REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Czy wydatki na studia mogą być kosztem podatkowym przedsiębiorcy?

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Czy wydatki na studia mogą być kosztem podatkowym przedsiębiorcy?
Czy wydatki na studia mogą być kosztem podatkowym przedsiębiorcy?

REKLAMA

REKLAMA

Wydatki na studia a koszty podatkowe. W najnowszych interpretacjach podatkowych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznaje, że wydatki na studia nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów uczących się przedsiębiorców, jeżeli dopiero po ukończeniu studiów pojawią się przychody z dziedzin objętych zakresem studiów.

Studia medyczne - przychody z praktyki lekarskiej dopiero po studiach

O pierwszą z tych interpretacji wystąpiła pewna pani (Wnioskodawczyni), która prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej opodatkowanej PIT na zasadach ogólnych, prowadzącej podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przedmiotem działalności tej spółki (i obojga jej wspólników) jest handel detaliczny, sprzedaż detaliczna zegarków, biżuterii, prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach. A od 2020 roku przedmiot działalności spółki (i wspólników) został formalnie (ale nie faktycznie) poszerzony o ogólną praktykę lekarską (PKD 86.21.Z) oraz praktykę stomatologiczną (PKD 86.23.Z). W tych ostatnio dodanych do przedmiotu działalności spółki dziedzinach spółka nie prowadzi obecnie działalności, jednak w przyszłości zamierza ją podjąć także w zakresie praktyki stomatologicznej.

REKLAMA

REKLAMA

Wnioskodawczyni podjęła w 2019 r. studia na wydziale lekarskim prywatnej uczelni. Zakończenie studiów nastąpi w 2024 r. Po ukończeniu studiów Wnioskodawczyni nabędzie kwalifikacje lekarza-dentysty (stomatologa). Studia te są płatne, czesne wynosi 30 000 zł za jeden rok akademicki i  Wnioskodawczyni płaci czesne ze swoich prywatnych środków.

Wydatki te nie są uwzględniane w kosztach uzyskania przychodu spółki cywilnej, w której uczestniczy Wnioskodawczyni. Dopiero po ukończeniu przez Wnioskodawczynię studiów lekarskich, spółka zamierza podjąć faktyczną działalność w zakresie praktyki dentystycznej (stomatologicznej) i uzyskiwać z tej działalności przychody. Wnioskodawczyni przyznała, że ponoszone aktualnie koszty studiów nie przekładają się w żaden sposób na osiągane przez spółkę cywilną dochody, zachowanie lub zabezpieczenie obecnych źródeł przychodów. Jednak po ukończeniu tych studiów i podjęciu przez nią w ramach spółki praktyki dentystycznej taki związek będzie oczywisty.

Wnioskodawczyni zapytała, czy już teraz może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów spółki wydatki na studia (czesne). Jednak Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej z 4 marca 2021 r. uznał, że jest to niemożliwe.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Koszty podatkowe w PIT – definicja, warunki zaliczania wydatków do kosztów

Podstawowym przepisem dot. kosztów uzyskania przychodów (tzw. kosztów podatkowych) w podatku dochodowym od osób fizycznych jest art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT.

Zdaniem organów podatkowych warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika PIT za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie poniższych warunków (przesłanek):

  1. wydatek (koszt) został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  2. wydatek (koszt)  jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  3. wydatek (koszt)  pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  4. wydatek (koszt)  poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  5. wydatek (koszt)  został właściwie udokumentowany,
  6. wydatek (koszt)  nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej

REKLAMA

Odnośnie podatników PIT prowadzących (pozarolniczą) działalność gospodarczą, organy podatkowe przyjmują, że kosztami uzyskania przychodów z tej działalności są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Co prawda wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o PIT. Ale zdaniem Dyrektora KIS nie jest to wystarczający argument pozwalający na zaliczenie takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Konieczne jest także wykazanie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami (np. edukacyjnymi) a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało.

Koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów to koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła.

Jak zauważył Dyrektor KIS, istotą ww. kosztów jest ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Przychody i koszty w spółce niebędącej osobą prawną (np. w spółce cywilnej)

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (czyli np. w spółce cywilnej), ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:
- rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
- ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Dyrektor KIS: brakuje związku przyczynowo-skutkowego

W opinii Dyrektora KIS, w tej sprawie wydatki na studia medyczne (czesne) nie spełniają przesłanki celowości, o której mowa w art. 22 ust. 1 ustawy PIT. Brak jest bowiem związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy tymi wydatkami, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. I z tego powodu wydatki te nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów dla Wnioskodawczyni, jako wspólnika spółki cywilnej.

Aktualnie (tj. przed faktycznym podjęciem przez spółkę działalności medycznej – dentystycznej) wydatki na czesne na studiach na wydziale lekarskim, mają charakter wydatków osobistych, związanych przede wszystkim z nabyciem ogólnego poziomu „wiedzy i kwalifikacji” z zakresu lekarza-stomatologa, celem zdobycia przez Wnioskodawczynię zawodu – niezwiązanego jednak z prowadzoną działalnością w formie Spółki cywilnej w zakresie handlu detalicznego, sprzedaży detalicznej zegarków i biżuterii, w wyspecjalizowanych sklepach.

Zdaniem Dyrektora KIS nie ma znaczenia fakt, poszerzenia przedmiotu działalności obu wspólników spółki o ogólną praktykę lekarską oraz praktykę stomatologiczną, gdyż Spółka zamierza podjąć działalność w zakresie praktyki stomatologicznej dopiero po ukończeniu studiów lekarskich przez Wnioskodawczynię.

Zatem Spółka pomimo rozszerzenia przedmiotu działalności nie wykonuje faktycznie usług z tym związanych, a poniesione wydatki na studia nie przekładają się w żaden sposób na zachowanie lub zabezpieczenie obecnych źródeł przychodów Spółki. Ponadto, do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej w zakresie handlu detalicznego, sprzedaży detalicznej zegarków i biżuterii, w wyspecjalizowanych sklepach nie jest konieczne ukończenie studiów lekarskich.

Studia prawnicze – analogiczna interpretacja

Podobna sytuacja i podobna argumentacja organu podatkowego została zaprezentowana w indywidualnej interpretacji podatkowej z 1 marca 2021 r.

O tą interpretację wystąpiła wspólniczka innej spółki cywilnej, prowadzącej działalność gospodarczą  hotelarsko–gastronomiczną. Wspólniczka ta rozpoczęła płatne studia zaoczne studia na kierunku prawo. Wspólniczka wyraźnie zaznaczyła we wniosku o interpretację, że: Znajomość i umiejętność posługiwania się prawem jest niezbędna do prowadzenia interesów firmy w sposób skuteczny oraz do dalszego rozwoju firmy.

Dlatego też jej zdaniem wydatki na czesne na studiach prawniczych mogą być zaliczone do kosztów podatkowych spółki cywilnej w której uczestniczy.

Także w tym przypadku Dyrektor KIS uznał, że te wydatki nie spełniają kryterium celowości wynikającego z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT:

Jak wskazał Naczelny sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10 lipca 2015 r. II FSK 999/13: Kryterium celowości nie wyznacza w sposób ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszy uzyskania przychodów, od tych które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekonstruowaniu otwartego ciągu zdarzeń, które poprzedziły uzyskanie przychodów, a równocześnie były niezbędne do ich osiągnięcia - tworząc w ten sposób niekończący się związek przyczynowo-skutkowy.
Przedmiotowy kierunek studiów – stosownie do wskazania Wnioskodawczyni – nie jest ściśle związany z zakresem prowadzonej (pod postacią spółki cywilnej) działalności gospodarczej i jest potrzebny wyłącznie do nabycia umiejętności i wiedzy niezbędnej w prowadzeniu działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni wskazała, że „w zarządzaniu firmą znajomość i umiejętność posługiwania się prawem jest niezbędna do prowadzenia interesów firmy w sposób skuteczny oraz do dalszego rozwoju firmy”. Z tego względu należy wskazać, że wydatek ten służy wyłącznie podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia. Opisany we wniosku koszt należy więc ocenić jako poniesiony w celu zdobycia przez Wnioskodawczynię dodatkowych kwalifikacji w postaci ukończonych studiów. Ma on zatem charakter typowo osobisty.

Z tych powodów zdaniem Dyrektora KIS czesne za zaoczne studia na kierunku prawo nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wspólniczkę – Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Fiskus i sądy nie sprzyjają edukacji przedsiębiorców

Analizując te interpretacje, które są reprezentatywne dla obecnej linii organów podatkowych, trudno oprzeć się wnioskowi, że mimo braku jasno wyrażonego w przepisach wyłączenia (zakazu), wydatki na studia i nabywanie nowych kwalifikacji nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Jak widać polski fiskus nie sprzyja podnoszeniu przez przedsiębiorców kwalifikacji zawodowych.

Przy takiej linii interpretacyjnej trudno będzie podatnikom PIT nabywać nowe kwalifikacje potrzebne do rozszerzenia lub zmiany zakresu faktycznie prowadzonej działalności gospodarczej. A przecież obiektywnie celowe jest (ekonomicznie i logicznie) nabywanie nowych kwalifikacji i uprawnień zawodowych jeżeli tylko dotyczy to dochodowych dziedzin (a takimi z pewnością są stomatologia, czy prawo). Warto też dodać zupełnie oczywisty  (jak widać nie dla Dyrektora KIS) fakt, że znajomość prawa jest niezbędna w każdej działalności gospodarczej. Stąd wydatki na studia prawnicze każdego przedsiębiorcy uznać należy za celowe w kontekście zachowania źródła przychodów.

Niestety również sądy administracyjne nie pomagają tu podatnikom. Przykładem może być wyrok NSA z 4 kwietnia 2017 r. (sygn. II FSK 3526/16), w którym Sąd stwierdził m.in.:

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej skarżąca utrzymywała, że koszty na studia doktoranckie i koszty związane z tymi studiami ponoszone są przez nią w celu osiągnięcia przychodów, ponieważ posiadanie tytułu doktora nauk prawnych będzie ją wyróżniać spośród innych notariuszy, zwiększy zaufanie klientów, sprawi, że jej warsztat pracy będzie lepszy, a przez to zyska ona możliwość uzyskiwania zleceń o znacznym stopniu zawiłości prawniczej. (…)
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, prawidłowe jest stanowisko Sądu pierwszej instancji i organu, że wydatków wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej skarżąca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. W rzeczy samej są to bowiem wydatki o charakterze osobistym. Jak słusznie wskazał Sąd pierwszej instancji, służą one podniesieniu stopnia wykształcenia skarżącej. Nie można więc ich uznać za wprost ukierunkowane na uzyskanie skonkretyzowanego przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Twierdzenie skarżącej, iż tytuł doktora nauk prawnych przysporzy jej klientów lub podniesie prestiż, czy też zwiększy zaufanie klientów jest gołosłowne. Logika podpowiada, że o zaufaniu klienta nie decyduje posiadanie przez notariusza tytułu doktora nauk prawnych, lecz świadectwo, jakie on sam sobie wystawia poprzez własną praktykę.
Podnoszona w skardze kasacyjnej okoliczność, iż wiedza prawnicza wymaga stałego pogłębiania jest bezdyskusyjna i dotyczy wielu zawodów, nie tylko notariuszy. Nie oznacza to jednak, że koszty zdobywania tej wiedzy, bez względu na jej zakres i formę winny być przerzucane na Skarb Państwa, jak to się dzieje w przypadku zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Nie sposób nie zauważyć, iż studia doktoranckie, jakkolwiek przyczyniają się do pogłębienia wiedzy, w tym wypadku prawniczej, to jednak ich głównym celem jest przygotowanie doktoranta do pracy na uczelni. Notariusz dla zdobycia wiedzy potrzebnej w tym zawodzie zobowiązany jest odbyć aplikację notarialną. Wszelka inicjatywa notariusza ukierunkowana na dalszy własny rozwój , np. poprzez studia doktoranckie, nie może być utożsamiana z pogłębianiem wiedzy w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu notariusza.
Reasumując stwierdzić należy, że aczkolwiek studia doktoranckie przyczyniają się do pogłębienia wiedzy prawniczej, to jednak przede wszystkim służą osobistemu rozwojowi, a tym samym poniesione na nie wydatki nie mogą być zaliczone do kosztów działalności gospodarczej prowadzonej wyłącznie w zakresie Kancelarii Notarialnej.

oprac. Paweł Huczko

Źródła:

- indywidualna interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 marca 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.946.2020.2.MM),

- indywidualna interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 marca 2021 r. (sygn. 0115-KDIT3.4011.745.2020.2.AWO),

- wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r. (sygn. II FSK 3526/16).

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
PKWiU 2025 - będzie nowa klasyfikacja statystyczna wyrobów i usług

W wykazie prac legislacyjnych rządu opublikowano niedawno Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Nowa PKWiU 2025 zastąpi obecnie obowiązującą PKWiU 2015.

Bezpłatny webinar: Rozliczanie branży budowlanej i deweloperskiej. Jak uniknąć najczęstszych błędów?

Branża budowlana i deweloperska to sektory, w których każdy szczegół w rozliczeniach finansowych ma znaczenie, a konsekwencje popełnianych błędów mogą być daleko idące. Zarówno w księgach rachunkowych, jak i w rozliczeniach podatkowych precyzyjna klasyfikacja realizowanych prac jest kluczowa.

Usługi dietetyczne są zwolnione z VAT. Ale nie te świadczone na rzecz osób zdrowych. Dlaczego?

Usługi dietetyczne, które nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego (związanego z celem medycznym), w szeregu przypadków nie mogą również korzystać ze zwolnienia podmiotowego (limit obrotów do 200 000 zł rocznie). Oznacza to, że dietetycy świadczący usługi doradztwa w zakresie dietetyki (konsultacji indywidualnych) opodatkowane VAT muszą zarejestrować się jako czynni podatnicy VAT, niezależnie od wysokości swoich obrotów i doliczać do ceny swoich usług netto podatek VAT w stawce 23%. Problem w tym, że wiele usług dietetyków ma charakter złożony (szkolenia z zakresu diet, podawanie w internecie pakietów diet dla osób zaliczanych do określonych kategorii wiekowych itp). Dlaczego usługi dietetyków świadczone na rzecz osób zdrowych nie korzystają ze zwolnienia z VAT wyjaśnił WSA w Gliwicach w wyroku z 29 stycznia 2025 r.

Niższe grzywny za niektóre przestępstwa skarbowe od 2026 roku. Nowelizacja Kks i Ordynacji podatkowej przyjęta przez rząd

W dniu 27 maja 2025 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny skarbowy (kks) oraz ustawy - Ordynacja podatkowa, przedłożony przez Ministra Finansów. Ta nowelizacja ma na celu uproszczenie administracyjnych obowiązków podatkowych oraz złagodzenie kar za przestępstwa skarbowe, które nie powodują bezpośrednich strat w podatkach.

REKLAMA

JPK_KR_PD już nadchodzi – nowy obowiązek dla podatników CIT. Czy Twoja firma jest gotowa?

Nowy plik JPK_KR_PD to nie tylko kolejne wymaganie fiskusa, ale prawdziwa rewolucja w raportowaniu księgowym. Od 2025 roku obowiązek ten obejmie duże firmy, od 2026 – podmioty zobowiązane do przesyłania ewidencji JPK VAT, a od kolejnego roku – pozostałych podatników CIT. Zmiany w planie kont, nowe struktury danych, testy, audyty – przygotowań jest sporo, a czasu coraz mniej. Zobacz, co musisz zrobić, by nie obudzić się z ręką w księgowym chaosie.

Kiedy członek rodziny współpracujący przy rodzinnym biznesie musi być zgłoszony do ZUS?

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych nakłada obowiązek zgłoszenia do ZUS i odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność i z szeroko rozumianymi zleceniobiorcami. Podobnie czyni ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego. Analizy wymaga zatem, kto spełnia definicję takiej osoby współpracującej i czy jej sytuacja uzależniona jest od formy tej współpracy - umownej bądź bezumownej. Spory z ZUS w przedmiocie obowiązku objęcia osób współpracujących ubezpieczeniami społecznymi trafiają aż do Sądu Najwyższego, warto więc wziąć pod uwagę również aktualne orzecznictwo w tej materii.

Francuska Administracja Celna wprowadza nowy system Obligatoryjnej Koperty Logistycznej (ELO). Co muszą wiedzieć przewoźnicy? Uproszczenie procedur dla kierowców

ELO to cyfrowe rozwiązanie, które usprawni proces odprawy celnej na granicy między Francją a Wielką Brytanią. Jest to francuski odpowiednik GMR - system będzie wymagać utworzenia jednej elektronicznej „koperty logistycznej” dla każdego pojazdu, zawierającej wszystkie niezbędne dane celne oraz deklaracje bezpieczeństwa.

Stracił rodzinę w wypadku i miał zapłacić zaległy podatek. WSA kontra skarbówka

Mimo że jako dziecko stracił całą rodzinę w tragicznym wypadku, a wypłacone mu po latach odszkodowanie miało choć częściowo złagodzić tę krzywdę, organy skarbowe domagały się od Huberta zapłaty blisko 150 tys. zł podatku od odsetek. Sprawa trafiła aż do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który uznał stanowisko fiskusa za niesprawiedliwe. Teraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie przyznał rację Rzecznikowi Praw Obywatelskich i uchylił decyzje skarbówki — choć wyrok wciąż nie jest prawomocny.

REKLAMA

Opłata skarbowa od pełnomocnictwa - zmiany od 2025 roku

Krajowa Informacja Skarbowa przypomniała w komunikacie, że od 1 stycznia 2025 r. zmianie uległy przepisy regulujące zasady wnoszenia opłaty skarbowej od pełnomocnictw składanych w formie elektronicznej za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.

Jak Ministerstwo Finansów liczy lukę VAT? Metodą odgórną (top – down)

Ministerstwo Finansów poinformowało w komunikacie z 22 maja 2025 r., że metoda liczenia luki VAT od lat pozostaje niezmienna a jej opis jest opublikowany na stronie resortu. Luka VAT liczona jest względem VAT w ujęciu rachunków narodowych publikowanych przez GUS, tj. w ujęciu memoriałowym, w którym dochody ujmowane są za okres od lutego do stycznia kolejnego roku. Szacunki luki VAT dla lat 2022-2023, pomimo uwzględnienia wpływu istotnych zmian systemowych (m.in. tarcze antyinflacyjne, rekompensaty energetyczne) wskazują na znaczący wzrost luki względem poprzedzających ich lat. W 2023 roku luka VAT wynosiła 13,5%. Obecne szacunki wskazują na zmniejszenie się luki VAT w Polsce w 2024 r. do 6,9%.

REKLAMA