REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Koszty podatkowe twórców w 2018 roku

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Michał Sroczyński
Doradca podatkowy
Koszty podatkowe twórców w 2018 roku
Koszty podatkowe twórców w 2018 roku

REKLAMA

REKLAMA

Organy podatkowe „po cichu” ograniczają stosowanie przez twórców podwyższonych kosztów uzyskania przychodów tylko do drobnych umów o dzieło – pisze Michał Sroczyński, doradca podatkowy.

Działalność o charakterze twórczym, w sytuacjach określonych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT wiąże się z możliwością uwzględnienia tzw. podwyższonych ryczałtowych kosztów uzyskania przychodów.

REKLAMA

REKLAMA

Autopromocja

Przed zmianą, która nastąpiła w 2018 r., możliwość stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów była powszechna dla twórców. Limit podwyższonych kosztów przychodu wynosił 50% górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej czyli 42 764 zł.

Preferencyjnemu rozliczaniu podatników prowadzących działalność twórczą sprzyjał fakt, że zakres przedmiotowy stosowania art. 22 ust. 9 pkt. 3 ustawy o PIT. był szeroki i obejmował wiele różnych przejawów działalności twórczej.. Do momentu wprowadzenia nowelizacji, katalog działalności kwalifikowanych jako twórcze był otwarty, a kwestią decydującą o jej charakterze był efekt w postaci utworu. Organy podatkowe podkreślały bowiem, że dla zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów istotne było wykonywanie czynności w ramach praw autorskich, nie zaś ich forma, a jedynym niezbędnym warunkiem do skorzystania z uprawnienia było prowadzenie dokumentacji pozwalającej zidentyfikować stworzone utwory i wypłaty honorarium autorskiego za stworzenie utworu.

Na gruncie dotychczasowej regulacji w pewnych sytuacjach dopuszczane było również uznanie ryczałtowego wynagrodzenia za pracę twórczą jako podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów. Jedyną istotną okolicznością, ocenianą przy kontroli rozliczeń był fakt otrzymania honorarium za faktyczne wytworzenie utworu. Ryczałt bowiem, zgodnie z ówczesnym stanowiskiem sądów, był uzasadnioną formą wynagrodzenia za utwór, dla którego wytworzenia nie ma znaczenia czas pracy (np. wyrok WSA w Gdańsku z 31 stycznia 2017 r., I SA/Gd 1410/16).

REKLAMA

W poprzednio obowiązującym stanie prawnym, wielu pracodawców stosowało podwyższone koszty uzyskania przychodów z działalności o charakterze twórczym na podstawie ewidencji czasu pracy przeznaczonej na prace twórcze lub na podstawie procentowego udziału czasu pracy przeznaczonego na prace twórcze określonego w umowie o prace. Takie rozliczanie podwyższonych kosztów uzyskania przychodów w zasadzie od zawsze było uznawane przez organy podatkowe i sądy administracyjne za nieprawidłowe. Było jednak powszechnie stosowanie w praktyce ze względu na to, że kontrole w zakresie stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów zdarzały się niezmiernie rzadko.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Wszystko zmieniło się w związku z, wydawać by się mogło, drobną techniczną zmianą przepisów.

Zmiany od 1 stycznia 2018 r.

W nowym stanie prawnym podwyższono próg kosztów uzyskania przychodów z działalności twórczej. Obecnie limitem jest górna granica pierwszego przedziału skali podatkowej, a więc 85 528 zł rocznie.

Wzrost limitu kwotowego ujęcia kosztów powiązane zostało z ograniczeniem rodzajów działalności, które uprawniają do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu. Ustawodawca wprowadził bowiem katalog zamknięty, wskazujący rodzaje działalności kwalifikowanej jako twórcza – jest to min. działalność architektoniczna, fotograficzna, literacka, plastyczna, choreograficzna, dziennikarska, muzyczna, badawczo – rozwojowa, naukowo – dydaktyczna, reżyserska, aktorska, publicystyczna oraz polegająca na tworzeniu programów komputerowych. Oznacza to więc, że aby możliwe było odliczenie podwyższonych kosztów uzyskania przychodu, dochody powinny wynikać z jednej z powyższych rodzajów działalności.

Ustanowienie wskazanych ograniczeń oraz brak interpretacji nowych przepisów spowodowały, że niektóre działalności, na gruncie dawnej regulacji traktowane jako twórcze, od 1 stycznia 2018 r. zostały opodatkowane według mniej korzystnych zasad niż wcześniej. Katalog wprowadzony przez ustawę nowelizującą nie uwzględnił bowiem niektórych rodzajów działalności, które w oczywisty sposób spełniają kryteria pracy twórczej, jak na przykład praca charakteryzatorów lub operatorów światła.

Problematycznym dla podatnika jest jednoznaczne stwierdzenie czy prowadzona działalność wchodzi w zakres wskazany w ustawie, bowiem nowelizacja nie zawiera definicji działalności wskazanych obecnie jako twórcze. Tak naprawdę jedyną działalnością dokładnie określoną w przepisach jest działalność badawczo – rozwojowa, zdefiniowana w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT. W pozostałych przypadkach podatnik musi ustalić charakter działalności w oparciu o inne przepisy, a nawet niekiedy o definicje pozanormatywne.

Sposobem na uzyskanie jednoznacznego rozstrzygnięcia, w jaki sposób organy podatkowe kwalifikują dochody uzyskiwane przez podatników, powinny być interpretacje indywidualne.

Masowe wnioski o interpretacje indywidualne po zmianie przepisów spowodowały nie tylko wypracowanie bardziej rygorystycznego stanowiska przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ale również częste kontrole podatkowe w zakresie prawidłowości rozliczania jako płatnik podwyższonych kosztów uzyskania przychodów.

W tym miejscu jeszcze raz należy stanowczo podkreślić, że rozliczanie podwyższonych kosztów uzyskania przychodów na podstawie czasu pracy od zawsze było uznawane zarówno przez organy podatkowe jak i sądy administracyjne za nieprawidłowe. Rozstrzygnięcia pozwalające na takie rozwiązanie wydane przez wszystkie lata obowiązywania tych przepisów można policzyć na palcach jednej ręki. Nie nastąpiła w tym zakresie żadna zmiana podejścia organów podatkowych (jak twierdzi wielu przedstawicieli doktryny), jedynie zaczęły się kontrole podatkowe u płatników.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11.9.2017 r., 0113-KDIPT3.4011.220.2017.2.KSM, wydanej jeszcze na gruncie poprzednio obowiązujących przepisów „Podkreślić zatem należy, że przez wyodrębnienie honorarium nie można uznać sytuacji, w której to honorarium określa się jako procent ogólnego czasu pracy pracownika. Wykonywanie pracy twórczej nie oznacza bowiem automatycznie powstania utworu i przejścia praw z tego tytułu na pracodawcę. Czas pracy nie jest wyznacznikiem wartości przychodu, w stosunku do którego przysługują 50% koszty uzyskania przychodu. Istotne jest, aby utwór faktycznie powstał, co powinno być udowodnione (przepisy nie ograniczają w tym zakresie możliwości dowodowych przez wymienienie dowodów, którymi te okoliczności mogą być udowodnione – mogą to być np. ewidencje prac stanowiących przedmiot prawa autorskiego) oraz że za przejęcie utworu pracodawca zapłacił konkretną wartość.” Podobnie stwierdził NSA w wyroku z dnia 11 marca 2015 r. II FSK 459/13.

Zmiana podejścia organów podatkowych dotyczy zupełnie innej materii.

Organy podatkowe już od jakiegoś czasu konsekwentnie odmawiają rozstrzygnięcia wątpliwości podatników w zakresie klasyfikacji określonego dzieła jako utwór w rozumieniu przepisów prawa autorskiego. Problem ten pojawił się wraz ze zmianą przepisów o możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, które to ograniczyły zakres twórców, którym prawo to przysługiwało. Podobnie organ wydający interpretacje nie rozstrzyga czy opisana we wnioskach działalność mieści się w katalogu działalności uprawnionych do stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej tłumaczy w swoich rozstrzygnięciach, że wskazanie, czy dzieło posiada cechy utworu chronionego prawem autorskim oraz czy opisana działalność mieści się w zamkniętym katalogu leży po stronie podatnika wnioskującego o wydanie interpretacji indywidualnej, nie zaś organu rozstrzygającego te kwestie, bowiem są to okoliczności mające znaczenie dla przedstawionego stanu faktycznego. Należy jednak wskazać, że takie stanowisko organów podatkowych jest niezgodne z orzecznictwem sądów, bowiem określenie czy dzieło jest utworem czy też nie, wymaga dokonania wykładni prawa, a zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych organ podatkowy jest przy tym władny do dokonania interpretacji prawa nie tylko zawartego w ustawach podatkowych, ale we wszelkich innych ustawach, w tym zakresie, w jakim jest to niezbędne dla oceny prawnopodatkowej sytuacji podatnika, pod tym wszelako warunkiem, że zadane w interpretacji pytanie musi w swej istocie dotyczyć interpretacji prawa podatkowego i nie może dotyczyć jedynie ustaw niepodatkowych (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 października 2014r. sygn. akt I FSK 1456/13, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 sierpnia 2011r. sygn. akt I SA/Gl 272/11, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 6 maja 2014r. sygn. akt I SA/Bk 137/14).

Zgodnie z powyższym, jeżeli więc dokonanie oceny stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wymaga analizy innych niż prawo podatkowe dziedzin prawa, to organ podatkowy jest do tego nie tylko uprawniony, lecz zobowiązany, ponieważ bez tego nie będzie w stanie przeprowadzić całościowej i prawidłowej oceny stanowiska przedstawionego przez wnioskodawcę. Mimo jednoznacznego orzecznictwa sądów administracyjnych organy podatkowe konsekwentnie odmawiają rozstrzygnięcia w tym zakresie, twierdząc, że nie jest to ocena prawna wnioskodawcy, a element stanu faktycznego. W tej sytuacji wydawane są postanowienia o odmowie wydania interpretacji, które można zaskarżyć do tego samego organu, a następnie do wojewódzkiego sądu administracyjnego i NSA. Powoduje to jednak, że procedura wydania interpretacji wydłuża się o kilka lat, a w dalszym ciągu nie ma gwarancji otrzymania interpretacji pozytywnej.

Polecamy: INFORLEX Księgowość

Polecamy: INFORLEX Ekspert

Jeżeli podatnicy zdecydują się na złożenie wniosku, w którym sami dokonają wykładni przepisów prawa autorskiego i definicji rodzajów działalności uprawniających do stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów to taka interpretacja, chociaż jest wskazówką dla podmiotu, który ją uzyskał to w jednak w żadnym stopniu nie chroni ona wnioskodawcy. Wystarczy, że w toku kontroli podatkowej organ podatkowy inaczej niż podatnik rozstrzygnie kwestie związane z prawami autorskimi lub inaczej będzie rozumiał definicję działalności uprawniającej do stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów.

Takie ryzyko jest jednak minimalne, ale tylko z tego powodu, że po zmianie przepisów Dyrektor Krajowej Informacji podatkowej wydaje w zakresie możliwości stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów na podstawie art 22 ust. 9 pkt 3 u.p.d.o.f. w zasadzie wyłącznie interpretacje negatywne, odmawiające płatnikom możliwości stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów z tytułu działalności twórczej.

Tak rozstrzygnął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji o sygnaturze 0115-KDIT2-1.4011.366.2017.2.MK z dnia 23 lutego 2018 r. dotyczącej Spółki prowadzącej działalność gospodarczą w branży informatycznej. Spółka zatrudnia na podstawie umów o pracę specjalistów IT, którzy w ramach czynności pracowniczych tworzą utwory zgodnie z definicją z ustawy prawo autorskie, które następnie przenoszone są na pracodawcę. Spółka w związku z tym chciała wprowadzić zapis, który będzie wyraźnie określał procentowo jaka część wynagrodzenia należnego pracownikowi stanowi honorarium za pracę twórczą. Dodatkowo Spółka prowadziłaby rejestr utworów (repozytorium), w którym pracownicy rejestrowali by swoje czynności twórcze i utwory, które powstaną w ramach wykonywania tych czynności twórczych w danym miesiącu i ich lokalizację. W związku z powyższym Spółka zadała pytanie czy może stosować 50% koszty uzyskania przychodu do części wynagrodzenia stanowiącej honorarium za dzieło? Organ podatkowy wskazał jednak, że taki sposób wyodrębnienia wynagrodzenia za pracę twórczą w umowie o pracę jest nieprawidłowy. Zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów jest możliwe jeżeli pracodawca wyodrębnia część wynagrodzenia należną z tytułu rozporządzania lub korzystania przez pracowników prawami majątkowymi do utworów przez nich stworzonych (honorarium) od pozostałego wynagrodzenia za wykonywane obowiązki, niemające charakteru twórczego, jednakże przez wyodrębnienie honorarium nie można uznać sytuacji, w której płatnik określi je procentowo. Jedynie jednoznaczne określenie wartości honorarium w sprecyzowanej kwocie z tytułu rzeczywiście wykonanej pracy twórczej pozwoli na zastosowanie do tak wyliczonej wartości.

Podobne stanowisko organ zajął w interpretacji z dnia 20 lutego 2018 r. o sygnaturze 0114-KDIP3-3.4011.544.2017.2.AK. Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym w tej interpretacji, wykonywanie na podstawie stosunku pracy czynności zarówno chronionych prawem autorskim, jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego wymaga udokumentowania wartości wynagrodzenia z korzystania z prawa autorskiego. Tylko bowiem wyraźne rozróżnienie i dokumentowanie prac – utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów. Niezbędne jest, by twórca osiągał przychód bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych lub rozporządzaniem tymi prawami.

W praktyce oznacza to, że zdaniem organów podatkowych do zastosowania podwyższonych kosztów autorskich konieczna jest wycena praw autorskich do każdego stworzonego utworu i wypłata wynagrodzenia z tego tytułu w zmiennej wartości, w zależności od wartości praw autorskich do każdego z utworów. Organy podatkowe „po chichu” wyłączają zatem możliwość stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów przez Spółki, które zatrudniają pracowników, których istotą pracy jest działalność o charakterze twórczym w zakresie nowych technologi, programów komputerowych czy branży IT. W sytuacji, gdy każdy pracownik w okresie rozliczeniowym tworzy kilka lub kilkadziesiąt utworów, nie ma innej możliwości wypłaty honorarium niż ryczałt określony kwotowo lub procentowo. W praktyce oznacza to, że zamiast podniesienia limitu kosztów twórczych, na co wskazuje analiza samej treści nowych regulacji, mamy w praktyce wyłączenie możliwości stosowania tych kosztów u pracowników podmiotów, których istotą działalności jest działalność twórcza.

Analizując treść wydanych w 2018 r. interpretacji indywidualnych w zakresie podwyższonych kosztów uzyskania przychodów na podstawie art 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT można dojść do wniosku, że wypracowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nowe kryteria stosowania tych przepisów, będą mogły być spełnione wyłącznie przez osoby uzyskujące przychody z przeniesienia praw autorskich do pojedynczych utworów stworzonych w ramach umowy o dzieło, gdzie całość wynagrodzenia dotyczy przeniesienia praw autorskich.


Potwierdzają to jedyne pozytywne interpretacje indywidualne wydane po zmianie przepisów z dniem 1 stycznia 2018 r. W interpretacji indywidualnej z dnia 26 kwietnia 2018 r. o sygnaturze 0115-KDIT2-1.4011.71.2018.2.AS Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że skoro osoby z którymi Wnioskodawca zawarł umowy o dzieło są twórcami, a ich prace są utworami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a wynagrodzenie z tytułu umów o dzieło stanowi w całości wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich, to Wnioskodawca może w stosunku do wykonawców umów o dzieło zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust 9 pkt 3 ustawy o PIT. Natomiast w interpretacji z dnia 20 kwietnia 2018 r. ten sam organ wskazał, ze skoro  wnioskodawczyni wykonała utwór na podstawie umowy, która wyraźnie wskazuje wysokość wynagrodzenia za powstanie utworu to tym samym jest uprawniona do stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów.

Oznacza to, że zdaniem organów podatkowych podwyższone koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT w praktyce są możliwe do zastosowania tylko do drobnych umów o dzieło gdzie całość wynagrodzenia dotyczy przeniesienia praw autorskich lub gdy umowa o dzieło, dotyczy konkretnego utworu lub maksymalnie kilku utworów i dokonano w umowie określenia wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich dotyczące każdego z utworów. Nie wiadomo jeszcze jaką linię orzeczniczą w tym zakresie wypracują sądy administracyjne. Na pierwsze orzeczenia NSA dotyczące przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2018 r.  trzeba będzie poczekać jeszcze około dwóch lat.

Zapisz się na newsletter
Chcesz uniknąć błędów? Być na czasie z najnowszymi zmianami w podatkach? Zapisz się na nasz newsletter i otrzymuj rzetelne informacje prosto na swoją skrzynkę.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Księgowość
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Faktury korygujące w KSeF w 2026 r. Jak powinny być wystawiane?

Pytanie dotyczy zawartości pliku xml, za pomocą którego będzie wczytywana do KSeF faktura korygująca. Czy w związku ze zmianą struktury logicznej FA(3) w przypadku faktur korygujących podstawę opodatkowania i podatek będzie niezbędne zawarcie w pliku xml wartości „przed korektą” i „po korekcie”? Jeżeli będzie możliwy import na podstawie samej różnicy faktury korygującej (co wynikałoby z zamieszczonego na stronie MF pliku FA_3_Przykład_3 (Przykładowe pliki dla struktury logicznej e-Faktury FA(3)), to czy ta możliwość obejmuje fakturę korygującą do faktury pierwotnej już wcześniej skorygowanej (ponowną korektę)?

Rezygnacja członka zarządu w spółce z o.o. – jak to zrobić prawidłowo (zasady, dokumentacja, odpowiedzialność)

W realiach obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością decyduje się na złożenie rezygnacji z pełnionej funkcji. Powody mogą być różne – osobiste, zdrowotne, biznesowe czy organizacyjne – ale decyzja ta zawsze powinna być świadoma i przemyślana, zwłaszcza z perspektywy konsekwencji prawnych i finansowych.

Nieujawnione operacje gospodarcze – jak uniknąć sankcyjnego opodatkowania CIT

Od kilku lat coraz więcej spółek korzysta z możliwości opodatkowania tzw. ryczałtem od dochodów spółek. To sposób opodatkowania dochodów spółki, który może przynieść realne korzyści podatkowe. Jednak korzystanie z estońskiego CIT-u wiąże się również z określonymi obowiązkami – szczególnie w zakresie prawidłowego ujmowania operacji gospodarczych w księgach rachunkowych. W tym artykule wyjaśnimy, czym są nieujawnione operacje gospodarcze i kiedy mogą prowadzić do powstania dodatkowego zobowiązania podatkowego.

Szokujące dane GUS i Eurostatu: Deficyt Polski może przekroczyć 7 proc. PKB, a dług rośnie najszybciej w UE

Polska stoi w obliczu rosnącego deficytu finansów publicznych – najnowsze dane GUS i Eurostatu wskazują, że na koniec 2025 roku deficyt może przekroczyć 7 proc. PKB, a dług publiczny rośnie najszybciej w Unii Europejskiej. Sprawdź, co oznaczają te liczby dla polskiej gospodarki.

REKLAMA

Zmiany w stażu pracy od 2026 r. Potrzebne zaświadczenia z ZUS – wnioski będzie można składać już od stycznia

Od 1 stycznia 2026 roku wchodzą w życie zmiany w Kodeksie pracy. Nowe przepisy rozszerzą katalog okresów wliczanych do stażu pracy dla celów nabywania prawa do świadczeń i uprawnień pracowniczych. Obejmą one m.in. umowy zlecenia, prowadzenie działalności gospodarczej czy pracę zarobkową za granicą. Potwierdzeniem tych okresów będą zaświadczenia z ZUS, wydawane od nowego roku na podstawie wniosku składanego w PUE/eZUS.

JPK VAT dostosowany do KSeF – co w praktyce oznaczają nowe oznaczenia i obowiązek korekty?

Ministerstwo Finansów opublikowało projekt rozporządzenia dostosowującego przepisy w zakresie JPK_VAT do zmian wynikających z wprowadzenia Krajowego Systemu e-Faktur. Nowe regulacje mają na celu ujednolicenie sposobu raportowania faktur, w tym tych wystawianych poza KSeF – zarówno w trybie awaryjnym, jak i offline24. Projekt określa również zasady rozliczeń VAT od pobranej i niezwróconej kaucji za opakowania objęte systemem kaucyjnym.

KSeF 2.0 a obieg dokumentów. Rewolucja w księgowości i przedsiębiorstwach już niedługo

Od chwili wejścia w życie obowiązkowego KSeF jedyną prawnie skuteczną formą faktury będzie dokument ustrukturyzowany przesłany do systemu Ministerstwa Finansów, a jej wystawienie poza KSeF nie będzie uznane za fakturę w rozumieniu przepisów prawa. Oznacza to, że dla milionów firm zmieni się sposób dokumentowania sprzedaży i zakupu – a wraz z tym całe procesy księgowe.

Czy przed 2026 r. można wystawiać część faktur w KSeF, a część poza tym systemem?

Spółka (podatnik VAT) chciałaby od października lub listopada 2025 r. pilotażowo wystawiać niektórym swoim odbiorcom faktury przy użyciu KSeF. Czy jest to możliwe, tj. czy w okresie przejściowym można wystawiać część faktur przy użyciu KSeF, część zaś w tradycyjny sposób? Czy w okresie tym spółka może niekiedy wystawiać „zwykłe” faktury nabywcom, którzy wyrazili zgodę na otrzymywanie faktur przy użyciu KSeF?

REKLAMA

Czy noty księgowe trzeba będzie wystawiać w KSeF od lutego 2026 roku?

Firma nalicza kary umowne za niezgodne z umową użytkowanie wypożyczanego sprzętu. Z uwagi na to, że kary umowne nie podlegają VAT, ich naliczanie dokumentujemy poprzez wystawienie noty księgowej. Czy taki dokument również będziemy musieli wystawiać od 2026 roku z użyciem systemu KSeF?

KSeF to prawdziwa rewolucja w fakturowaniu. Firmy mają mało czasu i dużo pracy – ostrzega doradca podatkowy Radosław Kowalski

Obowiązkowy KSeF wprowadzi prawdziwą rewolucję w fakturowaniu. Firmy muszą przygotować nie tylko systemy informatyczne, ale też ludzi i procedury – inaczej ryzykują chaos i błędy w rozliczeniach. O największych wyzwaniach, które czekają przedsiębiorców, księgowych i biura rachunkowe, mówi doradca podatkowy Radosław Kowalski, prelegent Kongresu KSeF.

REKLAMA