Zapłata podatku – formy i termin

Wchodząca w życie 24 października 2011 r. ustawa z 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz.U. Nr 199, poz. 1175) przynosi w szczególności:

1) zmianę zasad płatności podatków (także zaliczek na podatki), opłat (także opłaty skarbowej i opłat o których mowa w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych) oraz niepodatkowych należności budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego, do których ustalania lub określania uprawnione są organy podatkowe oraz

2) zmianę zasad płatności składek na ubezpieczenia społeczne,

3)  nową regulację zasad funkcjonowania tzw. okienek kasowych.

Polecamy: Kto musi rejestrować sprzedaż kasą fiskalną?

Polecamy: Co grozi za brak kasy fiskalnej?

Podatki - gdzie można płacić i kiedy dotrze zapłata

Przepis art. 60 ordynacji podatkowej otrzymał od 24 października 2011 r. nowe brzmienie, zgodnie z którym:

Za termin dokonania zapłaty podatku (chodzi tu też o opłaty i niepodatkowe należności budżetowe) uważa się:

1) przy zapłacie gotówką – dzień wpłacenia kwoty podatku w:

-  kasie organu podatkowego lub na rachunek tego organu w banku,

- w placówce pocztowej,

- w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej,

- w biurze usług płatniczych lub

- w instytucji płatniczej

albo dzień pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta;

2) w obrocie bezgotówkowym – dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika lub rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej na podstawie polecenia przelewu. (art. 60 § 1).

W przypadku polecenia przelewu z rachunku bankowego podatnika w banku lub instytucji kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w unijnej instytucji płatniczej w rozumieniu art. 2 pkt 32 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. Nr 199, poz. 1175), niemających siedziby lub oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za termin zapłaty podatku uważa się dzień obciążenia tego rachunku, jeżeli wpłacana kwota zostanie uznana na rachunku bankowym organu podatkowego w terminie wskazanym w art. 54 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych.

W razie przekroczenia tego terminu za termin zapłaty uważa się dzień uznania kwoty na rachunku bankowym organu podatkowego. (art. 60 § 1a ordynacji podatkowej).

Zgodnie z art. 54 ustawy o usługach płatniczych dostawca (czyli np. bank, sko-k, instytucja płatnicza, czy biuro usług płatniczych)  płatnika (podmiotu płacącego należność) jest obowiązany doprowadzić do uznania rachunku płatniczego dostawcy odbiorcy kwotą transakcji płatniczej zainicjowanej przez płatnika nie później niż do końca następnego dnia roboczego po otrzymaniu zlecenia. Przy czym termin ten (co do zasady) może zostać przedłużony o jeden dzień roboczy, w przypadku gdy dostawca płatnika otrzymał zlecenie płatnicze w postaci papierowej.

Jednak nie można przedłużyć tego terminu w zakresie transakcji płatniczych w całości wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w walucie polskiej, dotyczących należności, do których stosuje się przepisy:

- ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.12)), zwanej dalej „ustawą – Ordynacja podatkowa”, oraz

- rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm..

Czyli w przypadku należności podatkowych (chodzi tu też o opłaty i niepodatkowe należności budżetowe) i celnych - bank, sko-k, instytucja płatnicza, czy biuro usług płatniczych muszą przelać na rachunek organu podatkowego lub organu celnego należność  nie później niż do końca następnego dnia roboczego po otrzymaniu zlecenia.

W razie niedotrzymania tego terminu, dostawca (np. bank, sko-k, instytucja płatnicza, czy biuro usług płatniczych) jest obowiązany do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego odsetek w wysokości przewidzianej dla odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.

Do odpowiedzialności dostawcy z tytułu niedotrzymania tego terminu, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy – Ordynacja podatkowa dotyczące odpowiedzialności podatkowej inkasenta. (art. 55 ustawy o usługach płatniczych).

Zasady te stosuje się również do wpłat dokonywanych przez płatnika lub inkasenta.

Jak wpłacić podatek przekazem lub przelewem

Przedsiębiorcy tylko przelewem – oprócz mikroprzedsiębiorców

Zgodnie z art. 61 ordynacji podatkowej zapłata podatków przez podatników prowadzących działalność gospodarczą i obowiązanych do prowadzenia księgi rachunkowej lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów następuje w formie polecenia przelewu. Przedsiębiorcy mogą zapłacić gotówką tylko opłatę skarbową.

Ale mikroprzedsiębiorcy mogą płacić podatki w gotówce.

Zakazu płacenia podatków gotówką przez przedsiębiorców nie stosuje się:

1) do zapłaty podatków niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą;

2) gdy zapłata podatku, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, jest dokonywana papierami wartościowymi lub znakami akcyzy;

3) do pobierania podatków przez płatników lub inkasentów.