Zasada istotności w sprawozdaniu finansowym

Istotność według Ustawy o Rachunkowości oraz Międzynarodowych Standardów Rachunkowości

Koncepcja istotności w sprawozdaniach finansowych pojawia się zarówno w Ustawie o Rachunkowości (UoR), jak i w Międzynarodowych Standardach Rachunkowości (MSR).

Według artykułu 4 ust. 4 UoR jednostka może w ramach przyjętych zasad (polityki) rachunkowości stosować uproszczenia, jeżeli nie wywierają one istotnie ujemnego wpływu na rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego. Przedstawiony jest cały szereg uproszczeń, jakie spółka może stosować w swoim sprawozdaniu finansowym, zarówno wówczas, gdy podlega obowiązkowi badania sprawozdania, jak i gdy jest z niego zwolniona. Dotyczą one m.in. niestosowania pewnych  zasad, zagregowania niektórych pozycji lub zaniechania odpowiedniej dokumentacji.

MSR 1 również definiuje, co jest istotne w sprawozdaniu finansowym. Według standardu istotne pominięcia lub nieprawidłowości występują wtedy gdy mogą, pojedynczo lub łącznie, wpłynąć na decyzje gospodarcze podejmowane przez użytkowników na podstawie sprawozdania finansowego. Zasada ta, podobnie jak w przypadku UoR, może być stosowana w zakresie agregowania informacji finansowych oraz ujawniania. Pojedyncza pozycja może nie być na tyle istotna, żeby wykazywać ją w oddzielnej pozycji w sprawozdaniu, ale istotne może okazać się zaprezentowanie jej w oddzielnej pozycji informacji dodatkowej.

W jakim celu i w jaki sposób wyznaczać poziom istotności?

Odbiorcami sprawozdań finansowych są często podmioty, które tylko na ich podstawie mogą ocenić sytuację finansową spółki. Istotnie zniekształcone sprawozdanie finansowe może przyczynić się do wyciągnięcia niewłaściwych wniosków o kondycji spółki. W jaki sposób powinno się ustalać istotność, aby do takiej sytuacji nie dopuścić?

Wyznaczanie istotności w sprawozdaniu finansowym opiera się na szeregu czynników m.in. specyfice działalności spółki, sytuacji prawnej i ekonomicznej, jakości systemu księgowości i kontroli wewnętrznej.  Istotność może być  określona zarówno dla całego sprawozdania finansowego, jak i dla poszczególnych sald lub grup operacji gospodarczych.

Stosując zasadę istotności spółki ułatwiają proces sporządzania sprawozdania finansowego. Jednakże, pomijając nieistotne kwestie, należy pamiętać, aby ich łączna suma nie okazała się istotna. Jeśli dojdzie do takiej sytuacji,  błędy prawdopodobnie zostaną wykryte podczas badania przez audytora. Pozwoli to spółce na skorygowanie progu istotności w latach następnych do odpowiedniego poziomu, co wpłynie również na jakość przygotowywanego sprawozdania.

Ponadto, ważne jest aby koncepcję istotności odnosić nie tylko do danych liczbowych w sprawozdaniu, ale również do opisowych. Każde ujawnienie, które może zmienić decyzje gospodarcze jest istotne.

Polecamy: Ustawa o rachunkowości z komentarzem do zmian (książka)

Pomocne w ocenie właściwego wskaźnika istotności są zarówno krajowe, jak i międzynarodowe standardy rewizji finansowej, które definiują, czym jest istotność w procesie badania sprawozdania finansowego i w jaki sposób powinna być określona.

Zasada istotności wg Krajowego Standardu Rewizji Finansowej nr 1

Zgodnie z zapisami KSRF 1 jednym z podstawowych elementów badania sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta jest ustalenie istotności, która określa granice, do których stwierdzone uchybienia mogą bez szkody dla jakości sprawozdania finansowego i prawidłowości stanowiących podstawę jego sporządzenia ksiąg rachunkowych nie być korygowane, gdyż zaniechanie takich korekt nie spowoduje wprowadzenia w błąd czytelnika sprawozdania finansowego.

Temat zasad istotności jest również poruszany w  Międzynarodowym Standardzie Rewizji Finansowej nr 320.