN 328/99), w myśl którego z dezaprobatą moralną spotykają się kontrakty, gdy rażąco nierównoważnie kształtują ryzyka związane z powstaniem lub wykonaniem zobowiązania.

Pojęcie natury zobowiązania pojawia się natomiast w ocenie dokonywanej na podstawie innego kryterium ograniczającego kompetencję stron umowy do swobodnego kształtowania jej treści. Podmioty nie mogą nadać umowie kształtu, który nie odpowiadałby wiodącym cechom dla obowiązującego w systemie prawnym modelu stosunku obligacyjnego. Innymi słowy, nie mogą kształtować stosunku odmiennie, niż jednakowo ukształtowana przez ustawodawcę treść wszystkich zobowiązań.

Przekraczając granice swobody umów, strony muszą liczyć się z bezwzględną nieważnością czynności prawnej, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek (art. 58 k.c.). Jeśli natomiast przekroczenie zakresu kompetencji podmiotu dotyczy tylko części umowy, wówczas czynność jest ważna w pozostałym zakresie, chyba że bez postanowień dotkniętych nieważnością umowa nie zostałaby dokonana. W istocie jednak, umowa przekraczająca wskazane granice może być wykonywana tak długo, dopóki obie strony się na to godzą i żadna z nich nie wystąpi do sądu o stwierdzenie jej nieważności.

Powracając jeszcze na moment do treści zasady swobody umów ciekawym wydaje się przytoczenie za K. Osajdą (K. Osajda, Kodeks cywilny. Komentarz, System Informacji Prawnej Legalis, 2017) pięciu pytań, które mogą zadać sobie strony rozważające zawarcie umowy: 1) Czy umowę w ogóle zawrzeć?, 2) Z kim umowę zawrzeć?, 3) Jaką treść nadać zawieranej umowie, 4) W jakiej formie zawrzeć umowę? i 5) Jakiemu prawu poddać? (jakie prawo ma być właściwe dla oceny stosunku prawnego między stronami, którego źródłem jest zawierana umowa). Podsumowując autor ten wskazał, że zasada swobody umów, tak jak każda zasada prawna, nie ma charakteru bezwzględnego i wszystkie wskazywane wyżej okoliczności również należy uznać za ograniczenia swobody umów – dodatkowe względem wyliczonych expressis verbis w art. 3531 k.c.

Konkludując powyższe wywody, trafnym wydaje się przytoczenie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2002 roku (sygnatura I CKN 1144/00) zgodnie z którym w ramach art. 3531 k.c. strony mają do wyboru trzy możliwości:

1) przyjęcie bez jakichkolwiek modyfikacji określonego typu umowy uregulowanej normatywnie,

2) zawarcie umowy nazwanej z jednoczesnym wprowadzeniem do niej pewnych odmienności, w tym również połączenie cech kilku umów nazwanych (tzw. umowy mieszane) lub

3) zawarcie umowy nienazwanej, której treść ukształtują według swego uznania. Mając na uwadze indywidualne potrzeby oraz cel zawieranej przez siebie umowy, winny wybrać dla siebie najkorzystniejszą z opcji.

W następnym artykule autor przedstawił problematykę umowy o dzieło, do której odniósł się z perspektywy orzecznictwa sądowego.

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Zerowy PIT dla rodzin z dziećmi. Prezydent Karol Nawrocki realizuje pierwsze obietnice

Prezydent Karol Nawrocki realizuje pierwsze obietnice z "Planu 21". W Kolbuszowej podpisał projekt ustawy o zerowym PIT dla rodzin z co najmniej dwojgiem dzieci. „Polskie rodziny mogą liczyć na swojego prezydenta” – podkreślił. To odpowiedź na kryzys demograficzny i pierwszy krok w stronę realnego wsparcia klasy średniej.

Kiedy cudzoziemcy (np. obywatele Ukrainy) muszą płacić w Polsce podatek od spadków i darowizn?

W Polsce obecnie mieszka wielu cudzoziemców, przeważają obywatele Ukrainy, tutaj pracują, kształcą się, a także nabywają rzeczy m.in. w drodze darowizn otrzymywanych od swoich rodzin czy w drodze dziedziczenia. Warto zatem przybliżyć im zasady opodatkowania obowiązujące na terytorium RP, a przede wszystkim wyjaśnić w jakich sytuacjach ciąży na nich w naszym kraju obowiązek podatkowy.

KSeF zrewolucjonizuje pracę biur rachunkowych. Nadchodzi największa zmiana od lat

Już od kwietnia 2026 każdy przedsiębiorca będzie musiał korzystać z Krajowego Systemu e-Faktur. To ogromne wyzwanie – ale też szansa – zwłaszcza dla biur rachunkowych. Dowiedz się, jak KSeF zmieni obieg dokumentów, rolę księgowych i co zrobić, by nie zostać w tyle w erze cyfrowej rewolucji.

Rozliczanie kilometrówek od aut elektrycznych: jest stanowisko Ministra Finansów i zapowiedź zmian w przepisach

Pieniądze, jakie pracodawca przekazuje pracownikowi tytułem zwrotu kosztów używania samochodu elektrycznego do celów służbowych, stanowią przychód pracownika i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wydatki takie nie są też kosztem przedsiębiorcy (pracodawcy). Takie jest stanowisko Ministra Finansów zaprezentowane w odpowiedzi wiceministra finansów Jarosława Nenemana na interpelację poselską. Jednocześnie w interpelacji poinformowano, że Ministerstwo Infrastruktury rozpoczęło prace nad zmianami w rozporządzeniu w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy. Zmiany te mają pozwolić na wprowadzenie możliwości zwrotu pracownikom kosztów używania do celów służbowych samochodów o napędzie elektrycznym lub hybrydowym, a także napędzanych wodorem, czy też zasilanych innymi alternatywnymi źródłami energii.

REKLAMA

Ministerstwo Finansów chce zakończyć nadużycia z przedawnieniem podatków. Nowe zasady już w 2026 roku

W nowej wersji projektu nowelizacji Ordynacji podatkowej Ministerstwo Finansów chce zlikwidować możliwość zawieszania biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego poprzez wszczęcie postępowania karnego skarbowego. O szczegółach zmian mówi wiceminister finansów Jarosław Neneman.

Stawki podatku od środków transportowych w 2026 roku: Nowe limity już opublikowane

Znamy już nowe górne granice stawek podatku od środków transportowych na 2026 rok. Większość limitów wzrosła o około 4,5% względem 2025 r. Sprawdź szczegółowe porównanie stawek, terminy płatności oraz zasady ustalania stawek przez gminy. To ważne dla przedsiębiorców i samorządów.

TSUE: Urzędy skarbowe nie mogą automatycznie wykreślać firm z rejestru VAT za zaległości

Przełomowy wyrok TSUE potwierdza, że wykreślenie firmy z rejestru VAT za brak zapłaty podatku nie może odbywać się automatycznie. Fiskus musi najpierw zbadać przyczyny zaległości i zachowanie przedsiębiorcy. Orzeczenie może uchronić tysiące firm przed nieproporcjonalnymi sankcjami i nieodwracalnymi stratami.

Koniec z bieganiem po zaświadczenia! Rewolucyjne zmiany w podatku od spadków i darowizn, dotyczące zaświadczeń z urzędu skarbowego oraz rozliczeń rent prywatnych

Koniec z obowiązkiem przedstawiania zaświadczeń z urzędu skarbowego przy sprzedaży majątku otrzymanego od najbliższej rodziny! Nowelizacja ustawy o podatku od spadków i darowizn upraszcza formalności i rozliczenia rent prywatnych. Sprawdź, co dokładnie się zmienia i kiedy nowe przepisy wchodzą w życie.

REKLAMA

2 mln zł zamiast 1 mln! Rząd luzuje zasady w podatku PIT – to przełom dla przedsiębiorców, którzy korzystają z rozliczenia kasowego

Rząd szykuje istotną zmianę w podatku dochodowym – limit przychodów uprawniający do kasowego PIT ma wzrosnąć z 1 mln do 2 mln zł. To ogromna ulga dla tysięcy firm, które dzięki nowym przepisom poprawią swoją płynność finansową i uproszczą rozliczenia z fiskusem.

Wystawianie faktur ustrukturyzowanych narusza konstytucyjne prawo do prywatności

Istotna część podatników, mimo istnienia formalnego obowiązku, nie będzie mogła wystawiać faktur ustrukturyzowanych, gdyż nie pozwalają im na to zawarte umowy, w których nabywcy zastrzegają sobie zachowanie tajemnicy handlowej. Wystawianie faktur ustrukturyzowanych w sposób oczywisty narusza tę zasadę, bowiem ich treść będzie w sposób nieograniczony dostępna dla długiej listy organów państwa – pisze prof. dr hab. Witold Modzelewski. I dodaje: Organy te będą mogły bez jakichkolwiek ograniczeń czerpać informacje o tajemnicach handlowych, a zwłaszcza o towarach i usługach oraz cenach stosowanych przez podatników.

REKLAMA